Vandaag maakte ik een ‘Juliette’ voor de winnares van de giveaway. Dit keer met de zwarte stof aan de buitenkant en de print binnenin. Nathalie, ze komt jouw kant op!
Groetjes,
Sheena
Vandaag maakte ik een ‘Juliette’ voor de winnares van de giveaway. Dit keer met de zwarte stof aan de buitenkant en de print binnenin. Nathalie, ze komt jouw kant op!
Groetjes,
Sheena
Gisterenavond las ik op facebook een bericht van iemand die schreef ‘ vanavond nog even snel een hemdje gemaakt voor mijn zoon’, met daarbij een foto van een perfect afgewerkt mooi hemdje. Hoe doe je zoiets op één avond vroeg ik mij af. Zelf was ik ondertussen al twee dagen bezig aan mijn eigen hemdje voor grote broer en het einde was nog lang niet in zicht! Ik was op dat moment zelfs net aan het opzoeken hoe ik in hemelsnaam de schoudernaden verborgen moest krijgen in de rugpas. Ik zag het maar niet en zocht online naar hulp. Laat het dus duidelijk zijn dat ik nog lang niet op het ‘nog snel even een hemdje gemaakt’ – niveau zit …
Maar goed, mijn hemdje is na een dag of drie zweten, zwoegen en soms ook al eens vloeken dan toch klaar geraakt. Ik maakte ‘Theo’ van Zonen09. Bij dit patroon is een zeer uitgebreide uitleg met de nodige foto’s voorzien dus het is doenbaar voor een beginner zoals ik maar toch erg moeilijk! Ik ben heel veel opnieuw moeten beginnen, mijn tornmesje deed overuren. In de afgewerkte versie zitten zelfs nog steeds fouten, maar je kan zo bezig blijven …. Al bij al ben ik toch tevreden over het eindresultaat. De mouwsplit is nog niet in orde, maar de rest is wel OK. Ik vermoed dat een tweede hemdje nu wel vlotter zal gaan, al denk ik niet dat ik er snel nog één zal maken. Eerst even bekomen van dit 😉
Je kan de moeilijkheidsgraad zelf kiezen bij dit Theo-hemd. Ik koos voor wat extra uitdagingen (had ik misschien beter niet gedaan) door paspel in het rugpand en in het borstzakje te gebruiken en door met lange mouwen te werken ipv met korte (ik kon niet anders want de zomer is nu eenmaal zo goed als voorbij dus korte mouwen daar zijn we niets meer mee). Ik maakte maat 98 voor grote broer die eigenlijk een maat 92 heeft en deze past perfect.
Op naar het volgende naaiproject! Dat zal vermoedelijk terug een Juliette tas zijn aangezien iemand van jullie die maandag zal winnen! (laatste kansen om nog mee te doen!)
Groetjes,
Sheena
Nu mijn zwangerschap achter de rug is kan ik weer wat gewone kledij voor mijzelf maken. De Sunny Pants heb ik hier in blogland al véél zien passeren en stak mijn ogen uit. Een eerste versie voor mijzelf liet dan ook niet lang op zich wachten:
Bij deze kan ik meteen ook al iets schrappen van mijn ‘101 doelen’ – lijst! Toegegeven, het blijft een héél hoog pyjama gehalte hebben zo’n sunny pants, maar ze zit ZO goed! Ik ben er vanochtend al mee op straat geweest en niemand keek raar … dus het kan er wel mee door 😉
En zelfs méér dan 1 ding want vandaag heb ik ook mijn naaikamer onder handen genomen: alle patronen zijn mooi gesorteerd, ik kan weer zien welke stofjes ik ter beschikking heb en mijn boeken & naaigaren liggen er weer ordelijk bij.
Dit wou ik jullie nog laten zien: de doopsuikerzakjes waar ik zoveel werk aan gehad heb. Ze zien er nochtans heel eenvoudig uit!
Ik gebruikte de uitleg van Pieke Wieke.
In plaats van te werken met flockfolie kochten wij buttons om op de zakjes te spelden.
Het lintje dat rond de zakjes zit vonden we bij Nekkertex. Toevallig stonden daar dezelfde bijtjes op als op het kaartje en de buttons! De stofjes komen ook van bij Nekkertex.
Het zelf maken van doopsuikerzakjes was niet bepaald goedkoper dan de doosjes die we bij de geboorte van grote broer gekocht hadden. Dus om geld uit te sparen zou ik het niet meteen aanraden (en ik kan het weten want ik hou zo’n zaken bij in excelfiles en al 😉 )
Maar het was wel een leuk tijdverdrijf in de weken dat ik thuis was voor de bevalling en het is toch nét iets leuker om iets zelfgemaakt uit te delen dan een gekocht doosje uit de winkel.
De presentatiekast werd door mijn papa gemaakt (heel last minute door de plotse komst van Iben, maar op dag twee stond ze al te pronken in het ziekenhuis!)
Groetjes,
Sheena
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Recente reacties