Gisterenavond was er de derde en laatste ‘ik stik er op los’ les. Onze lerares startte de les met een uitleg over het inzetten van een blinde rits.

Op vijf minuten stond haar rits er in. Het zag er gemakkelijk uit.

Anderhalf uur later stond de rits er bij ons ook in. Het was toch niet zo gemakkelijk als het op het eerste zicht leek. Gewoon al iets recht afspelden is al moeilijk voor een beginner. Maar vooral ook het zoeken naar ‘moet ik die rits nu zo houden? Of toch zo ? Of wacht neen we moeten ze denk ik omdraaien? Ah neen nu zit ze verkeerd. Of neenee het klopt toch! Mevrouw? Kan je eens komen kijken??’

Ikzelf had mijn rits niet helemaal gestikt zoals het moest. We moesten op de plooi stikken die we hadden gestreken, maar om de een of andere onbekende reden eindigde ik twee centimeter naast de plooi . Ik had het nochtans mooi afgespeld op voorhand. Maar het was niet zo erg, ik had op die manier blijkbaar mijn rok nog iets smaller gemaakt en toen ik hem paste zat hij perfect! Dus mijn foutje kwam weer goed uit.

Na de rits was het tijd voor ‘het beleg’. Wat ik een hele vreemde naam vind voor iets wat niets met boterhammen te maken heeft. Het ziet er zo uit:

Eerst knippen en dan stikken. Dat ging vlot! Of toch bijna, eerst had ik even de verkeerde kant aan elkaar gestikt maar dat was snel weer opgelost.
Weeral typisch iets voor mij : de lerares die 5 keer zegt: ‘zie dat je het langs de RECHTERkant aan elkaar stikt’. Ik die dat klaar en duidelijk hoor en dan toch.. de linkerkant stikt. Achja, het was al laat, laten we het daar op steken.
Van zodra mijn klein foutje was opgelost ging het supervlot en ben ik naar huis vertrokken met een rok die bijna volledig afgewerkt was.
Ik moet nu thuis enkel nog de zoom stikken. Dat ga ik vanavond eens doen. En kijk de zomer is ondertussen gestart dus ik zal mijn werkje meteen kunnen dragen. Ik ben er fier op! 
Groetjes,
Sheena