Ik ben fan van het pyjama patroon van Heidi & Finn. Dat kon u hier en hier eerder al zien. Vandaag voegde ik nog een derde pyjama toe aan de collectie en ik nam hiervoor een stofje uit de webshop waar ik meteen verliefd op werd toen ik het voor het eerst zag. Kleuter is er blij mee en zelf zou ik ook wel zo’n pyjama willen! 🙂
Stof: Kiwi Fabrics
Nu zou ik eens aan broeken voor kleuter moeten beginnen. Iemand een tip voor een goed broekenpatroon?
Eén van mijn 101 doelen was ‘maak een boswandeling in de herfst’. Vorig jaar vloog de herfst voorbij en geraakten we niet tot in een bos. Dit jaar moest en zou ik een bos gezien hebben in de herfst en dan nog liefst op een moment dat de bomen op hun mooist zijn met hun vele gekleurde blaadjes.
Ze voorspelden vandaag een zonnige dag dus aan het begin van dit weekend beslisten we al gauw dat we deze zondag naar het bos zouden gaan. We zochten en vonden een bos in de buurt met bijhorende wandeling. Een wandeling van 2,5 km dat leek ons prima te doen met kleuter en peuter.
Zondagochtend werden we wakker en wat zagen we buiten? Wolken en regendruppels. Dat was niet wat ze ons hadden beloofd! Maar de zin om naar het bos te gaan was groot dus trokken we toch onze laarzen aan en reden naar het bos. We vonden ter plaatse makkelijk parking en gingen meteen van start met de wandeling. Kleuter was héél enthousiast. Al snel zagen we enkele paddenstoelen in het bos en vanaf dat moment werd het een spel om zoveel mogelijk paddenstoelen te spotten. We zagen er gigantisch veel en kleuter ging helemaal op in het spel.
We wandelden en wandelden en op een bepaald moment vond ik dat we toch al wel heel lang aan het wandelen waren over een stuk van 2,5 km. Bij de volgende splitsing bleek ons kaartje plotseling niet meer overeen te komen met de realiteit. Oeps, we hadden dus ergens een afslag gemist. Dan maar een heel stuk teruggewandeld en uiteindelijk weer op de route geraakt. Ik denk dat we zo’n uur langer in het bos zijn geweest dan voorzien maar dat was eigenlijk wel goed zo. Het was plezant. We zouden dat veel meer moeten doen, eens naar het bos gaan. Een hele voormiddag wandelen, frisse lucht inademen en vooral ook veel ontdekken. Het was een topactiviteit voor elk van ons en het is zoiets eenvoudig en bovenal helemaal gratis.
Trek dus maar snel die laarzen aan en ga naar het bos, je zal er gegarandeerd deugd van hebben 🙂
Bij Oon werd de tweede opdracht gegeven voor deze #boostyourpositivity. Bloggen over de balans werk-leven: Hoe zit dat bij jullie? Welke keuze heb jij gemaakt? Was dat bewust of van moeten? En most importantly: ben je blij met die keuze? Deel het via #boostyourpositivity en lees mee hoe anderen ‘werk’ ervaren.
Zelf heb ik hier nog niet zo heel lang geleden een bericht geschreven over hoe ik dagelijks alle ballen in de lucht probeer te houden. Ik heb het gevoel dat op dit moment de balans werk-leven vrij goed zit. Dat komt vooral door het feit dat ik sinds begin dit jaar 4/5de ben gaan werken. Die woensdag thuis, die breekt de werkweek en dat maakt het allemaal wat minder stressvol. Bovendien heb ik nu niet meer het gevoel dat ik mijn kinderen doorheen de week te weinig zie. Op deze manier kan ik het allemaal volhouden én nog genieten ook.
Een paar weken geleden woonde ik een presentatie bij vanPeter Hinssen. Peter Hinssen is iemand die heel boeiend kan vertellen over alle nieuwe technologieën die de laatste jaren in ons leven zijn gekomen en diegene die in de toekomst nog in ons leven zullen komen. Ik ben zelf geboren in 1984. Pas in het vijfde middelbaar kon ik op internet met een trage inbelverbinding alwaar ik op Altavista iets opzocht of chatte op ICQ. Ik had een walkman en cassetten, mijn GSM kreeg ik op mijn zestiende en was een Nokia met een zwart-wit scherm waarop ik snake kon spelen, gamen deden we in onze jeugd op de SEGA en de Gameboy en we namen 100-en programma’s op op videocassetten. Er was geen GPS (vanaf het vijfde middelbaar konden we wel onze routeplanners afprinten, wat een vooruitgang) en onze TV? Dat was nog zo’n dik lomp geval.
Tussen het vijfde middelbaar waarin we internet kregen en nu is er enorm veel veranderd. Ik heb een smartphone, laptop, flatscreen tv, supersnel internet, wifi overal, een webshop. De GPS is al passé, alles kan op de gsm. Er is Netflix, er is meer en meer domotica te vinden in huizen, er is de ipad, whatsapp, instagram, Facebook, airbnb, … Ons leven is gewoon enorm veranderd, zonder dat het echt opviel. Maar als je nu even terugkijkt en nadenkt dan zie je hoeveel technologie er in ons dagelijkse leven is gekropen, hoe die technologie een deel van ons is geworden en dan kun je je ook afvragen: als we nu op dit punt staan en we weten dat de technologische ontwikkelingen zich alsmaar sneller zullen opvolgen, wat gaat dat dan geven binnen 5 – 10 – 15 .. jaar?
Veel jobs zullen overbodig worden. Auto’s zullen automatisch rijden, robots zullen meer en meer taken van de mens gaan overnemen. En dit is niet langer iets wat in de verre toekomst misschien zal gebeuren, dit is iets waar ze nu op dit moment al volop mee bezig zijn.
Toen ik ’s avonds enthousiast de presentatie vertelde aan manlief vroeg ik hem ‘wat ik niet snap, als al die jobs dan niet meer nodig zijn… wat gaat dat geven met onze economie, dan zitten we met gigantisch veel werklozen?’. Manlief, die al wat meer mee is met die technologie van de toekomst, zei toen dat we dan in een totaal nieuwe wereld zullen terecht komen. Dat al dat werk gewoon niet meer nodig is, dat ‘de economie’ zoals wij dat nu kennen helemaal zal veranderen. Het is moeilijk te vatten maar als je ziet hoe snel alles tegenwoordig verandert zou het wel eens kunnen dat wij, diegene die hier nu zitten te jongleren met werk en vrije tijd, binnen 10 – 15 jaar wel eens in een heel andere wereld zouden kunnen leven waarbij we vanzelf meer vrije tijd krijgen dankzij technologie. Of het allemaal beter zal zijn dat weet ik nog niet maar het is toch iets om eens over na te denken, niet? 🙂 Ik vind dat we alvast boeiende tijden tegemoet gaan en ben benieuwd hoe de wereld er binnen 10 jaar zal uitzien voor ons, ons werk en onze kinderen.
Ze bestaat wél! Letterlijk en figuurlijk. Ik heb er na beide zwangerschappen op gezweefd en ik word soms een beetje kwaad van al die berichten die tegenwoordig dagelijks de media in worden gestuurd waarin het OK is om te klagen over het moederschap en waarbij de roze wolk als één grote leugen wordt afgeschilderd.
Het is goed dat we door de tegenberichten een realistischer beeld krijgen over het moederschap en daardoor ook de verwachtingen over de roze wolk niet te hoog leggen maar ik vond dat het intussen ook toch nog eens gezegd mocht worden dat mama worden ook een zalige periode kan zijn. Een periode waar ik met veel plezier op terug kijk, ondanks de aanpassingen, de tranen, de paniek, de machteloosheid, …. ik kon het allemaal aan want ik zat op mijn wolk 🙂 En als je nu zwanger bent wens ik je heel veel roze wolken toe!
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Recente reacties