De Bronte Top

Patroon: The Bronte Top – Jennifer Lauren Vintage Stof: Kiwi Fabrics — www.kiwifabrics.be

Het patroon van de Bronte Top zag ik voor het eerst voorbijkomen op haar blog. Het patroon werd hier opgeslagen maar verdween daarna uit mijn gedachten. Tot ik het laatst weer ergens zag opduiken (ik weet helaas niet meer waar) en ik besloot om er ook eens mee aan de slag te gaan.

Het patroon is een PDF-patroon, er komt dus weer wat knip&plak werk bij kijken. Niet mijn favoriete onderdeel maar gelukkig moet je dat maar één keer doen. De stof die ik koos is deze, de boordstof komt uit mijn eigen voorraad.

Bij het patroon ontvang je een handleiding maar nog handiger is de sew-a-long die de maakster heeft uitgeschreven op haar website.

Nooit eerder maakte ik een halslijn zoals de halslijn van dit patroon maar dankzij de uitleg ging het toch vrij goed (nog niet perfect maar ik denk dat ik gewoon niet in staat ben tot perfectie 😉  ). Ik had graag witte boordstof gebruikt voor de afwerking maar dat had ik helaas niet in huis. Voor deze eerste testversie ging ik dan maar aan de slag met wat ik wél had, namelijk een gestreepte blauw-witte boordstof. Door de streepjes vind ik het eindresultaat er een beetje scheef uitzien, dus volgende keer toch maar eerst effen boordstof in huis halen.

Terwijl ik dit typ heb ik mijn Bronte top aan en het zit heerlijk! Ik ben al aan het nadenken over een nieuwe stoffencombinatie om een tweede versie te maken 🙂

Dit patroon is wat mij betreft een echte aanrader!

Groetjes,

Sheena

Een nieuwe pyjama uit een zomers stofje

Stof: Kiwi Fabrics (www.kiwifabrics.be) Patroon: Heidi&Finn – All you need jammies

Zowat een jaar geleden kwam er hier een lading aardbeienstof toe voor de webshop. Het stofje werd meteen door de oudste zoon tot zijn favoriete stofje gebombardeerd. Ik dacht eerst dat het maar een bevlieging was maar in de maanden die volgden kwam hij er vaak op terug. Telkens wanneer hij in onze stoffenkamer stond zei hij: ‘mama uit DIT stofje moet je voor mij iets maken‘. Later werd dat al een iets dwingendere ‘mama, ik heb toch gezegd dat je uit DIT stofje voor mij iets moet maken!!‘.

Net voor zijn vierde verjaardag (vorige week) herinnerde hij mij er weer aan en toen besloot ik om toch maar eens naar hem te luisteren en in actie te schieten.

Ik knipte zijn aardbeienstofje en maakte er een zomerse pyjama van. Waar ik initieel het stofje eerder iets voor meisjes vond ben ik nu dankzij hem van gedachte veranderd. Ik vind hem heel stoer in zijn aardbeientenue.

Ik gebruikte een patroon van Heidi&Finn (all you need jammies) en maakte voor mijn 4-jarige de maat ‘5 jaar’ aangezien ik de maten nogal klein vind uitvallen. Deze maat past hem al goed!

Mijn blogarchieven herinnerden mij eraan dat ik blijkbaar vorig jaar voor zijn derde verjaardag exact hetzelfde maakte (uit een ander stofje uiteraard). Dat begint hier op een traditie te lijken!

Intussen ben ik alweer iets nieuws aan het naaien, weer iets voor mijzelf 🙂 Wordt vervolgd!

Sheena

De moestuin van 2016

Het is intussen alweer meer dan 3 jaar geleden dat we in onze tuin een moestuin in houten bakken hebben aangelegd. Zes grote vakken hebben we zo beschikbaar om allerlei groenten en kruiden in te kweken. In de voorbije jaren 2013, 20142015 ging dat heel goed en ook dit jaar hopen we op een succesvolle oogst!

Een moestuin start altijd met een plan. Dan neem ik een blad papier en mijn kleurpotloden en begin ik vakjes te tekenen en  deze op te vullen met verschillende groenten en kruiden. Steeds rekening houdend met welke groenten er vorig jaar op die plaats stonden zodat er voldoende afwisseling in zit om de grond ten volle te benutten. Er zijn ook nog andere zaken waar ik bij het plannen rekening mee moet houden: niet alle planten staan graag naast elkaar, sommige planten hebben veel plaats nodig, andere planten hebben dan weer veel zonlicht nodig etc. Niet evident en hoogstwaarschijnlijk zitten er in mijn plannen nog fouten maar de praktijk zal die dan wel snel duidelijk maken.

Ik heb een aantal moestuinboeken in mijn bezit die allemaal vol nuttige tips staan maar voor het plannen van mijn moestuin val ik toch steeds terug op hetzelfde boek, mijn bijbel: Je eigen groentetuin op 1 vierkante meter. Een dun boekje waarin alles duidelijk staat uitgelegd en waarmee je makkelijk aan de slag kan. Een aanrader voor elke beginnende tuinier.

Intussen is de hele moestuin aangelegd volgens hét plan van 2016 en zijn de eerste groentjes al goed aan het groeien. De erwten en de bonen zijn uitgekomen, de eerste sprietjes van de wortelen steken uit de grond, de tomatenplanten groeien al goed in de hoogte, de kruiden nemen al grote proporties aan en de sla is al bijna klaar om op te eten.

Ik heb manlief dit jaar ingeschakeld om iets nieuws te maken voor onze moestuin. We zitten hier namelijk elk jaar met hetzelfde probleem: de katten van de buren (ik denk zelfs alle katten van ons hele dorp én omstreken) vinden onze tuin – en dan vooral onze moestuin – dé perfecte plaats om hun behoeften te doen. Ik was dat zo (stront)beu dat ik er dit jaar een stokje voor wou steken. Zo ontstonden de bakbeschermers, grote ‘deksels’ om over onze bakken te zetten zodat er geen dieren in kunnen en de pas gezaaide groenten rustig kunnen uitkomen (en we van al die kattenkak vanaf zijn). We hadden dat al véél eerder moeten maken! Echt een gemak.

Wanneer ik ’s avonds na het werk thuiskom loop ik graag even de tuin in om te kijken wat er die dag weer gegroeid is. Het groeien gaat heel snel in deze periode dus elke dag valt er wel weer iets nieuws te ontdekken. Ook de kinderen gaan dan graag mee en helpen mee in de tuin. Ik vind het super hoe onze oudste al goed begint te weten welke groenten er allemaal staan.

Dit jaar heb ik de keuze van de groenten in onze bakken heel klassiek gehouden: kolen, wortelen, bonen, ajuin, sjalot, tomaat, aubergine, paprika …. Groenten die we allemaal kennen en in elke winkel te vinden zijn. Nochtans zou ik graag, wanneer ik ooit een serre heb, gaan experimenteren met wat vreemdere groenten.

Hebben jullie een moestuin? Staan daar groenten in die wat specialer zijn dan de klassiekers? Ik ben benieuwd!

Groetjes,

Sheena

Review: Landal Het Vennenbos

Na de reviews van Landalpark Het Land van Bartje, Landalpark Heideheuvel en Landalpark Miggelenberg is het nu tijd voor een nieuwe Landal review: de review van Landal het Vennenbos. Voordat je denkt dat wij gesponsord worden door Landal, dat is NIET het geval (helaas!). Het toeval wil dat wij sinds de komst van onze kinderen steeds maar weer in die parken terecht blijven komen en ik deel graag onze mening hierover.

In het zomerse Hemelvaart weekend trokken we met ons gezin en met mijn schoonfamilie naar Landal het Vennenbos, net over de grens in Nederland. We huurden daar twee bungalows (type 4BM), naast elkaar gelegen. Landal het Vennenbos is één van de weinige Landalparken met een subtropisch zwembad. Het park is gelegen in een bosrijke omgeving en het is een autovrij park. Enkel op de aankomst en vertrekdagen mag er met de auto tot aan de bungalow gereden worden.

Het park had heel wat pluspunten maar toch ook enkele minputen. Hieronder een overzicht van onze plus- en minpunten:

De minpunten

  • Landal het Vennenbos is een vrij oud park, het is ooit zelfs nog een Centerparcs geweest dat zijn deuren opende in de jaren ’70. De bungalows zijn nog steeds dezelfde bungalows als toen en ik kan ze niet anders omschrijven dan lelijk. Lelijke grijze bungalows, in slierten aan elkaar. Ook aan de binnenkant vond ik ze niet mooi. Alles behalve modern. Een stoffige zetel, tapijt in de slaapkamers dat volgens mij nog het oorspronkelijke tapijt was (ik heb een allergie voor huisstofmijt dus dat was redelijk rampzalig), geen vaatwasmachine, zeer lelijke plafonds, geschilderde bakstenen muren en een zeer basic badkamer waar ik niet vrolijk van werd. Ik hoef geen superdeluxe op vakantie maar ik heb wel graag dat het er mooi uit ziet allemaal, binnen én buiten. Daar word ik gewoon vrolijker van. De andere Landalparken die we bezochten hadden allemaal mooie gerenoveerde huisjes dus mijn verwachtingen lagen (misschien te?) hoog.
  • De huisjes lagen zo dicht op elkaar dat we weinig privacy hadden wanneer we buiten op ons terras zaten.
  • ’s Nachts hoorde ik het geluid van een autostrade en van vliegtuigen. Net als thuis dus, alleen is dat hetgeen dat ik niet zoek wanneer ik op vakantie ga.
  • Omwille van het tapijt in de slaapkamer en mijn huisstofmijt allergie heb ik de eerste nacht in de (tapijtloze) living moeten slapen met het schuifraam open zodat ik tenminste gewoon kon ademen. Nacht twee viel gelukkig beter mee nadat ik ons huisje een hele dag grondig had verlucht.
  • Er liep het één en ander mis met de bediening in het plaatselijke restaurant Woods. We moesten héél lang wachten op ons hoofdgerecht en dan waren ze dat van de kinderen nog vergeten. Onze jongens zaten al 1,5 uur uitgehongerd te wachten dus je kan je al voorstellen hoe leuk de sfeer was op het moment dat wij eindelijk eten kregen en zij niet. De bediening heeft toen even mijn boze kant meegemaakt … oepsie 😉
  • Een grote Landal ergernis is de slechte WIFI verbinding. Niet omdat de verbinding slecht is, daar kan ik op vakantie best mee leven, maar omdat we daar belachelijk veel geld voor moeten betalen voor één weekendje WIFI die amper werkt. Een probleem dat de meeste Landalparken lijken te hebben. Dus Landal, maak er gratis WIFI van of zorg dat de betalende WIFI perfect is maar zoals het nu is dat trekt op niks.

De pluspunten

  • Het eten in restaurant Woods was wél lekker (toen we het eindelijk kregen). Bovendien was het een extreem drukke avond dus ik ga er van uit dat dit een eenmalig foutje was en wij gewoon pech hadden. Ze hebben zich ook uitgebreid verontschuldigd (en ons toen nog een biefstuk teveel aangerekend maar bon, dat is ook weer goedgekomen de dag erna 🙂 )
  • Ondanks dat het interieur van de huisjes tegenviel was het wel een heel geriefelijk huisje. Pluspunten voor de vele opbergruimtes en voor genoeg kapstokken in de badkamer om handdoeken aan omhoog te hangen. O en voor het kastje in de badkamer, dat vind je bijna nergens en is zo handig.
  • De huisjes liggen dicht op elkaar maar dat had dan weer wél als voordeel dat onze buren langs de rechterkant (mijn schoonfamilie) en wij makkelijk tafels en stoelen konden samenschuiven zodat we samen konden eten en drinken zonder hiervoor een hele verhuis te moeten organiseren.
  • Wij hebben ons geen minuut verveeld op het park. Zoals we gewend zijn van Landal waren er tal van activiteiten voor de kinderen. We gingen zwemmen (er zijn hele fijne glijbaan voor de allerkleinsten, onze bijna 2-jarige was er zelfs niet van weg te slaan), we maakten een tochtje op een waterfiets, we testten alle speeltuinen uit en zagen verschillende dieren in de kinderboerderij, we knuffelden met Bollo, we gingen naar het winkeltje, wandelden door een écht doolhof, aten ’s middags een snelle hap in de plaza, gingen ’s avonds op restaurant in het park, … alles wat we nodig hadden voor een fijn weekend met kinderen was aanwezig.
  • Zoals we ook gewoon zijn van Landal was de natuur rondom ons weer geweldig. Elke dag zagen we eekhoorntjes wegspringen, hoorden we de vogels fluiten en wandelden er eenden voorbij ons schuifraam.

Wij hadden eigenlijk een fantastisch weekend. Dat kwam in de eerste plaats door het prachtige weer, een zomers weekend in mei, misschien wel hét beste weekend van 2016. We waren ook in goed gezelschap, de kinderen vonden het fijn om eens met opa en oma op vakantie te zijn. Bovendien stonden ze een heel weekend in het middelpunt van de belangstelling.

Zouden we nog eens teruggaan naar Landal het Vennenbos? Ja, maar …. pas als de huisjes gerenoveerd zijn. Hopelijk staat dat ergens in de nabije toekomst op hun planning 😉 . Voor mij voelde het nu nog teveel als de oude Centerparcs en te weinig als Landal.

Groetjes,

Sheena