Vandaag ben ik 36 weken zwanger. Zesendertig. Ik kan het zelf amper geloven. Mijn buik blijft maar groeien, daarnet kreeg ik nog van iemand te horen dat het nu toch al een serieus ’tonnetje’ geworden is.
En het voelt ook aan als een tonnetje. Mijn tonnetje en ik moeten ons tegenwoordig ’s ochtends uit het bed ROLLEN en mijn tonnetje zorgt ’s nachts ook voor pijnlijke heupen wanneer ik te lang op dezelfde zijde lig. Mijn tonnetje neemt tevens het zicht op mijn voeten volledig weg, ik zie ze pas wanneer ik mij een beetje voorover buig:
Aha daar zijn ze!
Vorige week donderdag ging ik nog eens naar de gynaecoloog. Met de groei van onze kleine spruit is alles dik in orde! Oef. Het gewicht werd geschat op 2,450 kg wat trouwens exact het geboortegewicht was van zoonlief op 38 weken zwangerschap. Dus ons tweede kindje doet het beter qua groei!
Onze kleine stuitligger blijkt zich ondertussen al een klein beetje verplaatst te hebben in mijn buik en is nu een dwarsligger geworden (dat belooft!). We zijn er dus nog niet helemaal …. Zijn hoofd ligt nu rechts en zijn beentjes langs links.
Deze week moet ik beslissen of ik een uitwendige draaiing ga laten doen, want die moet dan plaatsvinden op 37 weken.
De gynaecoloog heeft mij het hele proces al eens uitgelegd: ik zou een halve dag worden opgenomen in het ziekenhuis. Daar zou ik dan eerst een echo + monitor krijgen om na te gaan of alles veilig genoeg is om de draaiing te laten doorgaan (zit de navelstreng bijvoorbeeld niet rond het hoofdje? etc.). Dan zou ik weeënremmers krijgen die alles moeten doen ontspannen maar die er tegelijkertijd voor zullen zorgen dat ik hartkloppingen zal krijgen wat het dan weer moeilijk zal maken om zelf te ontspannen. Uiteindelijk kan de draaiing gebeuren (lees: veel gesleur en getrek aan de buik). Er is ongeveer 50% kans dat het lukt, dus ook 50% kans dat het niet lukt en al die miserie voor niets is geweest.
Tot slot zal er dan nog een bloedafname volgen om na te gaan of er geen stukjes placenta zijn losgekomen (indien ja –> spoedkeizersnede) en zal er nog een lange monitorsessie volgen om na te gaan of de draaiing geen weeën heeft veroorzaakt (indien ja –> in ziekenhuis blijven voor observatie).
Donderdag moet ik hier een beslissing over nemen en ik weet echt nog niet wat ik ga doen… Wordt vervolgd!
Afgelopen weekend heb ik mijn gedachten even verzet en ben ik gaan shoppen voor onze kleine spruit, ik kocht onder meer de volgende kleertjes bij Hema:
En zo zijn we alweer een stapje dichterbij de geboorte gekomen!
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Leave a Comment