Australië. Ik heb iets met dat land. Al van kinds af aan fascineert het mij. Ik keek ook altijd graag naar allerlei Australische programma’s zoals Skippy the Bush Kangaroo en series zoals Heartbreak High, Home & Away en MasterChef Australia.
Onze huwelijksreis in 2009 ging dan ook naar dit prachtige land. Over die keuze moest ik niet lang nadenken. Bij thuiskomst voelde ik een enorm heimweegevoel – maar dan in de omgekeerde richting. Ik miste Australië zo hard. Anderhalf jaar later reisden we daarom opnieuw naar daar. Alweer een fantastische reis, en het heimweegevoel was gelukkig een pak minder bij thuiskomst. Alsof mijn hoofd nu wist: “Je kan altijd nog eens teruggaan. Laat het los. :-D”
De jaren gingen voorbij, het leven ging voort. Er kwamen twee kinderen, een huis dat verbouwd moest worden en we ontdekten nieuwe plekken in de wereld. We zeiden wel regelmatig tegen onze jongens: “Ooit gaan we samen naar Australië.” Op een bepaald moment plakten we er zelfs een jaartal op: 2028. Dan is er namelijk een volledige zonsverduistering in Australië (in juli). Dat willen we ook graag eens meemaken! In 2026 kan je er trouwens in Europa al eentje zien, maar die past minder goed in onze planning (scoutskamp).
De afgelopen weken keek ik naar The Block Australia (seizoen 2024) en na zoveel afleveringen Australisch gebabbel begon het toch weer te kriebelen. Deze zomer beseften we ook dat volgend jaar het laatste jaar is waarin we ouderschapsverlof kunnen opnemen. Voor zo’n verre reis is wat extra verlof wel mooi meegenomen. Dus… misschien moeten we…??
Bon, de bal ging aan het rollen. Er werd zelfs een reisbureau gecontacteerd. MAAR… er is een probleem (nog los van het feit dat ik geen idee heb of het totaalplaatje betaalbaar zal zijn).
Iemand in onze familie is erg ziek. Iemand die zo belangrijk is dat ik absoluut nooit naar Australië zou willen vertrekken als blijkt dat het dan geen goed idee is. Om welke reden dan ook.
Je zou denken dat je een verzekering kan nemen voor zoiets, maar dat kan niet. Want wij weten nu al dat deze persoon ziek is, en dan kan je dat nooit als reden inroepen voor een annulering. Het risico is te groot voor de verzekeraar.
Met de verzekering komen we er dus niet uit. Wat met het reisbureau? Die hebben helaas zeer oninteressante annuleringsvoorwaarden.
Ik overweeg nu om alles zelf te boeken, met zoveel mogelijk flexibiliteit. Maar eerlijk: dat is voor dit type reis echt een complexe taak. Het gaat om internationale vluchten, vluchten ter plaatse, huurauto’s, kampeersafari’s, uitstappen, hotels op verschillende plaatsen, enzovoort. En dan moet ik eerst het hele traject nog bedenken en uittekenen. En de goedkoopste vluchten vinden. Ik weet gewoon niet waar te beginnen.
Dit was net de reden dat ik met een reisbureau wilde samenwerken: zij zijn specialist en kunnen deze taak makkelijk overnemen. Ik vind dat het ook waard om wat extra voor te betalen. Maar ja… zij kunnen ons dus niet helpen.
Wanneer er iemand in de nabije omgeving plots zo ziek wordt, voelt dat voor mij net als een wake-upcall om juist nu te doen wat we zo graag willen. Niemand weet wat de toekomst brengt.
Het andere uiterste is: onze dromen on hold zetten… maar tot wanneer dan? Ik wil net heel graag al onze reisverhalen nog kunnen delen met deze persoon die ziek is. Niet alleen volgend jaar maar hopelijk ook nog vele jaren daarna. En stel dat het volgend jaar allemaal wel goed gaat… gaan we dan geen spijt hebben in de zomer als we dan niet in Australië zitten?
Ik weet het niet goed. Ik twijfel. Ik weet het echt niet. Ik wacht op een soort super oplossing die plots uit de lucht gaat komen vallen. Intussen voel ik Australië roepen… en als jij, net als ik, zo wordt aangesproken door dit land, dan weet je exact hoe sterk die lokroep kan zijn. When you know, you know.
PS: in één van de volgende berichten ga ik het eens over GELD hebben (hoe spaar je voor een zwembad én een reis naar Australië?). Voor jullie denken dat wij schatrijk zijn…… (spoiler: dat zijn we niet).