Ik was al veel vergeten:

• > De hoeveelheid tijd die er kruipt in het geven van borstvoeding & hoe dat de hele dagplanning bepaalt
• > De gele kakpampers
• > De babygeluiden –> wat bij onze baby zeer vreemde kreunende geluiden zijn
• > De vermoeidheid na vele onderbroken nachten
• > De verhuis dat zo’n baby met zich meebrengt bij de kleinste verplaatsing
• > De boertjes na het drinken
• > Het multitasken: eten en ondertussen met mijn voet een baby kalm houden in de wipstoel bijvoorbeeld
• ….

Maar toch is het o zo fijn om weer een baby in huis te hebben. Al mijn twijfels die ik had, van ‘wil ik wel een tweede kind’ tot ‘help ik ben zwanger dat gaat nooit niet lukken zo twee kinderen!!’ en de schuldgevoelens tov zoonlief bleken nergens voor nodig te zijn. We zijn een gezin, we horen samen, het voelt goed zo! Zo’n tweede kind is trouwens véél makkelijker dan een eerste, veel minder stress (bij mij toch). Minder stress = meer tijd om te genieten. Dat ben ik dan ook volop aan het doen!

Groetjes,

Sheena