Waarin BV staat voor borstvoeding. Ik durf het bijna niet te typen want de hele sociale media staat tegenwoordig al volgeschreven met meningen over borstvoeding en er worden vaak kwetsende woorden heen en weer geslingerd tussen het ‘borstvoedingskamp’ en het ‘flessenvoedingskamp’. Het is een gevoelig onderwerp voor vele jonge moeders en het laatste wat ik wil is daar nog eens een schepje bovenop doen. Maar het ‘toeval’ wil dat ik sinds een paar dagen officieel en definitief gestopt ben met het geven van borstvoeding. Aangezien er hier geen derde kind zal komen is dat verhaal dus voor eens en voor altijd afgesloten. Daarom vind ik dat dit toch 1 blogpost verdient.
Zelf ben ik een combi-voeding mama (ik weet niet of die term echt bestaat). Ik heb altijd borstvoeding gecombineerd met flesvoeding en in mijn ogen was dat dé perfecte oplossing. Het is een optie waar je niet zo vaak over hoort, het lijkt soms of je ofwel het ene ofwel het andere moet kiezen terwijl je natuurlijk ook gewoon kan combineren.
Waarom combi-voeding?
Toen ik voor het eerst zwanger was ben ik naar een info-avond over borstvoeding geweest. Waar ik altijd dacht dat borstvoeding gewoon de baby aan de borst leggen was bleek het toch al snel iets complexer te zijn dan dat. Ik heb die avond enorm veel bijgeleerd en waar ik op voorhand nog dacht ‘ik denk dat ik wel borstvoeding zal geven’, dacht ik na afloop ‘ik moet en ik zal mijn uiterste best doen om borstvoeding te geven want dit lijkt mij echt de beste keuze’. De beste keuze voor mij omdat ik er toch een paar zeer interessante voordelen in zag zoals daar onder meer zijn: het meegeven van anti-stoffen aan je pasgeboren kind, het gemak van niet altijd flesjes te moeten wassen & steriliseren en het voordeel dat je met borstvoeding de extra zwangerschapskilo’s snel weer kwijtspeelt.
Maar, die borstvoeding, ik zag dat wel zitten voor de periode dat ik thuis was (de eerste vier maanden) maar wanneer ik weer zou gaan werken zag ik het echt niet zitten om te gaan afkolven. Daar had ik trouwens een hekel aan, ik probeerde dat zoveel mogelijk te vermijden door mijn kinderen overal mee naartoe te nemen. Langs de andere kant, toen het zo ver was zag ik volledig overschakelen naar flesjes ook niet zitten want gevoelsmatig was ik er na vier maanden nog niet klaar voor om afscheid te nemen van borstvoeding. Daarom besloot ik uiteindelijk om tijdens de werkuren flesvoeding te voorzien zodat ik niet moest afkolven, het kind eten kreeg en ik toch nog alle andere voordelen van borstvoeding had op de momenten waarop we wel samen thuis waren.
De flesvoeding was in het begin maar heel even nodig tijdens de werkdagen omdat er bij de onthaalmoeder al snel werd overgeschakeld op vaste voeding overdag. Toen werd ik dus weer voor een paar maanden 100% borstvoedingsmama want alle melk die mijn kinderen in die maanden kregen kwam weer van mij. Enkele maanden later begon ik het zo stilaan beu te worden dat ik ’s avonds altijd nog die borstvoeding moest geven en nooit eens makkelijk ’s avonds kon weggaan of alcohol drinken. Op dat moment besloot ik om de avondvoeding te vervangen door een flesje. Probleem opgelost!
De voedingen die ik nooit verving door een flesje waren de nachtvoedingen want wat een gemak is borstvoeding dan. Vaak vielen we dan samen snel terug in slaap.
Weer een paar maanden later, nu, 15 maanden na de bevalling, heb ik beslist om ook de ochtendvoeding (die soms toch ook nog een nachtvoeding was) te vervangen door flesjes. En dus ben ik nu 100% een flesjesmama en dat voelt prima zo!
Wat ik onder meer fantastisch vond aan borstvoeding was het kalmerende effect op mijn zonen. Ze konden de ene minuut zitten brullen en de volgende volledig lamgeslagen in mijn armen aan mijn borst liggen. ZALIG. De rust die zo’n kleintje dan krijgt is mooi om te zien. Bij mij heeft het zeker ook gezorgd voor een band tussen mij en de kinderen. Het was iets tussen ons, van ons alleen.
Wat ik niet zo leuk vond aan borstvoeding was de start (pijnlijk! en o wee die stuwing …Pamela Anderson was er niets tegen …).Ook de periode waarin mijn zonen tanden kregen en graag overal op beten waren minder fijn (ik moet er geen tekeningetje bij maken) en zoals ik eerder zei had ik ook een hekel aan afkolven. Ik probeerde het te vermijden maar heel af en toe moest het toch.
Ik heb het geluk gehad dat ik makkelijk borstvoeding heb kunnen geven en ook de omschakeling naar flesjes vlot verliep. Ik weet dat dit niet altijd even evident is en eerlijk is eerlijk: als bij mij de opstart niet zo vlot was verlopen zou ik waarschijnlijk borstvoeding hebben opgegeven. Maar ik ben blij dat het is geweest zoals het is geweest en kan met een goed gevoel dit hoofdstuk afsluiten. Mijn borsten hun werk zit er op! Tijd voor een nieuw hoofdstuk.
Groetjes,
Sheena
PS: aan alle jonge moeders –> doe vooral waar je je zelf goed bij voelt, dat is wat ik ook heb gedaan, wat de rest denkt maakt niet uit 😉
Ik was ook een combi-mama. Vreselijk vond ik dat kolven op mijn werk. Een slechte ruimte, zonder gordijnen en ijskoud in de winter, nee, dat ging niet lukken. Bij mijn tweede werkte ik freelance (thuis dus) maar ook bij haar heb ik af en toe aangevuld met een flesje. Niks mis mee. Zo raar vind ik dat, dat moeders elkaar zo kunnen afvallen om het wel of niet geven van borstvoeding. Het is toch al moeilijk genoeg. Zouden we elkaar niet wat meer moeten steunen?
Goed dat je het deelt! Vaak is het inderdaad of BV of flesjes. Dit lijkt echt de gulden middenweg. 🙂
Die laatste zin maakt u ontzettend sympathiek vind ik 🙂
Er mag wel wat meer reclame gemaakt worden voor dat combi-voeden vind ik. Bij mijn eerste heb ik inderdaad afgekolfd, maar bij het tweede had ik ineens het licht gezien! Ideaal vond ik dat!
Heel herkenbaar.
De Pamela Anderson fase is inderdaad niet om mee te lachen. Mijn zoon had tandjes op zijn 4 maand: dat was ook dolle pret. Maar de kindjes die zo tegen je aan kalmeren en in slaap vallen, dat is het toch allemaal waard he. Bij mijn zoon heb ik een tijdje gecombineerd, maar ik heb de BV niet zo lang volgehouden als jij. Tot een maand of 8 bij de zoon en een goed half jaar bij de dochter. Chapeau dat jij het zo lang volhield.
Mijn dochter is cold turkey gestopt. Ik moest op reis, zij kon niet mee. Tot de avond voor het vertrek weigerde ze pertinent een flesje, zelfs flesjes met moedermelk. Ik was er dus niet gerust in, maar honger doet wonderen. En het is ongelooflijk hoe snel je lichaam zich aanpast. Ik vreesde een Pamela-fase als ik zo plots moest stoppen, maar als je kind niet in de buurt is, heeft je lichaam dat dus echt snel door. Een halve dag een klein beetje stuwing en het was voorbij.
Jouw laatste zin is eigenlijk de enige die ze ALTIJD tegen jonge moeders moeten zeggen: doen waar je je zelf goed bij voelt. BV moet je doen met de volle goesting, niet om iemand anders een plezier te doen. En er is een hele generatie groot geworden zonder BV, dus dat overleeft je kind ook wel.
Hier bij de derde net zo! Nu na 9 maanden af en toe nog een voeding. Dochter heeft, door verteringsproblemen 9 maanden lang exclusief borstvoeding gehad. Ben nu wel helemaal op en half overgestapt op kunstvoeding. Bij de oudsten dacht ik ook dat het óf het een óf het ander was. Jammer.
Leuk dat je dat met ons deelt! Ik ben erg pro bv, maar heb mijn zoontje ook al flesjes gegeven, hoor. Ik haat ook afkolven en doe het enkel als het echt niet anders kan. Hij weigert trouwens uit een flesje te drinken tegenwoordig (is nu 8 mnd). Aan de borst prima, en als hij melk niet live kan drinken, moet het uit een bekertje. x
Fijn dat je je verhaal deelt en zo heerlijk om een BV-verhaal te lezen zonder boodschap hoe de rest het moet doen 🙂 Behalve dan die waardevolle boodschap aan alle moeders, doe waar je je goed bij voelt… zo belangrijk!!
Liefs,
Tamara
Hey, ik was ook een combi-mama. Niet dat ik zo’n weerzin had van kolven, maar op het werk leek het me gewoon niet te lukken om genoeg melk te produceren om de volgende dag weer mee te geven aan de onthaalmoeder…
Uiteindelijk heb ik het een kleine 8 maanden volgehouden, meer dan initieel gedacht en ook net omdat ik er geen afscheid van kon nemen. De dag dat het vat af was, was het dus ook best emotioneel!
Anekdotes van mijn BV-periode vind je trouwens ook hier en hier (*schaamteloze reclame*)
Jaja, borstvoeding. Ik heb het 7 maanden volgehouden, maar dan was ik het beu dat die kleine man altijd op mijn tepels beet.
Hoe heb je hen dat eigenlijk kunnen “afleren”?
Als ik nog een kindje krijg, ga ik het zeker weer doen. Ook al was het een hele opgave. Het is inderdaad niet even die tepel in de mond steken, drinken en klaar. Onze zoon was bijvoorbeeld te vroeg geboren, zoog nog niet sterk genoeg en is altijd een luie drinker geweest. Vertaling: ik heb altijd moeten bijkolven om voldoende productie te houden.
Nu hopen dat het zich zal vertalen in een goede weerstand eens hij naar school gaat 😉
Mooie blog!
Ik zit middenin mijn eigen borstvoedingsverhaal … ben er nu nog altijd mee bezig met mijn vierde kindje en het vijfde dat er straks aankomt zal ook als alles goed gaat borstvoeding krijgen.
Mijn verhaal kan je hier vinden http://ourhappilyeverafter.be/tag/borstvoedingsreeks/