Sheena Blogt -
  • Home
  • Naaien
  • Huis & Tuin
  • Kinderen
  • Reizen & uitstapjes
  • Reviews & tips
Home
Naaien
Huis & Tuin
Kinderen
Reizen & uitstapjes
Reviews & tips
  • Home
  • Naaien
  • Huis & Tuin
  • Kinderen
  • Reizen & uitstapjes
  • Reviews & tips
Sheena Blogt -
Persoonlijk

Over het verrassingspakket, ziek zijn en kleine gelukjes

Maart begon niet zo goed: ik was (ben) weer ziek. Extreme vermoeidheid, buikgriep, duizeligheid, alles is hier de voorbije dagen al gepasseerd. Ondertussen begin ik weer een beetje op krachten te komen, al heb ik net een middagdut van twee uur en half achter de rug dus echt vol energie zit ik nog niet. Maar alvast genoeg om dit blog nog eens van een update te voorzien!

Zo kan ik jullie eindelijk verklappen wat er nu eigenlijk in het verrassingspakket zat dat je met mijn give-away kon winnen: ik stuurde winnares Edje drie bloemenstofjes, drie flockjes (met de Cameo gemaakt), twee ritsen, een lintmeter en een zelfgemaakte ‘Mufko’ (van Khadetjes) op. Over die Mufko ben ik nog steeds een beetje beschaamd: het was mijn eerste poging en ik heb die echt heel erg slecht afgewerkt, pas achteraf viel mijn frank (euro) wat ik verkeerd had gedaan, maar toen was het al onderweg met de post. Achja… weer iets bijgeleerd voor de volgende en ook vooral geleerd dat haast en spoed zelden goed is 😉


De flockjes waren mijn eerste flockpogingen met de Cameo Silhouette. Het is te zeggen: bijna de eerste, want de echte eerste pogingen waren niet helemaal gelukt. Zo had de grote uil eerst geen oren. Deze heb ik dan maar zelf gebruikt, zo kon ik ineens eens testen wat het gaf als resultaat:

Gelukkig gebeurden er naast al dat ziek zijn ook een paar fijne dingen de voorbije weken. Zo won ik zomaar een weekendje Centerparcs! Een prijs waar we deze maand nog gebruik van zullen maken. We kijken er al naar uit, hopelijk ben ik tegen dan weer helemaal genezen.

We gingen ook nog eens naar Planckendael, voor de tweede keer op één week tijd, we zijn ons abonnementsgeld er al uit aan het halen. Het was een prachtige dag en de reden waarom we zo snel terug zijn gegaan was omdat er iemand ons had verteld dat je deze maand als abonnee al toegang krijgt tot een nieuw Planckendael gedeelte waarbij je tussen de pinguïns kan rondlopen. Dat moesten we zien! Het was een fijne voormiddag, al was ik ook dan al doodmoe, maar de pinguïns waren echt de moeite. Zoonlief moest er wel bijna zijn mutsje aan afstaan!

En verder zijn er de kleine dingen die mij weer gelukkig maken, zoals deze stofjes die net in de wasmachine zitten om hopelijk later deze week mee aan de slag te gaan (de plannen: een zwangerschapsrokje, een Jacobbroek, een t-shirt, twee kleedjes):



En deze bloemetjes in huis maken mij ook altijd blij:


Vele groetjes,

Sheena


maart 5, 2014by Sheena - 3 reacties
Persoonlijk

Dromen

2014 is het jaar waarin ik 30 jaar word. Dat doet wel wat met mij. Het is toch een confronterend getal (mijn jeugd is dan écht voorbij). Gelukkig verjaar ik pas helemaal op het einde van het jaar. Ik ga dan ook nog ten volle genieten van mijn laatste jaar als twintiger.

Ondertussen doet het mij toch al wat nadenken over mijn leven en dan vooral over mijn dromen. Misschien is het tijd om er maar weer eens een paar vast te nemen en er realiteit van te maken.

Hieronder een lijstje van alle dromen die ik op dit moment heb:

– Een rondreis maken langs de westkust van de VS      (misschien iets voor in de zomer van 2015? Hangt er een beetje vanaf hoe makkelijk/moeilijk ons tweede kindje zal zijn)

– Voor enkele maanden op wereldreis gaan en ineens een hele reeks landen zien die nog op het verlanglijstje staan: Thailand, Bali, Cambodja, Peru, Argentinië, Nieuw-Zeeland … en als we dan toch bezig zijn stop ik maar al te graag ook nog eens in Australië    (geen realistisch plan op korte termijn… vermoedelijk pas haalbaar wanneer de kinderen het huis uit zijn)

– De verbouwing van ons huis afronden: de achterbouw met keuken afbreken en een volledig stuk nieuwbouw zetten met daarin een prachtige nieuwe grote keuken, grote vensters met zicht op de tuin, véééél opbergruimte en aansluitend een mooi terrasje met barbecuehoek ….      (hopelijk haalbaar binnen 5 jaar indien we voldoende sparen)

– Onze tuin aanleggen. Ik droom van een tuin vol met bloemen en planten en fruitbomen waar ik doorheen kan wandelen en telkens iets nieuws ontdekken. Zo’n tuin die je het gevoel geeft op vakantie te zijn. Met naast onze moestuin (die nog veel schattiger aangekleed moet worden met een hekje eromheen etc.) ook nog een mooie serre en een lief tuinhuisje.      (pas realiseerbaar na de verbouwing al kunnen we deze zomer misschien al een paar eerste stappen in de goede richting zetten)

– Een eigen stoffen & fournituren winkeltje opstarten, naar het voorbeeld van mijn grootmoeder die jaren een stoffenwinkel gehad heeft. Of toch op zijn minst IETS gaan doen in bijberoep. Een webshop openen bijvoorbeeld, al ben ik er nog niet helemaal uit wat ik daar dan op zou gaan aanbieden.    (pas haalbaar wanneer er geld genoeg op ons spaarboekje staat of er zich spontaan sponsors aanbieden).

– Een boek schrijven. Ik weet nog niet over wat, maar het lijkt mij zo fijn om ooit een eigen boek in handen te hebben.    (haalbaar van zodra de inspiratie er is)

En dan zijn er natuurlijk nog: mijn kind(eren) een gelukkige jeugd bezorgen, eeuwig verliefd blijven op manlief, een fijne job zoeken/behouden, de zwangerschap tot een goed einde brengen, mijn naaiskills verbeteren door véél te oefenen, sportief worden, een goede blogster worden en natuurlijk de lotto winnen (al zal ik dan eerst eens moeten meedoen).


Als ik al één ding geleerd heb in mijn leven dan is het wel dat dromen geen dromen hoeven te blijven.
Ik weet nog echt heel goed hoe ik toen ik 18 jaar was plots besefte dat ik mijn allergrootste droom, eens naar Australië gaan, kon waarmaken. Ik had geld, ik was ‘volwassen’, ik had niemands toestemming nodig … ik kon vertrekken als ik dat wou. Ik zie mij nog zitten op de plaats waar dat besef plots echt tot mij doordrong. 
Ik heb er uiteindelijk nog 6 jaar mee gewacht, maar ik ben gegaan. En twee jaar later nog eens. En zo is mijn grootste droom al van mijn lijstje geschrapt. Alles is mogelijk, je moet het gewoon doen. Ik hoop toch weer binnen dit en tien jaar veel van de hierboven genoemde puntjes te kunnen schrappen.


Wat zijn jullie dromen? Wie weet haal ik er nog wat inspiratie uit 🙂 Of misschien zijn jullie al volop bezig met het realiseren van een droom? Of hebben jullie misschien ook al je grootste droom gerealiseerd?





Groetjes,

Sheena

februari 12, 2014by Sheena - 3 reacties
Persoonlijk

Vrijdag 7 februari 2014

Ik startte deze werkdag met mijn dagelijkse ontbijt: 4 koekjes (slechte gewoonte, i know, ik weet nog niet wat ik ga doen wanneer zoonlief beseft dat het oneerlijk is dat mama koekjes mag eten als ontbijt en hij boterhammen krijgt …)


Daarna reed ik naar het werk, door de wind en de regen (dwars door alles heen).
Ik had al meteen een meeting met mijn bazin: wekelijks moet ik een stand van zaken geven over een projectje waar ik mee bezig ben. De meeting verliep vlot. Daarna begon ik aan een werkdag zoals vele andere, met rond een uur of tien natuurlijk: koffiepauze! Nu ik zwanger ben probeer ik niet meer dan 1 bekertje koffie per dag te drinken en bij voorkeur neem ik dan nog ‘koffie verkeerd’ om toch maar niet té veel cafeïne binnen te krijgen. Bij de koffie hoort altijd iets om te eten, wat maakt niet veel uit, zolang er maar chocolade rond zit.


Ik keek even mijn persoonlijke mails na en zag een bericht waarin vermeld stond dat mijn Cameo Silhouette (besteld via de groepsaankoop) was verzonden. Ik kon het pakket opvolgen via een trackingscode en zag dat het onderweg was en vandaag geleverd zou worden. Shit…. en natuurlijk was er niemand thuis vandaag. Ik duimde dan maar dat ze het bij de buren zouden afleveren want ik keek er al naar uit om er dit weekend mee aan de slag te gaan!


Tijdens de middagpauze las ik de krant:

Ik ben er reeds een paar jaar geleden mee gestopt om ’s middags iets in het bedrijfsrestaurant te gaan eten wegens véél te druk en niet zo’n lekker eten. Dus nu eet ik mijn boterhammen aan mijn bureau op, lees mijn krant en praat wat bij met mijn collega’s die het net als ik hebben opgegeven om nog naar het bedrijfsrestaurant te gaan. Zo’n middagpauze geeft mij tenminste even wat rust en weer energie om er in de namiddag terug in te vliegen.

Of toch eventjes, want rond een uur of twee krijg ik steevast een dipje en dan is het tijd voor wat muziek:


Mijn namiddag was bijzonder saai vandaag, ik heb vooral veel moeten wachten op mijn computer die er eeuwen over deed om bepaalde selecties voor mij te maken. Zucht.


Op vrijdag maak ik ook altijd een nieuwe planning voor de komende weken. Ik hou niet van elektronische planningen, bij mij moet dat allemaal op papier staan zodat ik er op kan krabbelen.



De werkdag zat er bijna op.. even kijken hoe het met de files zit:

Voorlopig ok, maar het ziet er naar uit dat het een drukke avondspits zal worden, dus op tijd vertrekken is de boodschap. En dat deed ik dan ook!

De zon scheen ondertussen, ik ging zoonlief halen en thuis keken we naar de mooie wolken die voorbij kwamen:

Ik opende onze brievenbus en vond daarin de krant en de Libelle lekker, maar nog geen nieuws over het Cameo pakket.


OF toch? Ineens ging de bel, en jawel… het was mijn lang verwachte pakketje! Joepie!


Terwijl ik mijn nieuwe aanwinst bewonderde kroop er een dinosaurus in de doos:

Toen werd het tijd om nog eens iets te eten: olijfjes als aperitiefhapje en lekkere zalm als hoofdgerecht, met liefde gemaakt door manlief die ondertussen ook was thuis gekomen:

En misschien denk je nu dat er nog iets superspectaculair gaat gebeuren op deze vrijdagavond. Maar neen, niets is minder waar. Ik zit nu in de zetel tv te kijken en sebiet kruip ik onder de wol want ik ben uitgeput van een hele week te werken (en zwanger te zijn). Het leven zoals het is bij Sheena!

Maar ik geef jullie graag nog een beeld mee van dinsdagavond, dat was de leukste avond van deze week. We zijn toen naar een opname van Scheire en de Schepping gaan kijken en hebben ons daar goed geamuseerd!

 Ik heb wel een boontje voor de Lieven Scheire …Maar ssst niet zeggen tegen manlief  😉

Tot zover het overzicht van mijn dag.

Groetjes,

Sheena

februari 7, 2014by Sheena - geen reacties
Persoonlijk

Gedichtendag

Vandaag is het blijkbaar gedichtendag. Vanochtend op de radio (Studio Brussel) mochten luisteraars dan ook nummers aanvragen waarvan zij vonden dat er een mooi stukje tekst in voor kwam. 
Toevallig werd net één van mijn favoriete liedjes aller tijden gekozen terwijl ik naar het werk reed.
Het bleek een populair liedje te zijn want het was blijkbaar al veel aangevraagd voor deze gedichtendag op de radio.

Van het eerste tot het laatste woord heb ik het liedje meegezongen onderweg (de bestuurders naast mij in de file totaal negerend). Geen last van ochtendhumeur hier!

Over welk lied gaat het hier nu? Aha… over “Black” van Pearl Jam.

I know someday you’ll have a beautiful life, I know you’ll be a star
In somebody else’s sky, but why, why, why… can’t it be,oh can’t it be … mine



De laatste tijd kan ik naast mooie liedjesteksten ook échte gedichten meer en meer appreciëren. Vandaag kwam ik er twee tegen die mij konden ontroeren. 

Soms overweldigt mij de vreugde,
lacht de hemel diep in mij,
ik loop van levenslust te schreeuwen,
loop te zingen door de wei,
ik proef de wijn, ik smaak het eten,
dans door de regen zonder jas,
ben opeens totaal vergeten,
hoe in en in bedroefd ik was.


(Toon Hermans (?))

En dit:

Soms, een enkele keer,
met heel veel moeite en voornamelijk toevallig
lukt het iemand
om met beide armen zijn verdriet te omvatten.
Hij tilt het op.
Laat de deur niet op slot zijn, nu…
Hij duwt hem open met zijn knie
en loopt met grote breedsporige passen naar buiten.
Kijk uit! roept hij
want het verdriet is zo groot dat hij er niet overheen kan kijken
en doorzichtig is het nooit.
Ver weg, in een sloot of op een drassige plek
onder populieren
of achter een scheve schutting tussen oude autobanden,
speelgoed, resten van een vuur,
gooit hij het neer
en fluitend loopt hij terug naar huis.

(Toon Tellegen)


Ze zijn misschien wat triestig, maar wel mooi.

Groetjes,

Sheena

januari 30, 2014by Sheena - 4 reacties
Page 18 of 23« First...10«1617181920»...Last »

Volg Sheena blogt via

Follow

Sheena?

About me

Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!

Bucketlist Reizen, uitstapjes & dromen

Dossier

Tweedehands

Recente reacties

  • José op Voor u getest: het (gratis) patroon van de baby sweater MARE
  • Goofball op Leven ten tijde van een pandemie – update augustus 2020
  • Le petit requin op Leven ten tijde van een pandemie – update augustus 2020
  • Goofball op Mijn corona dagboek van de eerste 2 weken in semi-lockdown
  • Ann op Mijn corona dagboek van de eerste 2 weken in semi-lockdown

Archief

“If you never try, you'll never know ”

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
Contact
© 2015 copyright SHEENA // All rights reserved // <