Net als vorig jaar maak ik in december de balans op. Wat voor een jaar was 2014? Een jaar dat ik niet snel (zeg maar nooit) zal vergeten!

Het jaar begon met de aankondiging dat er een tweede kindje op komst was, eindelijk mochten we het vertellen! De hele kerstperiode had ik tientallen excuses moeten verzinnen waarom ik geen alcohol dronk of bepaalde zaken plots niet meer at, maar op 9 januari was er dan eindelijk de 12-weken echo en durfden we het blijde nieuws te verkondigen.

In februari schreef ik het volgende in een blogbericht over mijn dromen, niet wetende dat ik later dit jaar deze droom al zou verwezenlijken:

Een eigen stoffen & fournituren winkeltje opstarten, naar het voorbeeld van mijn grootmoeder die jaren een stoffenwinkel gehad heeft. Of toch op zijn minst IETS gaan doen in bijberoep. Een webshop openen bijvoorbeeld, al ben ik er nog niet helemaal uit wat ik daar dan op zou gaan aanbieden.

Februari was ook de maand waarin we Planckendael abonnee werden. Ik ben de tel ergens kwijtgeraakt maar ik vermoed dat we ondertussen al een keer of tien naar Planckendael zijn geweest.

In maart schreven we onze oudste zoon in op school, iets waar ik heel veel stress voor had op voorhand (zou er wel plaats zijn? moeten we gaan kamperen aan de schoolpoort?), maar wat gelukkig allemaal in orde is gekomen. Na deze kerstvakantie start hij trouwens met school en morgen mag hij al eens een uurtje naar school gaan. Ik ben benieuwd!

In maart won ik een weekendje Centerparcs waar we meteen gebruik van maakten. Ik herinner mij dat het leuk was maar ook héél vermoeiend door de zwangerschap.

In april werkten we in de moestuin en kochten we drie kippen! Drie kleine schattige krielkipjes die het nog steeds heel goed stellen. Volgend jaar komen er hoogstwaarschijnlijk nog een paar kippen bij.

In april gingen we ook een weekje op vakantie naar een Landal park in Nederland. Dat was zo leuk dat we dit de volgende paasvakantie nog eens wil over doen. Binnenkort gaan we trouwens al eens voor een weekendje terug!

In mei werd ons oudste zoontje twee jaar en dat werd natuurlijk gevierd. In diezelfde periode startte hij ook met potjestraining en kreeg hij een groot bed om in te slapen. Hij wordt zo snel groot!

Juni was de laatste maand voor de bevalling, de laatste maand waarin ik moest gaan werken en ik was zo opgelucht toen ik eindelijk mocht stoppen en gewoon kon rusten. Rusten én doopsuikerzakjes maken. En mij mentaal voorbereiden op een keizersnede, iets waarvan ik nooit gedacht had dat ik het zou moeten meemaken.

En dan was er juli, tja, een topmaand hé, 11 juli werd onze jongste spruit geboren en kroop ik op mijn roze wolk. Niet dat het hier niet vermoeiend of zwaar is (integendeel) maar ik heb écht enorm genoten van de weken thuis met kleine broer. In tegenstelling tot de eerste keer mama worden was ik nu véél meer ontspannen, ik wist al hoe alles werkte, hoe ik een pamper moest omdoen, hoe borstvoeding werkt, wat helpt tegen krampjes, ….waardoor ik veel meer kon genieten.

Augustus was een rustmaand, nog een beetje herstellen van de keizersnede. Augustus was ook de maand waarin ik mijn blog onder handen nam en een switch maakte van Blogger naar WordPress, iets waar ik nog steeds héél blij mee ben.

September was een maand met vele naaiprojecten en met een paar slapeloze nachten omdat ik plots het idee kreeg om écht een webshop op te starten. Nachtenlang heb ik wakker gelegen omdat ik niet kon stoppen met denken over hoe ik het allemaal zou aanpakken. Vaak stond ik dan maar gewoon op in het midden van de nacht en begon ik op internet allerlei zaken op te zoeken. Pas nadat ik eind september een afspraak had gemaakt met een boekhoudster en dan begin oktober mijn zaak heb ingeschreven vond ik weer rust en kon ik terug slapen.

Oktober was ook een topmaand, manlief & ik waren de hele maand thuis. We klusten wat in huis maar maakten ook vele uitstapjes met de kinderen. Zo’n maand samen thuis zijn (ouderschapsverlof) is echt genieten en kan ik iedereen aanraden! We gaan dat hier in de toekomst zeker nog eens herhalen.

November was de maand waarin ik terug moest gaan werken. Het viel allemaal beter mee dan verwacht, het werk zelf dan toch en het terugzien van de collega’s. Wat helemaal niet mee valt is de vermoeidheid. Ik ben dan ook echt heel blij dat ik volgende week alweer verlof heb en vanaf januari 4/5de ga werken en zelfs dan nog vraag ik mij soms af hoe ik het allemaal ga doen zonder compleet gek te worden. Hier zijn al dagen geweest waarin ik zo moe was (kleine broer slaapt nog niet door) dat ik na het werk thuis precies alleen nog maar kwaad kan worden op iedereen omdat ik geen geduld meer kan opbrengen. Het is echt nog zoeken naar het nieuwe evenwicht. De kleinste tegenslag breng mij tegenwoordig helemaal uit balans.

November was ook de maand waarin mijn webshop met tricotstoffen het levenslicht zag: www.kiwifabrics.be .Ondertussen zijn we bijna vier weken open en zijn er al heel wat bestellingen de deur uit, waar ik enorm blij mee ben. Het is nu ook niet zo dat de stoffen hier al de deur uitVLIEGEN het zou van mij gerust nog een beetje drukken mogen worden. Want het is toch zo leuk om die pakketjes te maken 🙂 Het is nog een beetje zoeken hoe en waar ik reclame kan maken voor de shop(tips zijn altijd welkom) en ik moet natuurijk nog heel veel groeien. Zowel in aanbod als in naambekendheid. Er is geen haast bij, ik ben al lang blij dat mijn droom is uitgekomen 🙂 Bovendien geniet ik enorm, één van de dingen die ik het leukste vind is dat ik nu contacten leg met mensen van over de hele wereld. Ik heb net nog heen en weer zitten mailen met een designer van stoffen die ik heel erg bewonder en van wie ik weldra stoffen in de webshop ga kunnen leggen. Zo’n zaken maken mij echt superblij! Ik zou er wel uren over kunnen blijven vertellen 🙂

Maar goed, we gaan verder naar december ;-). Er was Sinterklaas in december, grote broer die onder het mes moest (niets erg en alles is goed verlopen), een oorontsteking bij grote broer, een bronchitis bij kleine broer, het versieren van de kerstboom én het beste/ergste (ik twijfel nog) moet nog komen .. volgende week ben ik jarig. Ik word dertig. DERTIG. Wanneer wij vroeger spraken over iemand van 30 dan leek dat KEI OUD. Maar kijk … zo oud is dat eigenlijk toch nog niet. Bovendien ben ik voorlopig nog steeds 29, superjong. Nog even van genieten 🙂

Dit zijn ze, de zaken die ik zeker wil onthouden van 2014. Het was natuurlijk niet altijd rozengeur en maneschijn en er was hier en daar verdriet, maar de balans is gelukkig overgeheveld naar de positieve kant en 2014 kan de boeken in als een goed jaar (of toch al tem 17 december 2014 ;-)).

Wat was jullie hoogtepunt van 2014?

collage2014

Sheena