Tijd om nog eens bij te praten, tijd voor een nieuwe Life Lately!

– Een paar weken geleden gaf ik jullie een 101-doelen update. Ik had onder meer een aantal nieuwe doelen toegevoegd aan mijn lijst waaronder dit doel:

Ik ben niet bij de pakken blijven zitten en ben meteen beginnen plannen. Intussen is het zo goed als zeker dat we (zonder de kinderen) in februari een poging zullen ondernemen om het Noorderlicht te zien. Wij zullen dan enkele dagen doorbrengen in Tromsø, Noorwegen 🙂 . Meer hierover in februari!

– Ik liep gisteren de Urban Trail van Mechelen (10 km)! Vorig jaar wou ik er ook al aan deelnemen maar toen lukte het helaas niet wegens blessures.

Dit jaar durfde ik er al niet meer op te hopen maar wonder boven wonder geraakte ik toch aan de start en liep ik het nog uit ook 🙂 .Het was keitof! Het was een heel aangenaam parcours om te lopen met veel afwisseling. Het lopen ging vlot ondanks dat ik maar getraind had tot 8 km. Vandaag heb ik wel hele stijve spieren, even recupereren dus maar vooral nog veel nagenieten!

– Onze jongens zijn de laatste tijd redelijk onhandelbaar. V E R M O E I E N D! Maar ik weet het, het is maar een fase en de kans is groot dat de oorzaak ditmaal Sinterklaas is. Nog twee keer slapen en dan komt de goedheiligman langs en kan de rust in huis wederkeren. Dat hopen we toch.

– De oudste zoon (4,5 jaar) zijn tweede reeks zwemlessen zitten er op. Hij heeft gisteren zijn brevet gekregen met daarop aangeduid wat hij al kan. Hij doet het wel flink maar hij is ook nog veel bang. Hij durft als enige in zijn groepje niet alleen (met zwembandjes aan) in het water te springen. De komende weken gaan wij daar dus met hem nog wat op oefenen zodat het vanaf januari in de nieuwe zwemreeks hopelijk allemaal wat beter gaat. Alleen jammer dat ik zelf zo’n hekel heb aan zwemmen, brrrrr, mama zijn is soms toch echt wel een beetje afzien!

– De jongste zoon (2,5 jaar) gaat binnen drie maanden voor het eerst naar school maar hij kan eigenlijk nog niet zo heel goed praten. Dat is voor hem ook heel frustrerend. Zo zaten we gisteren aan tafel, spaghetti te eten. We namen allemaal een beetje kaas en hij zei ‘geen kaas‘. ‘Ok‘ zeiden wij, ‘geen kaas‘. Waarop hij begon te wenen en kwaad werd en riep: ‘nee, geen kaas, geen kaas‘. Drama alom, het ging van kwaad naar erger. Tot hij plots naar mijn mes wees dat op de tafel lag en ik besefte dat hij niet ‘geen kaas‘ zei maar het woord ‘snij-den‘. We moesten zijn pasta snijden alvorens hij kon beginnen eten. Een kwartier drama dus voor niets.
Ik hoop dat hij snel beter leert articuleren 😉 .

– Volgende week worden er verbouwcontracten getekend (eindelijk). De architecte, de aannemer en de dakwerker komen langs met al hun papieren. Stresserend vind ik dat, het is toch even slikken als alles zo definitief wordt en op papier wordt vastgelegd. Ik zou liever gewoon met mijn vingers willen knippen en heel de verbouwing al achter de rug hebben!

– ik kocht na 5 jaar nog eens een nieuwe bril! Het was even wennen maar intussen ben ik mijn nieuwe look alweer helemaal gewoon.

– ik kwam gisteren een tekstje tegen op Instagram: “when you buy from a small business an actual person does a little happy dance“. Als eigenaar van een small business kan ik dat bevestigen! Nu ik weldra weer kerstcadeautjes moet gaan shoppen zoek ik zelf ook meer en meer de kleinere shops op. Want een bol.com heeft dan wel alles in huis maar die dansen alleen nog maar bij 1 miljard bestellingen 😉 . Er zijn zoveel toffe shops, online en offline. Wie zoekt die vindt, gun de eigenaars van de plaatselijke winkels hun happy dancejes deze kerstperiode.

Hoe gaat het met jullie voor de rest? 🙂

Groetjes,

Sheena