De komende weken blog ik mee over het thema ‘ouderzonden’. Een leuk initiatief van deze twee dames.
Deze week behandelen we de hoofdzonde ‘Luxuria’ (onkuisheid, lust, wellust). De vraag van de week is: Wat doe je om jezelf graag te blijven zien en dit over te brengen aan je partner nu je in de eerste plaats vooral ‘ouder van …’ bent?
Wat doe ik om mijzelf graag te blijven zien?
Mama worden heeft mijn lijf veranderd. Mijn platte buik is een boller buikje geworden na de laatste keizersnede en mijn gewicht staat momenteel op een getal dat ik nog nooit eerder in mijn leven op de weegschaal heb gezien.
Mama worden bracht gelukkig ook energie en goesting met zich mee om terug in vorm te geraken en ik kreeg een soort zelfzekerheid die ik nooit eerder had. Om mijzelf graag te blijven zien heb ik ook voldoende tijd nodig voor mijzelf en mijn hobby’s. In de eerste baby maanden was die tijd er niet maar nu is dat aan het terugkomen.
Dankzij het starten met yoga en lopen voel ik mij sterker en sportiever dan ooit tevoren. Ik voel mij goed in mijn vel en vind mijn lichaam helemaal OK zoals het nu is (ok dat gewicht pikt misschien toch een heel klein beetje). Het afgelopen jaar ben ik ook nog eens wat meer beginnen experimenteren met make-up en dergelijke en heb ik af en toe weer eens tijd gemaakt om voor mijzelf te shoppen ipv enkel voor de kinderen. Het gaat hier dus echt wel de goede kant op. Ik ben weer wat meer ‘de vrouw van ….’ aan het worden ipv enkel ‘ de mama van …’ .
Hoe breng ik dit over naar mijn partner nu ik vooral ‘ouder van … ‘ ben?
Hij heeft mij de afgelopen 6 jaar ook zien evolueren van een supervermoeide mama met amper tijd voor zichzelf (vier jaar slapeloze nachten eist zijn tol) naar iemand die zichzelf stilaan begint terug te vinden. Tenminste, ik hoop dat hij dat ook ziet. Het is alleszins wat ik zie wanneer ik door mijn foto’s van de afgelopen jaren scrol. Van een vermoeid uitziende mama met wallen onder haar ogen en dof haar naar langzaam maar zeker iemand met weer wat meer glinstering in de ogen en kleur op het gezicht.
Van zodra de nachtrust hier werd hersteld kwam de energie terug en eigenlijk zat alles goed om weer voluit van onze relatie te genieten, net als vroeger.
Helaas kwam er vorig jaar een nieuwe hindernis op ons pad: dé maandenlange (en nog steeds niet afgeronde) verbouwing. Onze prioriteiten werden weer door elkaar geschud. Het huis en alle bijkomende zorgen kwamen op nummer 1 terecht, de kinderen op nummer 2 en wij als koppel bengelden weer ergens onderaan het lijstje. Er was altijd wel iets belangrijker dan werken aan onze relatie (slapen, werken, vrienden, de kinderen, efkes alleen zijn, sporten, …)
Gelukkig zijn we toch heelhuids uit deze periode geraakt maar de nood om nog eens écht tijd te maken voor elkaar is hoog.
Tijd is zelfs wat overdreven, het is eerder een meer bewust worden van …. Net dat extra knuffeltje geven overdag of een lief berichtje sturen, nog eens zeggen dat we elkaar graag zien.
En dates inplannen, met de agenda bij de hand zodat babysit geregeld kan worden en dat al geen excuus kan zijn om het toch maar weer niet te doen.
Tja, het is allemaal niet meer zo spontaan als vroeger en er moet wat meer aan gewerkt worden maar het feit dat we nu ouder van zijn heeft ook wel onze band versterkt. Want die twee bengels die hebben wij gemaakt, dat is hij & ik in een levend wezen. Hoe mooi is dat eigenlijk!
De basis zit al goed, nu is het werken aan de extraatjes en dat staat dit jaar bovenaan op de planning 🙂
40 dagen bloggen: 2/40
Skipdagen : 1/6
