Normaal gezien zou er hier vandaag een blogbericht verschijnen over een naaiproject dat ik vandaag zou maken. Maar dat plan is niet gelukt. Het naaiproject ligt in de vuilbak. Niet meer te recupereren nadat ik eerst de halsboord helemaal verbrod had en daarna al mijn woede en frustraties op de lap stof heb uitgewerkt. Het verbrodden van dat naaiwerkje was dé druppel die mijn emmer deed overlopen. Een emmer die de laatste weken zo overvol zat dat het een kwestie van tijd was voordat die druppel teveel er in zou vallen.
Ik heb er zelf om gevraagd hoor, om die overvolle emmer. Ik wil ook helemaal niet klagen want ik ben blij dat mijn leven gevuld mag zijn met héél veel leuke dingen. Maar de feiten zijn nu eenmaal wat ze zijn. Mama zijn van twee jonge kinderen (die de ene moeilijke periode na de andere lijken mee te maken), een hoofdberoep, een bijberoep, een huishouden, een blog, sporten, sociale verplichtingen, afspreken met vrienden, …. Het is toch allemaal niet gemakkelijk om al die zaken in een veel te korte week gepropt te krijgen.
Misschien is het zelfs onmogelijk. Maar ik wil niets laten vallen, want elk afzonderlijk zijn het allemaal veel te leuke dingen. Behalve het huishouden dan.
Misschien wordt het allemaal vanzelf wel beter wanneer die jongste zoon van ons eindelijk eens besluit een nacht door te slapen en ik voor het eerst in maanden nog eens iets als nachtrust kan meemaken. Ik weet dat weer genoeg slapen al een wereld van verschil kan maken.
Misschien wordt het allemaal vanzelf wel beter wanneer die vervelende winter weer voorbij is, de dagen langer worden en de zon mij weer de energie kan geven die ik zo mis in deze donkere maanden.
Misschien, of misschien ook niet. Maar wat is het alternatief? Dat ik het zelf niet weet. Maar volledig crashen is alleszins geen optie. Dus we doen maar zo goed mogelijk verder.
Morgen start er weer een nieuwe week waarin ik mijn jongleer ballen in de lucht zal proberen te houden , elke dag weer opnieuw. Het blogbericht over dat nieuwe naaiprojectje komt er nog aan. De nieuwe stof ligt al klaar. Geen gezeur meer.
Groetjes,
Sheena
Hey Sheena,
Ik duim voor je dat je snel weer door kan slapen want zonder goed nachtrust blijf je het zeker niet volhouden.En iedereen heeft wel eens een naai project dat de vuilbak in belandt.Let toch maar op dat je niet te veel hooi op je vork neemt,hé!
Ik herken dit. Slapen, wat is dat? Rust in mijn hoofd, wat is dat? Maar ik probeer toch echt wel keuzes te maken. Ik heb beseft dat ik niet alles kan hebben, en mensen die dat wel kunnen, wauw respect. Hier is er momenteel weinig tot geen sociaal leven, maar ik weet dat dat terugkomt. En ooit gaan die kinderen ook doorslapen 🙂 en ga je ze zelfs uit bed moeten sjotten 🙂 Anyway, #hetiseenfase. Moed!
Niet makkelijk hé! Ik herken het gevoel van toen ik nog werkte. Ik heb op een gegeven moment een stap terug gezet omdat ik de ballen niet meer in de lucht kon houden… Mijn kids zijn intussen veel groter (15, 11 en 4) dan die van jou, en het wordt inderdaad makkelijker. Maar maak je geen illusies: ook met grotere kinderen heb je soms veel zorgen, zelfs met pubers.
Zorg goed voor jezelf, neem desnoods hulp in het huishouden en wees niet te perfectionistisch.
Ik hoop in ieder geval dat je kleinste snel doorslaapt, want een goede nachtrust doet veel voor een mens.
Het is ook wel veel hoor! En dat slecht slapen is echt de druppel en dan is het ook nog februari.
Zeur maar raak hoor, wij kunnen wel wat hebben. Zorg dat je iets leuks in het verschiet hebt en doe met een paar zaken wat rustiger aan. Zijn er dingen in het huishouden die je vreselijk vind; besteed ze uit?
Heel herkenbaar. Té veel ideeën en àlles willen doen. En dan zeg ik zelf zo dikwijls tegen mijn dochters, “je moet leren kiezen!”… 🙂
Ik geef je een dikke virtuele knuffel! Het komt goed!
Ook van hieruit veel duimen in de lucht! Vooral voor die kleine pruts, want niet doorslapen dat is inderdaad heel zwaar. Voor het manneke zelf, maar ook voor jou natuurlijk. De winter duurt ook veel te lang das waar, maar nog heel even en de krokusjes komen weer piepen 🙂
Hallo Sheena,
Ook van hieruit een hééle dikke knuffel! Als de kindjes klein zijn en je weinig nachtrust krijgt, wordt alles soms een beetje te veel. Mijn 3 dochters zijn al in de 20, dus da’s hier geen probleem meer… Dan denk je soms: “Toen ze klein en aanhankelijk waren, was het toch schoon”. Dus nog effe doorbijten 🙂 En als het zonneke binnenkort weer meer schijnt, doen we allemaal vitamientjes op en kunnen we er met zijn allen weer beter tegen!
Dikke knuffels,
Josiane
Een goede nachtrust kan zeker wonderen doen! Sterkte!
Oh ik begrijp u en stuur u betere tijden! Hier een 16 weken oude baby die al paar nachten veel borstvoeidng vraagt en dan tussenin nog weent, verkouden enz en een peuter van 22 maanden die heel actief is, energiepeil nul, ben echt een wrak, we hopen op betere tijden! En ook ik gooide al eens een naaiwerkje aan de kant deze dagen, ben nog lerende en het lukt niet altijd al te best… Veel sterkte, ik stuurde peuter in de voormiddag naar mijn ouders, man naar de voetbal en lig al de hele voormiddag in bed met de baby, ik vond dat ik dat verdiend had na drie nachten geen slaap ( we slapen al nt meer echt door sinds 2013 precies na baby 1)
Onze jongste deed er ruim twee jaar over voor hij eindelijk eens doorsliep… het betert wel: de nachten, de temperaturen… Geduld, én moed!