Ik had er al veel over gelezen in de blogwereld en hoe meer ik erover las hoe nieuwsgieriger ik werd naar het boek. Een boek over opruimen, ik wist niet eens dat je daarover een heel boek kon vullen. Maar een gekke Japanse bleek het te kunnen. Ik begon te lezen in haar boek en ik las en ik las en ergens halverwege stopte ik met lezen, legde het boek neer en begon ik aan een hele grote opruimactie. Zelf noem ik het de ‘pre-Marie-Kondo-opruimactie’ want ik heb het gevoel dat ik pas echt volgens haar opruimmethodes kan beginnen werken als ik eerst al eens de overduidelijke rommel uit het huis smijt. Zo hebben wij bijvoorbeeld op zolder nog een hoop dozen staan van toen we van ons appartement naar ons huis verhuisden en waar we nooit meer naar hebben omgekeken. Of oude cursussen die hier nog rondslingeren of zaken die al lang kapot zijn maar nog niet werden weggesmeten, allerlei verbouwmateriaal uit onze eerste verbouwing waar we niets meer mee kunnen doen ….. Het leek mij dus een goed idee om daar al eens eerst mee van start te gaan.
Nu ik gestart ben, ben ik trouwens niet meer te stoppen. Deze wagen vol rommel brachten we vandaag nog naar het containerpark.
En dit is nog maar het begin! Ik kan gemakkelijk nog een paar auto’s vullen. Misschien denk je ‘amai, schaamt die zich niet, zoveel rommel?’ Awel, neen eigenlijk niet ;-), omdat ik in mijn hoofd al een stap verder zit. Weldra is die rommel verleden tijd!
Een aantal kasten werden intussen al heringedeeld en halen weer opgelucht adem.
Ik probeer nu alles een vaste plaats te geven in de hoop dat het allemaal wat ordelijker blijft want ooit zag de kast uit de voorfoto er ook ordelijk uit (echt! en dat was nog niet zo heel lang geleden …). Maar al snel werd het een ‘smijt het maar in de kast’-kast. Ik werd er niet gelukkig van en de rommel begon echt op mijn humeur te werken. In het tijdperk voor dat we kinderen hadden was het niet zo moeilijk om een huis netjes te houden maar nu lijkt het wel dat de rommel groeit van zodra ik mijn rug draai. Dweilen met de kraan open, water naar de zee brengen enzovoort je kent het wel. Maar goed, ik ga en zal er verandering in brengen en ik reken hierbij op ‘ons’ Marie!
Ik ben in mijn eerste opruimactie ook veel boeken tegengekomen, heel veel boeken. Om ze allemaal weg te smijten dat vond ik nu precies niet echt een goed idee. Dan maar online tweedehands proberen te verkopen maar ik zag het niet zitten om van al die boeken foto’s te nemen en een prijs te zoeken en misschien nog een omschrijving erbij te plaatsen. Tot ik per toeval zag dat je op Bol.com ook tweedehands boeken kan verkopen. Ik zag dat je daar gewoon het ISBN nummer kon ingeven en dan geeft Bol meteen een foto van het boek, een omschrijving en krijg je prijzen te zien die anderen voor datzelfde boek vragen. Super, net wat ik nodig had! Eén groot nadeel: Bol verdient er natuurlijk ook aardig wat geld aan en bovendien moet je zelf nog in de verkoopprijs verzendkosten incalculeren waardoor ik dus genoodzaakt was om boeken die ik misschien anders voor 3 euro had weggedaan nu door de marge die Bol neemt en de verzendkosten die voor mijn rekening zijn een prijs van bijvoorbeeld 9 euro moet vragen. Je krijgt er wel een handig tooltje bij op de site om uit te rekenen hoeveel je na aftrek van alle onkosten zal overhouden van een bepaalde verkoopprijs. Vooral handig om in het oog te houden dat je zelf niet nog moet gaan bijbetalen!
100 boeken heb ik intussen online geplaatst en je kan ze hier bekijken als je daar interesse in moest hebben (om mijn prijzen te zien moet je bij het boek zelf wel telkens doorklikken naar ‘meer tweedehands’ en dan zie je mijn nickname ‘Sheena M’ er tussen staan met de prijzen ernaast). Zie je trouwens een boek dat je wil kopen, contacteer mij dan even want als we het rechtstreeks regelen kan het waarschijnlijk goedkoper (beetje afhankelijk van de verzendkosten) 😉
Heeft er iemand van jullie al ervaring met tweedehands verkopen op Bol? Ik weet echt niet wat ik moet verwachten. Zal ik er in slagen een boek te verkopen? Ik ben benieuwd! Ik heb wel al één vraag gekregen ivm één van mijn boeken dus er heeft dan toch al eens iemand naar een boek van mij gekeken. Dat is al hoopgevend. Helaas was de vraag of ik de hardcover versie van een boek verkocht maar ik had de paperback editie. Ochja, ik reken het toch al als één bijna-verkoop 😉
De boeken laat ik drie maanden online staan en daarna gaan ze naar de Slegte (als dat nog bestaat?), naar een goed doel of naar het containerpark. Het zal één van die drie worden. Tenzij jullie nog tips hebben? Ook voor het verkopen van andere tweedehandszaken: Wat werkt er goed? Ik heb er zelf dus echt nog geen flauw idee van.
Met de eerste 100 boeken in de verkoop, een eerste rit naar het containerpark en al enkele ordelijke(re) kasten voel ik mij al meteen een stuk lichter. Zalig gevoel! Meer van dat de komende dagen.
Conclusie: Marie Kondo i Love you so, je werkt voor mij héél inspirerend en dan heb ik nog niet eens de tweede helft van je boek gelezen. Na de grote pre-opruimactie ga ik écht met het boek aan de slag. Wordt dus vervolgd ….
Groetjes,
Sheena
PS: de links naar Bol zijn affiliate links. Klein experimentje van mij waarover ik later nog een blogpost zal schrijven! Kort samengevat: aangezien Bol zoveel marge vraagt op hun tweedehandsboeken probeer ik op deze manier wat terug te pikken van hun marge 😉 Of dat zal lukken, vertel ik je later!
Hey Sheena,
Hoeveel vraag je voor het boek De zilveren lepel, als ik het via jou koop? En ook Aan tafel in Italië?
Ik woon in de buurt van Leuven. ( belangrijk voor de verzendingskosten misschien 🙂 )
Groetjes,
Lies
Wij zijn vorig jaar 3 keer verhuisd en hebben daardoor serieus opgeruimd, zodat we elke keer wat minder gerief moesten verhuizen. En toch dacht ik vaak: “allez, ik verschiet ervan dat we zo veel gerief hebben”, omdat we er in feite al zo bewust mee bezig waren. In onze living staat bijvoorbeeld maar een klein ladekastje (30×20 maximum), maar verder niets. Als ik vergelijk met mijn ouders en schoonouders, die grote kasten vol ‘schoon servies’ en dergelijke in de living staan hebben, stelt dat écht niets voor. Maar ik heb dan wel véél creatief materiaal, ahum 🙂
Ik heb hier ook nog een doosje voor De Slegte staan (ik vergeet de nieuwe naam altijd). Als zij ze niet willen, breng ik alles naar De Kringwinkel. Of misschien probeer ik eBay als tussenstap, het zal ervan afhangen hoeveel goesting ik daarin heb 🙂
Lijkt me heerlijk, zo’n opgeruimd huis, maar “dweilen met de kraan open” klinkt hier ook heel bekend. Ik kan ook moeilijk afstand doen van dingen. Ik denk dat het hier pas permanent opgeruimd is als de kindjes uit huis gaan en dat duurt hopelijk nog heeeeeeeel lang.
Ik lees van meer mensen dat het moeilijk is om weer te stoppen met opruimen als je dit boek leest. Ik durf er bijna niet meer aan te beginnen ; )
Het boek van Marie lag gisteren ook in onze brievenbus.
Ik hoop dat ik binnenkort ook eens tijd heb om erin te beginnen!
Hier dus ook teveel rommel!
Misschien kan je je oude boeken ook eens aanbieden bij de bib? Of wie weet dat scholen of rusthuizen of zo wel wat extra materiaal kunnen gebruiken?
Hier in Asse hebben we een Geefwinkel waar ik regelmatig eens een doos bruikbare “rommel” naartoe doe. Enig probleem is dat ik daar ook regelmatig iets leuks vind dat ik dan weer mee naar huis neem (zoals retro Palmglazen, espressokopjes of een decoratieve schaal, of boeken…)