Vandaag kroop ik nog eens achter mijn naaimachine om de ‘Jacob broek’ van Zonen09 te maken.
De (jeans)stof had ik al op voorhand geknipt, ik nam de kleinste maat (maat 92 – 2 jaar).
De uitleg bij het patroon was superduidelijk, de broek werd dan ook vlot in elkaar gezet. Een plezier om mee te werken!

Ik koos voor de variant met een valse gulp en opgestikte zijzakken. De tailleband paste ik een klein beetje aan (ik hou niet van knopen en die waren er normaal gezien voorzien … ik maakte dan maar een eigen knooploze versie).
Toen de broek zo goed als klaar was volgde de eerste pas-sessie met zoonlief. Spijtig genoeg bleek de broek te klein! Of toch al héél erg nipt. Ik denk wel dat ik hem de broek morgen met Pasen nog ga aandoen aangezien het zo’n mooi feestelijk model is, maar ik vrees dat hij er daarna niet veel langer geniet van zal hebben.
Gelukkig is zoon nummer 2 op komst en kan deze broek dus later nog van pas komen.

Aangezien mijn model gaan slapen is terwijl ik de broek heb afgewerkt heb ik dan maar wat foto’s zonder model genomen. De broek werkte goed mee, ze bleef vanzelf staan!

Nog enkele details:

Het was mijn eerste, maar zeker niet mijn laatste exemplaar.

Groetjes en alvast een fijne Pasen voor jullie allemaal,

Sheena

Vandaag maakte ik de zwangerschaps-klokrok van Madame Zsazsa … en dit is het resultaat:

Ik ben eigenlijk niet zo’n rokjes persoon (en zeker niet in het roze… ik weet ook niet wat mij ineens bezielde ;-)), maar met een zwangere zomer in het verschiet leek het mij geen slecht idee om mijzelf een zomers rokje te maken en het valt mij beter mee dan verwacht.
Wat een prachtig weer was het trouwens vandaag om deze foto’s te nemen. Zalig! Ik heb er enorm van genoten en voel mij weer stukken beter. Ik ben ook zo blij dat ik nog eens tijd achter de naaimachine heb kunnen doorbrengen, het deed deugd.
Het rokje was makkelijk en leuk om te maken. Het stofje komt van op het stoffenspektakel van vorig jaar. De voering en de stof voor de band rond mijn buik kocht ik bij Nekkertex.

Vele groetjes,

Sheena

PS: en zo ziet mijn buik er dus uit na 20 weken zwangerschap 😉

De broek had ik een tijdje geleden al gemaakt, en nu heb ik eindelijk het bovenstuk afgewerkt.
Het was geen gemakkelijke opdracht. Eerst moest ik op zoek naar een patroon. Dat vond ik nergens. Dus schakelde ik de schoonmoeder in die voor mij op zoek ging. Zij vond een patroon bij één van haar naaivriendinnen, tekende het over in de juiste maat en nam een kopietje van de bijhorende uitleg.

Ik kon dus aan de slag. Reeds weken geleden knipte ik de stof uit. Maar toen las ik de bijhorende uitleg: ik snapte er niets van!
Ongeveer in dezelfde periode werd ik zwanger en toen vond ik ineens ook de energie niet meer om mij er verder in te verdiepen.

Tot vandaag. Ik nam er al mijn naaiboeken en het internet bij en maakte er een iets duidelijkere uitleg van voor mijzelf.
Het in elkaar zetten ging verbazend vlot. Ik kwam maar één probleem tegen: de kraag. Die is te klein, of toch volgens hoe ik ze er aan heb gezet. Maar ik heb het zo goed mogelijk proberen te verstoppen in het eindresultaat.
Ik wist al op voorhand dat de kraag hét grote probleem zou worden want daar had ik helemaal geen uitleg van. Daar was mijn schoonmoeder een kopietje van vergeten nemen, dus ik had geen flauw idee hoe de bijhorende tekens op de patronen op elkaar gelegd moesten worden of hoe de kraag er eigenlijk moest uitzien in het eindresultaat.

Maar kijk, dit heb ik er van gemaakt:

Het is niet 100% perfect, maar wel 100% draagbaar!

Ik deed vandaag trouwens ook twee dingen voor het eerst:

1) Werken met mijn nieuwe overlockmachine: dat ging vlotter dan verwacht! (ik had hem wel op voorhand al ingeregen … dat ging toen niet zo vlot bij mij maar manlief bleek er gelukkig talent voor te hebben)
2) Werken met mijn nieuwe Kamsnaps. Supergemakkelijk en één van de redenen waarom ik nu eindelijk dit bovenstukje durfde af te werken. Ik heb namelijk een angst voor knopen! Ik weet niet waarom, maar als er een knoop aan te pas komt zie ik het al niet zitten om er aan te beginnen. Dankzij mijn kamsnapjes hoef ik mij hier nu geen zorgen meer over te maken.

Geniet nog van jullie zondagavond!

Vele groetjes,

Sheena

Mijn vader gaf zichzelf met kerst een basgitaar + versterker cadeau. Hij had alleen nog een hoes nodig om zijn versterker mee te beschermen en vroeg mij of ik er eentje kon maken. Met de tutorials voor naaimachinehoezen in mijn achterhoofd zei ik: ‘geen probleem!’.
Toen we laatst samen in Luik waren kwamen we toevallig een stoffenwinkeltje tegen, dus de juiste stof voor de hoes kon meteen gekozen worden. Hij koos een stevige jeansstof. Thuis had ik zelf nog grijze gabardine liggen om als voering te gebruiken en ik zou alles ook nog eens extra verstevigen met Vlieseline.

Gisteren startte ik met het project: ik zocht en vond een tutorial voor een naaimachinehoes die ik kon gebruiken. De juiste afmetingen werden opgenomen en ik ging aan de slag. Een halve dag later was de hoes klaar en kon ze gepast worden. Ze bleek perfect te passen: oef!

Het was een leuk projectje om te maken, misschien maak ik binnenkort ook wel eens een hoes voor mijn overlockmachine, want die heb ik nog niet.

Groetjes,

Sheena