Ik zag vandaag een artikel op de Facebookpagina van ‘The Gentlemom’ waarvan ik dacht ‘YES, dit is nu eens exact wat ik wil horen!’
Toen ik een paar maanden geleden terug aan de slag ging na mijn zwangerschapsverlof kreeg ik vaak de vraag ‘slaapt jouw baby al door?’. Ik antwoordde steeds in alle eerlijkheid ‘neen, nog niet’.
De eerste weken werd dit antwoord normaal bevonden want ik was nog maar net terug aan het werk, de baby was nog klein dus het was ‘normaal’ dat hij nog geen nachten doorsliep.
Wanneer ik een paar maanden later vertelde dat wij nog steeds onderbroken nachten hadden kreeg ik echter alleen maar fronsende blikken terug. En advies, veel (goedbedoeld) advies. Laat hem huilen, leg hem op een eigen kamer, geef hem geen eten meer ’s nachts, laat hem overdag minder slapen…. Ik luisterde beleefd maar bleef gewoon mijn eigen gevoel volgen.
Dat gevoel komt er op neer dat onze baby al ongeveer even veel in ons bed heeft geslapen als in dat van hem, dat onze baby 8 maanden op onze kamer heeft geslapen ipv in een eigen kamertje, dat we onze baby nooit langer dan een paar minuten laten huilen ’s nachts, dat onze baby ’s nachts soms nog een voeding krijgt. Onze baby slaapt niet door, nu na negen maanden nog steeds niet. Dat geeft niet want door hem even te knuffelen, bij ons in bed te leggen of hem nog een voeding te geven kunnen we allemaal snel terug in slaap vallen. Natuurlijk is dat niet hetzelfde als een volledige nacht doorslapen (ik weet zelfs niet of ik dat nog kan?) maar het gaat. We zijn moe, maar het gaat. We doen het op onze manier. Bij onze oudste zoon deden we dit ook zo en hij slaapt ondertussen volledige nachten door in zijn eigen bed dus ik weet dat we niet verkeerd bezig zijn.
Het deed deugd om het artikel en alle reacties op de Facebookpagina van The Gentlemom te lezen en te beseffen dat we niet alleen zijn. We doen dus maar gewoon zo verder! Heb je ook zo’n moeilijke slaper, lees dan zeker het artikel eens.
Slaapwel,
Sheena
Leuk om te lezen. Hier na bijna 7 maanden ook nog steeds gebroken nachten. En ja, ik voed elke nacht nog. Zo’n artikel geeft weer moed 😉
je bent zeker niet alleen! Onze jongste zoon is ook een 9-maandertje die nog steeds snachts 1 of 2x aan de borst wil en ook meer in ons bed slaapt dan in zen eigen bed.
Tja, dat goed bedoeld advies van anderen, lastig soms he…
Goed om je gevoel te volgen. Het lijkt soms net of mensen er maar zo snel mogelijk af willen zijn.
Ik koester nog die stille momenten in de nacht. En uiteindelijk ‘vergeet’ je de vermoeidheid uit de tijd. Komt goed.
Ons jongste zoontje heeft tot 12 maanden bij ons op de kamer geslapen. Nu is hij inmiddels 4 jaar en komt hij nog steeds bijna elke nacht bij ons ‘logeren’ (zo noemt hij dit zelf). Wij leggen hem wel in zijn eigen bedje te slapen, maar na enkele uurtjes wordt hij wakker en dan komt hij dus bij ons liggen. Hij slaapt dus nog steeds niet door in de strikte zin van het woord. Vele mensen vinden dit raar en pedagogisch onverantwoord, maar mij stoort het niet. Op een gegeven moment stopt zoiets vanzelf, heb ik bij mijn twee oudste kinderen gemerkt…
Je gevoel volgen kan nooit verkeerd zijn! Mijn ventje is nog maar 9 weken en nee, slaapt nog niet door 🙂
De 2 jongste sliepen hier ook meer in grote bed, dan in hun eigen bedje (dat nochthans in onze kamer stond) Mijn man vond dat ook niet altijd ok, maar liet me wel gewoon doen. Om van alle andere omstaanders nog niet te spreken. (Nacht)voedingen geven is meer dan alleen hun honger stillen. Gewoon je eigen gevoel volgen, dan komt het goed!
Gewoon doen wat je gevoel zegt hoor. Jij bent zijn moeder en voelt instinctief aan wat hij nodig heeft. Mijn kinderen hebben ook beiden tot 1 jaar niet doorgeslapen (met nachtvoedingen). Nu kunnen ze niet genoeg slapen. Mijn dochtertje heeft dagen dat ze lekker tot 9.00 uur uitslaapt. Die slaap halen jullie beiden wel weer in.
Mijn kinderen hebben nooit in mijn bed geslapen, maar mijn oudste móest ik iedere nacht wakker maken omdat ze die 2 voedingen moest krijgen (immatuur geboren), toen dat niet meer nodig was heb ik gewoon op gevoel gedaan wat ik deed. Door laten huilen heb ik nooit gedaan, dat voelde echt niet goed hoor. Inmiddels zijn het pubers die heeeeeeeeeel lang kunnen slapen 🙂
ik heb dat artikeltje ook met heel veel graagte gelezen! Ikzelf heb (voorlopig) een hele goede slaper van 13 weken die al sinds week 10 doorslaapt (van 20u tot 5u30), maar ik vind alle tips van het artikel echt geweldig. Dat dicht bij je houden, draagdoek-dragen, knuffelen, alles! Vaak krijg ik commentaar (ja, nu al) dat ik Otis zou verwennen. Ik lach daar ne keer mee en geef hem nog een kusje. Nah. 🙂
Alle vier onze kids hebben een jaar borstvoeding gehad en geen van vier sliep door s nachts. Pas na het stoppen met de borstvoeding gingen ze vanzelf doorslapen. Ze kwamen tijdens de borstvoedingsperiode zeker 1, 2 en soms 4 keer per nacht even wat liefde tanken 😉 Ze sliepen heel dichtbij dus een stap, aanleggen en dan sliep ik vaak zelf al weer.
Zo herkenbaar, bij de eerste ben ik nog de mist in gegaan en heb als onzekere prille moeder naar anderen geluisterd i.p.v. mijn eigen gevoel. Inmiddels voed ik onze tweeling alweer veertien maanden, dag en nacht, ze beginnen in hun eigen bedje naast ons bed, maar ’s ochtends worden we vaak met z’n vieren (of vijven, zessen of zevenen, als oudere broers inschuiven :-)) wakker. Daar kun je maar beter van genieten, toch?
Dat is de belangrijkste les van allemaal: jullie zijn de ouders en jullie weten wat het beste is voor hem. Altijd doen waar je je goed bij voelt …
Mijn jongste wordt nu 14 maand en slaapt ook nog altijd niet door. Soms drinkt ze nog een extra flesje ’s nachts. Ik had net hetzelfde bij mijn oudste en die is nu 4 jaar en slaapt nu wel altijd mooi 12u door, dus ik weet ook dat het ooit wel goed komt! Niet luisteren naar wat anderen zeggen en je eigen gevoel volgen, dat doe ik ook!