De titel had ook kunnen zijn ‘de overwinning van mijn biais-angst’.

Een collega van mij is een paar weken geleden papa geworden van een lief klein dochtertje. Aangezien ik eens iets anders wou doen dan het gebruikelijke ‘we schrijven allemaal onze naam op een kaartje en steken er wat centjes bij’- cadeau, besloot ik om zelf een geboortecadeautje te maken.
Mijn oog viel op het pamperzakje van Mme Zsazsa. Eén probleem: er moet daar gewerkt worden met ‘biais’ en ik had gehoord dat dat moeilijk was.
Spijtig genoeg ontdekte in nét te laat dat er ook een versie zonder biais bestond. Toen ik deze uitleg ontdekte had ik mijn stof al geknipt voor de versie mét biais, wat te klein was om te gebruiken voor de versie zonder biais.
Mijn geknipte stof en biais bleven enkele dagen (weken) liggen, ik durfde er niet aan te beginnen. Maar mijn collega zijn dochtertje kon natuurlijk niet blijven wachten op haar cadeau dus vandaag begon ik er toch maar aan. En weet je wat? Dat viel kei goed mee! Helemaal niets om schrik van te hebben, die biais…

Dit is het resultaat:

Aangezien de eerste Jacob broek kleiner uitviel dan verwacht en ik zoonlief toch eigenlijk echt niet met een te kleine broek mee naar het Paasfeest kon nemen, heb ik vandaag nog maar eens de Jacob broek gemaakt (ik had gelukkig nog stof over), dit keer in maatje 98. En mijn model paste er in! Oef 🙂

Groetjes,

Sheena

Vandaag kroop ik nog eens achter mijn naaimachine om de ‘Jacob broek’ van Zonen09 te maken.
De (jeans)stof had ik al op voorhand geknipt, ik nam de kleinste maat (maat 92 – 2 jaar).
De uitleg bij het patroon was superduidelijk, de broek werd dan ook vlot in elkaar gezet. Een plezier om mee te werken!

Ik koos voor de variant met een valse gulp en opgestikte zijzakken. De tailleband paste ik een klein beetje aan (ik hou niet van knopen en die waren er normaal gezien voorzien … ik maakte dan maar een eigen knooploze versie).
Toen de broek zo goed als klaar was volgde de eerste pas-sessie met zoonlief. Spijtig genoeg bleek de broek te klein! Of toch al héél erg nipt. Ik denk wel dat ik hem de broek morgen met Pasen nog ga aandoen aangezien het zo’n mooi feestelijk model is, maar ik vrees dat hij er daarna niet veel langer geniet van zal hebben.
Gelukkig is zoon nummer 2 op komst en kan deze broek dus later nog van pas komen.

Aangezien mijn model gaan slapen is terwijl ik de broek heb afgewerkt heb ik dan maar wat foto’s zonder model genomen. De broek werkte goed mee, ze bleef vanzelf staan!

Nog enkele details:

Het was mijn eerste, maar zeker niet mijn laatste exemplaar.

Groetjes en alvast een fijne Pasen voor jullie allemaal,

Sheena

Vandaag maakte ik de zwangerschaps-klokrok van Madame Zsazsa … en dit is het resultaat:

Ik ben eigenlijk niet zo’n rokjes persoon (en zeker niet in het roze… ik weet ook niet wat mij ineens bezielde ;-)), maar met een zwangere zomer in het verschiet leek het mij geen slecht idee om mijzelf een zomers rokje te maken en het valt mij beter mee dan verwacht.
Wat een prachtig weer was het trouwens vandaag om deze foto’s te nemen. Zalig! Ik heb er enorm van genoten en voel mij weer stukken beter. Ik ben ook zo blij dat ik nog eens tijd achter de naaimachine heb kunnen doorbrengen, het deed deugd.
Het rokje was makkelijk en leuk om te maken. Het stofje komt van op het stoffenspektakel van vorig jaar. De voering en de stof voor de band rond mijn buik kocht ik bij Nekkertex.

Vele groetjes,

Sheena

PS: en zo ziet mijn buik er dus uit na 20 weken zwangerschap 😉