Het heeft enorm lang geduurd (door de verbouwing) maar ik heb eindelijk weer tijd en vooral ook goesting gevonden om te naaien.
Over de eerste twee naaiprojecten van dit jaar moest ik niet lang nadenken. Ik koos voor twee t-shirts waarvoor ik de stof maandenlang geleden al had geknipt. Twee leuke en makkelijke projecten om weer mee van start te gaan. Wij zijn al helemaal klaar voor de zomer, hoe lang is het nog? 🙂
Patronen uit La Maison Victor: Thomas T-shirt en Quinn T-shirt
Stof: Kiwi Fabrics
PS: ja ik was inderdaad te lui om de t-shirts nog te strijken voor de foto’s. De strijk goesting, die heb ik nog NIET teruggevonden 😉
De komende weken blog ik mee over het thema ‘ouderzonden’. Een leuk initiatief van dezetwee dames.
Deze week behandelen we de hoofdzonde ‘Luxuria’ (onkuisheid, lust, wellust). De vraag van de week is: Wat doe je om jezelf graag te blijven zien en dit over te brengen aan je partner nu je in de eerste plaats vooral ‘ouder van …’ bent?
Wat doe ik om mijzelf graag te blijven zien?
Mama worden heeft mijn lijf veranderd. Mijn platte buik is een boller buikje geworden na de laatste keizersnede en mijn gewicht staat momenteel op een getal dat ik nog nooit eerder in mijn leven op de weegschaal heb gezien.
Mama worden bracht gelukkig ook energie en goesting met zich mee om terug in vorm te geraken en ik kreeg een soort zelfzekerheid die ik nooit eerder had. Om mijzelf graag te blijven zien heb ik ook voldoende tijd nodig voor mijzelf en mijn hobby’s. In de eerste baby maanden was die tijd er niet maar nu is dat aan het terugkomen.
Dankzij het starten met yoga en lopen voel ik mij sterker en sportiever dan ooit tevoren. Ik voel mij goed in mijn vel en vind mijn lichaam helemaal OK zoals het nu is (ok dat gewicht pikt misschien toch een heel klein beetje). Het afgelopen jaar ben ik ook nog eens wat meer beginnen experimenteren met make-up en dergelijke en heb ik af en toe weer eens tijd gemaakt om voor mijzelf te shoppen ipv enkel voor de kinderen. Het gaat hier dus echt wel de goede kant op. Ik ben weer wat meer ‘de vrouw van ….’ aan het worden ipv enkel ‘ de mama van …’ .
Hoe breng ik dit over naar mijn partner nu ik vooral ‘ouder van … ‘ ben?
Hij heeft mij de afgelopen 6 jaar ook zien evolueren van een supervermoeide mama met amper tijd voor zichzelf (vier jaar slapeloze nachten eist zijn tol) naar iemand die zichzelf stilaan begint terug te vinden. Tenminste, ik hoop dat hij dat ook ziet. Het is alleszins wat ik zie wanneer ik door mijn foto’s van de afgelopen jaren scrol. Van een vermoeid uitziende mama met wallen onder haar ogen en dof haar naar langzaam maar zeker iemand met weer wat meer glinstering in de ogen en kleur op het gezicht.
Van zodra de nachtrust hier werd hersteld kwam de energie terug en eigenlijk zat alles goed om weer voluit van onze relatie te genieten, net als vroeger.
Helaas kwam er vorig jaar een nieuwe hindernis op ons pad: dé maandenlange (en nog steeds niet afgeronde) verbouwing. Onze prioriteiten werden weer door elkaar geschud. Het huis en alle bijkomende zorgen kwamen op nummer 1 terecht, de kinderen op nummer 2 en wij als koppel bengelden weer ergens onderaan het lijstje. Er was altijd wel iets belangrijker dan werken aan onze relatie (slapen, werken, vrienden, de kinderen, efkes alleen zijn, sporten, …)
Gelukkig zijn we toch heelhuids uit deze periode geraakt maar de nood om nog eens écht tijd te maken voor elkaar is hoog.
Tijd is zelfs wat overdreven, het is eerder een meer bewust worden van …. Net dat extra knuffeltje geven overdag of een lief berichtje sturen, nog eens zeggen dat we elkaar graag zien.
En dates inplannen, met de agenda bij de hand zodat babysit geregeld kan worden en dat al geen excuus kan zijn om het toch maar weer niet te doen.
Tja, het is allemaal niet meer zo spontaan als vroeger en er moet wat meer aan gewerkt worden maar het feit dat we nu ouder van zijn heeft ook wel onze band versterkt. Want die twee bengels die hebben wij gemaakt, dat is hij & ik in een levend wezen. Hoe mooi is dat eigenlijk!
De basis zit al goed, nu is het werken aan de extraatjes en dat staat dit jaar bovenaan op de planning 🙂
40 dagen bloggen, dat is nogal een uitdaging, uitgevonden door Kathleen. Vorig jaar bestond het ook al en toen liet ik het wijselijk aan mij voorbijgaan.
Dit jaar dacht ik hetzelfde te doen maar om de één of andere reden heb ik mij vandaag in een vlaag van zinsverbijstering toch aangemeld voor deze uitdaging. Eén dag te laat al weliswaar, ik kan dus nog maar maximum 39 dagen bloggen maar dat geeft niet want we krijgen 6 skipdagen en bij deze is de eerste dus al ingezet. Hopla!
Ik heb al eens kort met mijzelf gebrainstormd over de onderwerpen waarover ik ga bloggen in die 40 dagen. Voorlopig kan ik denk ik zo’n 20 dagen vullen met blogs over de verbouwing en verbouwinspiratie, over mijn gezinsleven, mijn naaiprojecten en natuurlijk over #ouderzonden waarvan ik de volgende zonde morgen zal bespreken.
Wat ik op al die andere dagen ga vertellen dat is voor mij ook nog een verrassing. We zien wel! Ik leg de lat ook niet te hoog voor mijzelf maar ik ga wel mijn best doen. Ik wil niet zomaar iets gaan schrijven om te schrijven, het moet wel een blogbericht zijn waar ik 100% achter sta. Als ik er al in slaag om die 20 geplande berichten te publiceren binnen de 40 dagen dan zal ik al héél tevreden zijn. Maar je weet nooit dat de inspiratie de komende weken blijft komen en ik toch aan mijn 40 39 berichten zal geraken.
Wie nog ideeën heeft waarover ik eens zou kunnen schrijven … ik hoor het graag! 🙂
De komende weken blog ik mee over het thema ‘ouderzonden’. Een leuk initiatief van dezetwee dames.
Deze week behandelen we de hoofdzonde ‘Avaritia’ (hebzucht, gierigheid). De vraag van de week is: Wat zou je nooit delen met je kinderen?
Ik ben nogal gehecht aan mijn persoonlijke spullen. Ik deel die niet zo makkelijk met andere mensen.
Maar mijn kinderen, goh, dat is toch nog een verhaal apart. Die mogen nét dat ietsje meer dan al de rest. En hoewel ik vaak met een NEEN begin (‘neen je mag niet op mijn GSM‘) wordt het toch dikwijls een JA (‘alé 5 minuutjes dan en VOORZICHTIG ZIJN hè!’). Ik blijk dat dan ook vrij gemakkelijk los te kunnen laten. Ik verschiet soms echt van mijzelf, ik durf zelfs te zeggen dat ik een pak minder bezitterig ben geworden dankzij mijn kinderen.
Toch zijn er nog een paar zaken waar ze van mij écht niet mogen aankomen zoals:
mijn ‘dagboek‘: ik schrijf al vier jaar lang in een ‘one line a day’ boekje en dat ding is daardoor al bijna van onschatbare waarde geworden voor mijzelf. Iedereen moet van mijn boekje afblijven, het is van MIJ en van mij alleen
mijn dekentje voor in de zetel (dit hier): ik haal het ’s avonds pas boven wanneer de kinderen in bed liggen, het is mijn deken waar ik wekenlang aan gewerkt heb en het mag alleen mij warm houden. Erg eigenlijk hé 😉 Maar seg, ze hebben hun eigen dekentjes hoor, ze komen niks te kort!
mijn chips/snoep/chocolade/ijs dat ik alleen voor mijzelf gekocht heb. Meestal (in 99% van de gevallen) worden zo’n lekkernijen voor het hele gezin aangekocht maar soms, soms koop ik eens iets voor mij alleen en dan deel ik NIET. Of dat probeer ik toch want als ze mij betrappen terwijl ik er van aan het snoepen ben dan kan ik toch weer moeilijk neen zeggen.
mijn Netflix account: iedereen heeft bij ons zijn eigen account, ook de kinderen delen een account en mijn account is alleen voor mij. Ik hoef geen suggesties van ‘Masha en de beer’ en dergelijke in mijn account, neen dank u!
mijn e-reader: daar moeten ze echt afblijven, ik kan het niet verdragen als mijn boek plots op een paar pagina’s verder staat, dan moet ik weer gaan zoeken …
mijn wekkerradio (geen gsm wekker hier maar nog de ouderwetse goede wekkerradio): ook hier moeten ze afblijven, het risico is te groot dat ik anders de volgende ochtend niet of plots met een héle luide radio gewekt wordt
De stoffen van mijn webshop: die zijn sowieso om te verkopen en dus zeker niet om te delen maar daar mogen ze dus echt wel met hun handen niet aankomen. Kijken mag, aankomen niet 😉 Af en toe mogen ze wel een stofje kiezen waarmee ik voor hen dan iets maak.
Mijn yogamat: onze jongste zoon wil altijd oefeningen doen op mijn yogamat en om de één of andere reden die ik zelf niet kan verklaren kan ik dat echt niet goed verdragen dat hij aan mijn mat komt. Ik heb het al wel eens toegelaten maar ik zou liever gewoon voor hem een apart matje kopen zodat die van mij weer van mij alleen kan worden (man man man ik ben echt erg hé …)
Mijn krant voordat ik ze zelf gelezen heb: ik ben nog zo iemand die elke dag de papieren krant leest en ik lees die graag ‘vers’, zijnde nog niet door iemand anders gelezen. Eens de krant uit is mogen ze er mee doen wat ze willen maar eerst wil IK lezen.
Tijd voor mijzelf: soms wil ik alleen zijn en dan ook echt ALLEEN
mijn gitaar: zolang ze snaren zien als iets leuks om eens aan te trekken worden er hier geen gitaren gedeeld
wat er in mijn glas/tas zit of op mijn bord ligt: dat deel ik niet graag en dan moet ik altijd denken aan Friends en de scene ‘Joey doesn’t share food’ …. ik snap dat volledig!
Maar in de praktijk is het echt moeilijk hoor, om iets niet met hen te delen wanneer ze het zo lief komen vragen. Zelfs al wil ik niet altijd delen, vaak doe ik het toch. En maar goed ook zeker want hebzucht is nu niet bepaald een eigenschap om trots op te zijn 😉 Het zou maar erg zijn moesten ze later zeggen ‘ons ma die deelde nu eens echt NIKS met ons hé, wij mochten nergens aankomen en die kocht alles dubbel zodat ze niet moest delen’ …. hihi 😉
Als ik dan tot slot nog even verder denk dan alleen materiële dingen om te delen dan zijn er nog wel een paar andere zaken die ik niet wil delen. Bepaalde gedachtes bijvoorbeeld. Tegen een zieke zoon zal ik altijd zeggen ‘alles komt goed schat, rust nog maar een beetje‘ en in mijzelf denk ik ‘is dat normaal? amai die ziet er kei slecht uit? moet ik daar niet mee naar de dokter? Wow zoveel koorts!? ***paniek****).
Ze moeten niet alles weten hè die kindjes van ons 🙂
Hebben jullie last van hebzucht? Of valt dat bij jullie beter mee dan bij mij? 🙂
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Recente reacties