Voor moederdag maakte ik zelf een cadeautje: de omkeerbare tas uit het boek ‘Zo geknipt!’. Bloemen langs de ene kant en mijn moeder haar lievelingskleur aan de andere kant:
Zelf werd ik vandaag ook in de watten gelegd. Zoonlief had voor mij iets geknutseld bij de onthaalmoeder en manlief verwende mij met een bos bloemen:
Aan alle moeders een fijne moederdag gewenst!
Groetjes,
Sheena
Ik lieg een beetje, eigenlijk ben ik nog maar 29 weken en 5 dagen zwanger, maar gemakshalve rond ik het al af naar 30 weken.
Dertig weken, dat wil zeggen nog TIEN weken te gaan, waarvan 6 al werkend en 4 al rustend. Ik begin dus stilaan af te tellen en ga dit vanaf nu ook op mijn blog doen door hier wekelijks een zwangerschapsupdate mét buikfoto te plaatsen. Hopelijk is de tiende update er dan eentje met een baby!
Eergisteren gingen we nog eens op controle bij de gynaecoloog, dat was ondertussen ook alweer acht weken geleden … Ik was zo zenuwachtig! Gelukkig was alles in orde. Wat de groei van het kindje betreft doen we het deze zwangerschap beter dan bij de vorige. Het is geen al te groot kindje maar het blijft voorlopig wel mooi op zijn groeicurve (terwijl we vorige keer controle na controle op lagere groeicurves terecht kwamen). Onze kleine man weegt op dit moment 1,3 kg en meet 37 cm.
Ik kreeg twee opdrachten mee van de gynaecoloog: ten eerste moet ik mij nog zo snel mogelijk laten inenten tegen kinkhoest. Blijkbaar zijn de richtlijnen daarin alweer veranderd tov mijn vorige zwangerschap. Toen was het voldoende om voor of na de zwangerschap die spuit te laten zetten, nu vinden ze het een beter idee om dit tijdens de zwangerschap te laten zetten zodat het kindje al mee beschermd wordt. Dus dat zullen we dan maar doen!
Voor de tweede opdracht kreeg ik een foldertje mee met daarin een aantal vreemd uitziende oefeningen die ik moet doen om ervoor te zorgen dat onze kleine man zich omdraait in mijn buik. Want voorlopig ligt hij nog in stuit. Het voelt wat raar om daar oefeningen voor te gaan doen, dus dat foldertje laat ik nog even links liggen. Ik hoop dat hij zich vanzelf nog zal draaien.
Wat de voorbereidingen betreft (doopsuiker, geboortelijst, kraamgeld, kamertje inrichten, geboortekaartjes, kleertjes kopen/wassen, ….) is er hier nog steeds niet zo enorm veel gebeurd.
Wat we (eindelijk) wél al gedaan hebben is de peter gevraagd. Nu de meter nog …
Mijn Silhouette Cameo kwam bij deze nog eens van pas!
Verder ben ik er ook over aan het nadenken om zelf de doopsuikerzakjes te maken. Ik heb hiervoor bij PiekeWieke een duidelijke tutorial gevonden. Ik heb al eens een eerste testzakje gemaakt om te kijken hoe lang het duurt om zoiets te maken. Over dat ene zakje heb ik tien minuten gedaan (stof knippen en uitleg lezen inbegrepen). Dus ik denk dat het wel haalbaar zal zijn om een 100-tal zakjes zelf te maken. Manlief kan mij desnoods helpen met stof te knippen (het is tenslotte ook zijn baby!).
Nu moet ik dus op zoek gaan naar het perfect stofje voor de doopsuikerzakjes … niet gemakkelijk!
 |
| Testversie doopsuikerzakje |
Maar vandaag moet ik eerst nog een paar andere zaken in orde brengen: ik ga mij nu achter mijn naaimachine zetten om nog snel een moederdagscadeautje te maken. Het zal iets worden uit het boek ‘Zo geknipt!’. Meer daarover in mijn volgende blogpost.
Groetjes,
Sheena
– hoe hij veel te wild achter onze kippen loopt en ‘Tippen!! Tippen!!!’ roept en daarna heel teleurgesteld kijkt wanneer ze zich niet meteen door hem laten aaien (hoe zou dat toch komen)
– hoe hij bijna kwaad kan worden op de ‘Tippen’ als ze geen ‘boke’ willen eten uit zijn hand
– hoe hij bloemetjes plukt voor mij in de tuin (iets minder blij was ik met de peterselie die hij had geplukt)
– hoe leuk hij het vindt om ’s ochtends wanneer hij zijn flesje drinkt nog even met mij te knuffelen (ik moet dan vooral veel met mijn haar in zijn gezichtje kriebelen dat vindt hij geweldig)
– hoe uitgebreid zijn woordenschat al is, al is die meestal nét niet helemaal correct : takkeboom (slagboom… hij heeft een duplo slagboom), topen (lopen), trrrcctrrr (tractor met een franse rrrrrrr), vaille (vallen), ook (nog), sitte (zitten), ba (bal), edaan! (gedaan!), kijne (konijn), tippehuisje (kippenhuis), teit (geit), …
– hoe hij wel perfect het woord ‘bumba koekje’ kan zeggen …en je moet dan vooral niet met een ander koekje afkomen. Hij weet wat hij wilt.
– hoe hij zinnen begint te vormen en de langste zin die hij tot nu toe gezegd heeft ‘ook de andere kip pakken’ is (oma moest onze kippen vangen zodat hij ze kon aaien)
– hoe graag hij ons helpt en zo bijvoorbeeld al eens met een stofvodje over de vloer zit te vegen of met zijn schepje uit de zandbak wat potgrond in een bloempot probeert te scheppen (met veel potgrond op de grond tot gevolg en een stofvod waar ik niets meer mee kan doen)
– hoe hij geniet van zijn grootouders
– hoe een gekke deugenieten gezichten hij kan trekken
– hoe hard hij lacht wanneer papa hem kietelt
– hoe verzot hij is op tractors, auto’s, kranen, …
– hoe hij danst wanneer er muziek op staat
– hoe hij ons bevelen probeert te geven, zo wilt hij soms dat ik mijn stoel aan hem afsta of dat papa wat rond de tafel moet lopen ….Hij kijkt dan toe!
– hoe hij ‘baby in de buik’ aaitjes en kusjes geeft
…..
Sheena
De titel had ook kunnen zijn ‘de overwinning van mijn biais-angst’.
Een collega van mij is een paar weken geleden papa geworden van een lief klein dochtertje. Aangezien ik eens iets anders wou doen dan het gebruikelijke ‘we schrijven allemaal onze naam op een kaartje en steken er wat centjes bij’- cadeau, besloot ik om zelf een geboortecadeautje te maken.
Mijn oog viel op het pamperzakje van Mme Zsazsa. Eén probleem: er moet daar gewerkt worden met ‘biais’ en ik had gehoord dat dat moeilijk was.
Spijtig genoeg ontdekte in nét te laat dat er ook een versie zonder biais bestond. Toen ik deze uitleg ontdekte had ik mijn stof al geknipt voor de versie mét biais, wat te klein was om te gebruiken voor de versie zonder biais.
Mijn geknipte stof en biais bleven enkele dagen (weken) liggen, ik durfde er niet aan te beginnen. Maar mijn collega zijn dochtertje kon natuurlijk niet blijven wachten op haar cadeau dus vandaag begon ik er toch maar aan. En weet je wat? Dat viel kei goed mee! Helemaal niets om schrik van te hebben, die biais…
Dit is het resultaat:
Groetjes,
Sheena
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Recente reacties