In april vulde ik drie zakken met telkens drie aardappelen in de hoop dat ik enkele maanden later drie zakken boordevol aardappelen zou verkrijgen.

In het begin ging alles goed: alles groeide. Ik vulde de zakken regelmatig bij met potgrond tot de zak helemaal gevuld was.
Maar daar liep het al fout voor twee van mijn drie zakken. Misschien heb ik daar te snel weer potgrond toegevoegd? Misschien kwam het door het koude voorjaar? Of door een ziekte? Of misschien heb ik gewoon pech gehad, maar in twee van de drie zakken zijn de plantjes verdwenen en was er vanaf een bepaald moment geen teken van leven meer te zien.

Alle hoop was dus gevestigd op onze laatste zak. De zak met de bintjes (ik had drie verschillende soorten geplant).
Gisteren besloot ik de zak te openen. De plant hing al een tijdje helemaal slap naar beneden, dus ik dacht dat het wel tijd was om te oogsten.

Ik vrees alleen dat ik toch nog té vroeg geoogst hebt, want de patatjes die ik uit de zak gehaald heb waren nog heel klein.
En het waren er bovendien niet veel.

Ik denk dat ik dus kan besluiten dat het experiment niet geslaagd is.
Aardappelen kweken wil ik zéker nog eens proberen, maar volgende keer toch maar in de volle grond.

De oogst (hele kleine patatjes)

Groetjes,
Sheena