Joepie, het is gelukt!! Mijn eerste ‘eigen’ ontwerp. Ik zette een idee op papier, werkte het uit en stak alles in elkaar. Mijn eigen clutchke. Natuurlijk ben ik zelf nog lang niet ervaren genoeg om zoiets helemaal van uit het niets uit te vinden. Ik startte dan ook als basis met de clutch van elisanna en de uitleg van Miss Stik over het maken van een ritstasje. Ik maakte zelf een paspel volgens deze uitleg. Daarna pikte ik nog een ideetje uit het patroon van de Syriëtas, voegde alles samen en toen kreeg ik dit:
Ik heb hier natuurlijk niets nieuws uitgevonden maar het voelt wel als mijn eigen ontwerp doordat ik zelf (ongeveer) heb kunnen maken wat ik eerst op papier had getekend. Ik dacht trouwens terwijl ik bezig was: ‘als het mij lukt om dit te maken, dan kan ik er een tutorial van maken voor op mijn blog’. Ik heb zelf al zoveel toffe , gratis, tutorials van het internet geplukt. Ik wil wel eens iets teruggeven in de plaats. Als bedanking. Alleen is mijn patroon niet 100% perfect. Je moet al doende zelf nog een beetje zien of je eventueel hier of daar nog een stukje stof dat er plots teveel hangt niet beter afknipt. En 100% symmetrisch is mijn uitvoering ook nog niet, al weet ik niet of dit aan het patroon ligt of aan mijn naaitechnieken. Dus ik weet niet of je dan wel iets zal zijn met mijn patroon indien ik het online zou zetten? Hier nog wat detailfoto’s (alles proper afgewerkt 😉 ):
.. zit er alweer op. Het was een weekend waarin ik veel rust heb genomen, in de hoop er volgende week weer 100% tegen aan te kunnen gaan op het werk en thuis.
Het was een weekend waarin we onze eerste eigen aubergine geoogst en verorberd hebben, samen met deze prachtige rode bollen van eigen kweek:
Een weekend waarin ik dreigende wolken spotte en deze doorstuurde met de Cloudspotter app om punten te verdienen (maar er helaas geen punten voor kreeg):
Voor diegenen die de app ook hebben: ik heb al 32 sterren en 7 badges. Zo verslavend …
Dit weekend was ook het weekend waarin ik een eigen ontwerp heb gemaakt voor een ‘clutch’.
Ja, echt waar! Hoe komt dat? Wel, het begon allemaal met de clutch van Elisanna. Deze clutch maakte ik enkele dagen geleden. Ik ga er nog een aparte blogpost over maken, want ik ben eigenlijk wel heel tevreden met het resultaat, ik moet alleen eerst nog even de ‘finishing touches’ in orde brengen (zijnde de knopen er nog aan zetten… en laat dit nu net iets zijn wat ik niet graag doe, ik heb er al één gefaalde poging op zitten).
Na het maken van die clutch dacht ik ’tiens, eigenlijk is dat nu toch echt niet zo moeilijk, zou ik niet zelf zoiets kunnen ‘ontwerpen’?’
Dus toen tekende ik een ‘ontwerp’ (ik zet het tussen quotes want ongetwijfeld bestaan er al 100.000 clutches volgens dat ontwerp), gebruik makend van een aantal zaken die ik reeds heb geleerd in vorige naaiprojectjes. Ik tekende en hertekende en probeerde het een en ander uit op mijn goedkope Ikea stof. Daarna besloot ik dat mijn patroon goed genoeg was om het eens ‘voor echt’ te proberen.
En daar ben ik nu mee bezig. Voorlopig gaat het nog goed. Ik zit alleen even vast omdat ik geen passende rits in huis heb. Voor mijn clutch heb je blijkbaar een grotere rits nodig dan voor de clutch van Elisanna. Dus morgen eerst naar de winkel …
een eigen ontwerp… zal het lukken of niet?
Hopelijk hebben jullie ook zo genoten van het weekend! Een fijne werkweek gewenst of vakantieweek voor de gelukzakken onder jullie … Groetjes, Sheena
Ik toonde hem hier al eens eerder een paar dagen geleden, mijn nieuwe (huishoud)vriend:
De combinatie huishouden – full time job – kind verzorgen vind ik niet altijd gemakkelijk. Nu, in de zomermaanden, wanneer de dagen lang zijn valt het allemaal nog wel mee. Maar in de donkere winter maanden, durf ik mij al eens afvragen wat de zin van het leven is wanneer ik niets anders kan/mag doen dan gaan werken, kuisen, wassen, strijken en pampers verversen. Vaak gaat de helft van ons weekend op aan huishoudelijke taken, terwijl die twee dagen de enige twee dagen van de week zijn waarin we er eens 100% voor dat kleine ventje van ons zouden kunnen zijn. Dus, er moest iets veranderen. Huishoudhulp? Neen, daar voel ik mij niet zo goed bij. Het idee dat er iemand ‘vreemd’ in huis komt vind ik niet fijn. Bovendien zou ik mijzelf toch nog verplicht voelen om alles al een beetje proper te maken op voorhand zodat ik mij niet doodschaam wanneer die huishoudhulp ons huis binnenkomt. Een huishoudhulp zou ook weer een extra maandelijkse kost met zich meebrengen. Neen, we zochten een andere oplossing. We gaan het werk zelf blijven doen, maar we willen het ons zo gemakkelijk mogelijk maken. We vonden een oplossing. Enerzijds in de stoomreiniger, die nu al een half jaartje bij ons woont, en anderzijds, sinds kort, in de robotstofzuiger. De aankoop van de stoomreiniger was al een gigantische stap richting meer vrije tijd. Het maakt het kuisen zelfs bijna leuk. In plaats van te zitten klungelen met dweilen en emmers water neem ik nu mijn stoommachine en glijd daarmee al stomend door het huis .. Een paar minuten later is mijn huis dan 10 keer zo proper dan wanneer ik er met de dweil doorging. Bovendien kan ik nu ook heel gemakkelijk badkamertegels, ramen,de keuken,… kuisen. Dus , een topaankoop! Maar ik bleef nog veel werk hebben met het stofzuigen. Vooral nu,met dat kleine kruipende monstertje in ons huis, dat al rondkruipend voor veel broodkruimels, koekjeskruimels, zand, … zorgt doorheen het huis. Vandaar dus de aankoop van onze robotstofzuiger. Ik wist niet goed wat ik ervan moest verwachten. Manlief had mij al vaak gezegd ‘koop toch zo’n robotstofzuiger’. Maar ik kon niet geloven dat zo’n ding wel goed zou werken. Zeker niet in ons kleine huisje waar er op sommige plaatsen zoveel meubels staan dat er niet veel vloer meer overschiet en er zoveel hoekjes en kantjes zijn voor dat ding om in vast te lopen. Maar na een korte rondvraag bij mensen die er wel al ervaring mee hadden en het lezen van enkele reviews online, gingen we over tot de aankoop.
We hebben hem nu iets meer dan een week, en dit zijn onze bevindingen tot nu toe: – zo’n robotstofzuiger werkt heel goed. Hij geraakt op plaatsen waarvan je het niet direct zou verwachten zoals in hoeken of rond tafelpoten. – onze mat is nog nooit zo proper geweest – we lieten hem drie dagen na elkaar de living stofzuigen en drie keer zat er heel veel stof in zijn bakje. Ik wist niet dat ons huis zo vuil was … – soms zijn er bepaalde obstakels die we uit de weg moeten zetten. Zoals één van onze stoelen waar hij persé over de poten (zo van die platte die op de grond liggen) wil kruipen ipv er rond te gaan. Twee keer hebben we hem al hulpeloos bungelend op de poten teruggevonden. – hij kuist kriskras doorheen het huis, maar op het einde lijkt hij toch overal geweest te zijn – moesten we er nog eens eentje kopen dan zouden we er nu wél één nemen die na het opladen automatisch weer verder gaat waar hij gestopt was (hebben we nu niet en had misschien toch handig geweest in de living die blijbkaar nét iets te groot is om in één keer te doen) – als we hem boven in de gang zetten om van daaruit ook bureau en slaapkamer te kuisen, vindt hij de slaapkamer niet (maar dat weten we nu dus nu zetten we hem gewoon in de slaapkamer op) – hij maakt veel lawaai, dus we zetten hem enkel op wanneer we niet in die ruimte moeten zijn – hij doet er een uur over om de living te stofzuigen – er zijn plaatsen waar hij niet geraakt (zoals tussen twee kasten waar de doorgang te smal is), maar onze kruimeldief komt daar dan van pas. Voorlopig zijn we er dus heel tevreden over. Het grootste gemak vind ik dat ik niet meer elke week een kwartier bezig ben met onze mat terug proper te krijgen. Dat hoef ik nu nooit meer te doen want ons robotje doet dat prima! Zoonlief heeft de robot ondertussen ook ontdekt en kan het natuurlijk niet laten om op de knopjes te duwen. Maar ach … dan laat ik hem gewoon nog een beetje extra stofzuigen. Het kan niet proper genoeg zijn bij ons 😉 Hebben jullie nog tips om het huishouden gemakkelijker te maken? Een automatische wasophanger zouden ze zo bijvoorbeeld nog mogen uitvinden. Of iets dat het stof afdoet. Er is zeker nog ruimte voor verbetering … Groetjes, Sheena
Gisteren, 17 augustus 2013, was een hele bijzondere dag in het leven van ons kleine ventje. Hij zette plots zijn eerste stapjes! Niet 1 stapje, maar ineens een hele rij stapjes achter elkaar. We hebben er lang op moeten wachten (laatst las ik dat het kindje van één van mijn facebookvrienden al kon stappen en hun zoontje is vier maanden jonger!), maar we zijn eens zo fier op hem nu hij het ook kan. Ik ben blij dat wij dit moment met hem hebben kunnen meemaken want het was toch wel bijzonder. Van helemaal niet kunnen stappen naar plotseling wel kunnen stappen. Toch straf wat die mannekes allemaal doen! Gisteren was ook de dag waarop ik een tweede project van mijn to-do lijst afwerkte: de pennenzak voor perfectionisten volgens Oon en Spiegelstiksels. Ik maakt al eens eerder de eenvoudigere versie, maar nu wou ik de moeilijkere versie wel eens proberen. Het was even zoeken naar hoe ik de hoeken juist moest doen, maar al bij al zat alles vrij snel in elkaar. Het enige niet perfectionistische aan mijn pennenzak is dat mijn naad binnenin (waardoor de pennenzak gekeerd moest worden) niet mooi gesloten is. Ik deed een poging tot de ‘invisible closing seam’, maar ondanks dat het resultaat dan wel ‘closed’ was, was het niet ‘invisible’. Ik heb nog niet helemaal door hoe ik dit juist moet toepassen blijkbaar (en dat met de hand naaien dat is toch niets voor mij heb ik gemerkt… te weinig geduld). Ik heb dus maar gewoon alles onder de naaimachine gestoken, hetgeen natuurlijk een veel minder mooi afgewerkt resultaat geeft. Ik gebruikte voor het eerst één van mijn stofjes uit Amerika en oefende nog eens met flockfolie. Binnenin gebruikte ik nog een restje van een Petit Pan stofje waarin ik eerder al voor mijzelf een pennenzak maakte. Nu ik het eindresultaat zie ben ik er niet helemaal wild van, maar … de naam van de persoon voor wie ik deze pennenzak gemaakt heb (een jarige collega) staat er nu eenmaal al op dus ze zal het toch cadeau krijgen, of ze het nu mooi vindt of niet 😉
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Recente reacties