De titel had ook kunnen zijn ‘de overwinning van mijn biais-angst’.
Een collega van mij is een paar weken geleden papa geworden van een lief klein dochtertje. Aangezien ik eens iets anders wou doen dan het gebruikelijke ‘we schrijven allemaal onze naam op een kaartje en steken er wat centjes bij’- cadeau, besloot ik om zelf een geboortecadeautje te maken.
Mijn oog viel op het pamperzakje van Mme Zsazsa. Eén probleem: er moet daar gewerkt worden met ‘biais’ en ik had gehoord dat dat moeilijk was.
Spijtig genoeg ontdekte in nét te laat dat er ook een versie zonder biais bestond. Toen ik deze uitleg ontdekte had ik mijn stof al geknipt voor de versie mét biais, wat te klein was om te gebruiken voor de versie zonder biais.
Mijn geknipte stof en biais bleven enkele dagen (weken) liggen, ik durfde er niet aan te beginnen. Maar mijn collega zijn dochtertje kon natuurlijk niet blijven wachten op haar cadeau dus vandaag begon ik er toch maar aan. En weet je wat? Dat viel kei goed mee! Helemaal niets om schrik van te hebben, die biais… Dit is het resultaat:
Ik heb nu al bijna één jaar deze beauty in mijn bezit:
Tijd voor een review!
Wat ik zo leuk vind aan haar:
– Ze heeft een knopje waarmee ik gemakkelijk de draad in de naald kan steken. Ik geef toe: in het begin heb ik er wat mee gesukkeld omdat ik niet meteen helemaal doorhad hoe het werkte, maar ondertussen kan ik het met mijn ogen dicht.
– Ze maakt een mooi geluid, een echt naaimachinegeluid, helemaal niet storend of lawaaierig.
– Ze is gemakkelijk te bedienen: ik moet niet in het schermpje zitten prutsen maar kan gewoon op de knopjes duwen: naald een beetje opzij zetten? Hups dan druk ik op het knopje om de naald opzij te zetten. Even overschakelen naar zigzag steek? Hups, dan druk ik toch gewoon even op het knopje met de zigzag,enzovoort. Op het schermpje toont ze mij dan nog eens wat ik geselecteerd heb en raadt ze mij ook aan welk voetje ik haar moet aandoen.
– haar voetjes zijn heel makkelijk te verwisselen
– ze doet wat van haar verwacht wordt, ze levert perfecte steken op. Ik kreeg al vaak de opmerking ‘amai, jij hebt zeker een goede machine’ wanneer ik één van mijn naaiwerkjes toonde (ze deed mij dus als beginneling al erg goed overkomen)
– ik ben tot nu toe nog niets tegengekomen dat ik wil doen maar niet kan doen met deze machine, ondanks dat zij ‘maar’ het basismodel van Bernina is
– ze windt met veel gemak een spoeltje op, ik blijf dat leuk vinden om naar te kijken
– de naald is makkelijk te verwisselen
– de bediening met de pedaal is super: doet perfect wat ik wil
Wat ik niet leuk vind aan haar:
– NIETS!
Of als ik dan écht iets moet noemen: één keer at ze mijn tricotstof op, maar na het kopen van een boventransportvoet heeft ze dat daarna nooit meer gedaan en ik heb het haar dan ook vergeven.
Af en toe weigerde ze al eens dienst, maar dat bleek steeds mijn eigen fout te zijn (draad niet goed ingeregen, spoeltje verkeerd ingestoken, …) dus dat kan ik haar niet kwalijk nemen (al heb ik op die momenten, wanneer ik gefrustreerd raakte, haar natuurlijk wel de schuld gegeven… totaal onterecht, maar ze kan daar tegen!).
Ik ben nog steeds even verliefd op haar als op de dag waarop ik haar kocht. We zijn een goed team, mijn Bernina en ik.
Ze was niet goedkoop, dat niet, maar ik ben blij dat ik vorig jaar toen ik op één naailes na nog 0.0% ervaring had met naaien er tóch voor gekozen heb om meteen een deftige machine te kopen.
Ik heb destijds getwijfeld tussen Pfaff en Bernina (de Pfaff was goedkoper én kon meer) maar de Bernina was voor mij duidelijker qua bediening en bovendien voelde de bediening met de pedaal beter aan, wat voor mij de doorslag heeft gegeven. Wat ook een rol speelde is dat er in mijn schoonfamilie een aantal mensen zijn met Bernina’s ouder dan 20 jaar die nog steeds in topconditie zijn. Dus het vertrouwen in het merk was er.
Als ik de kostprijs zou kunnen verdelen over 20 jaar dienst dan is het trouwens al een veel minder dure machine 😉
Mijn Berninaatje is een aanrader voor mensen die op zoek zijn naar een zeer degelijke basismachine die (hopelijk) vele jaren kan meegaan en die alles doet wat je verwacht van een naaimachine.
Groetjes,
Sheena
(ps: ik heb géén aandelen bij Bernina, dit is mijn eigen oprechte en totaal onafhankelijke mening)
Hoera, eindelijk! Sinds vandaag zijn wij de trotse ‘ouders’ van drie Ukkelse Baardkrielen (zie mijn vorige berichten hierover hier en hier). Ze zijn zo klein en schattig en zo mooi. Ik ben benieuwd wanneer ze hun eerste eitje zullen leggen. Zoonlief is er ook al helemaal fan van, we zijn ze al wel een keer of vijf gaan eten geven omdat hij het zo leuk vindt. We hebben de voorbije weken heel wat voorbereidingen getroffen voor de komst van deze kippen: een omheining geplaatst, een kippenhok gekocht, kippenvoeder gaan halen, een drinkbeker, een eetbak, …. We gaan die beestjes hier goed verwennen. En dan nu de foto’s *trots* :
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Recente reacties