Sinds juni vorig jaar rij ik rond in een plug-in hybride wagen. Er ging heel wat opzoek- en denkwerk vooraf aan de keuze voor een plug-in hybride maar ik ben er uiteindelijk héél erg blij mee en dit is waarom:

• Een hybride wagen is in mijn ogen een betere keuze dan een benzine- of dieselwagen omwille van de vuile uitlaatgassen bij deze twee laatste types en het is momenteel (voor mij) ook nog een betere keuze dan een puur elektrische wagen omdat de meeste elektrische wagens niet bijzonder veel kilometers kunnen rijden na één oplaadbeurt. Dus voor mensen zoals ik die toch heel wat kilometers woon-werk verkeer moeten afleggen (en veel in de file staan) is puur elektrisch rijden nog niet de beste optie. Tesla was vorig jaar het enige merk met elektrische wagens die wel genoeg kilometers konden afleggen maar Tesla viel helaas buiten budget … Hybride (een combinatie van elektrisch + benzine) was in mijn ogen de perfecte tussenoplossing.

• Ik koos voor een plug-in systeem, een hybride wagen mét stekker dus. Zo kan ik de wagen ook in stilstand opladen. Ik kan tijdens elke rit er ook zelf voor kiezen of ik puur elektrisch, enkel op benzine of op een mix van beiden wil rijden. Bovendien kan ik ook opladen terwijl ik rijd.

• Een hybride wagen heeft altijd een automatische versnellingsbak. Ik hoef dus niet meer zelf te schakelen, wat een luxe! Echt, ik wil niets anders meer.

• Wanneer ik mijn wagen start dan hoor je niets. Elektrisch rijden = stil rijden. Zalig! Het voelt ook veel aangenamer en minder schokkerig dan met benzine rijden. De auto maakt gelukkig nog wel nét genoeg geluid om omstanders te waarschuwen dat ik eraan kom (al durven vogels op de baan soms wel héél lang blijven zitten en bellende voetgangers zien mij ook niet altijd even snel aankomen … gelukkig nog niets mee voorgehad)

• Ik heb een app op mijn GSM waarmee ik alles van mijn auto kan zien en regelen. Ik kan mijn auto sluiten met mijn app. Ik kan zien wanneer hij opgeladen is of hoe lang hij nog moet opladen. Ik kan opzoeken waar ik mijn auto ook al weer geparkeerd heb, hoe ver ik gereden heb, hoeveel ik verbruikt heb of wanneer ik in onderhoud moet. En de allerbeste functie: ik kan van op afstand mijn auto op een aangename binnentemperatuur laten komen. ZALIG! In de praktijk gaat dat dan bijvoorbeeld zo: ik zit aan mijn ontbijt en zie dat het buiten gevroren heeft. Ik open mijn app, druk op ‘klimatiseren’ en wanneer ik twintig minuten later in mijn wagen stap dan is het er al lekker warm en zijn al mijn ruiten ontdooid. En dit zonder dat ik daarvoor een vuile stinkende motor heb moeten laten draaien … gewoon allemaal dankzij mijn batterij!

• Ik vlieg vooruit aan elk rood licht met mijn elektrische superkrachten, altijd fijn om zo één of andere johnny die eens stoer dacht te doen ver achter mij te laten 😉

• kleine afstanden (tot 30 km) kan ik puur elektrisch rijden. Geen vieze uitlaatgassen meer. Als iedereen nu eens elektrisch zou rijden dan kan ik eindelijk eens de vensters van ons huis aan de straatkant openzetten zonder vergast te worden! (en ja ik weet het, batterijen zijn helaas ook niet al te best voor de natuur maar het zou in mijn omgeving toch wel een énorm verschil maken om alvast geen uitlaatgassen meer te hebben)

• elektriciteit is iets goedkoper dan benzine dus het spaart ook wel wat geld uit. Hopelijk kunnen we in de toekomst zonnepanelen plaatsen dan is de cirkel helemaal rond.

• Parkeerplaatsen met een laadpaal zijn vaak de beste plaatsen. Ik ben één van de weinigen die op het werk altijd probleemloos naast de ingang kan parkeren (al is dat dan weer minder goed nieuws voor mijn stappendoel dat ik dagelijks wil halen)
• Wel weer goed voor mijn stappendoel is dat ik na het opladen van mijn wagen op het werk mijn auto op de gewone parking moet gaan zetten. Die staat tegen dan zo overvol dat ik een kleine wandeling moet maken om van aan mijn parkeerplaats weer op het werk te geraken. Ik vind dat eigenlijk zo slecht nog niet, een verplichte wandeling onder de middagpauze. Het is maar hoe je het bekijkt hè 🙂

• Thuis opladen duurt 3u en 15 minuten, op het werk aan de snellere laadpaal gaat het op +/- 2u tijd. Dat is niet niks maar het stoort ook niet, ik steek de wagen thuis ’s avonds in en op het werk ben ik ook langer dan 2u aanwezig dus dat opladen heeft eigenlijk nog nooit voor problemen gezorgd. Als ik dan toch eens niet kan laden dan is er nog altijd benzine …
  Ik moet wel toegeven dat ’s ochtends in de gietende regen de stekker gaan insteken op de parking van het werk niet altijd even leuk is, en daarna de natte vuile draad weer in de wagen leggen ook niet zo. Maar ach, als het dat maar is …

• Aan een zo laag mogelijk verbruik rijden is een leuk spelletje geworden voor onderweg. Aangezien mijn woon-werk verkeer langer is dan 30km kan ik niet anders dan zowel elektrisch als op benzine rijden op dat traject. Nu heb ik al gemerkt dat er heel veel verschillende combinaties mogelijk zijn qua afwisseling tussen benzine en elektriciteit. Verschillende combinaties die telkens voor een ander totaalverbruik zorgen. Ik merk wel dat het nu in de wintermaanden iets moeilijker is om een goed verbruik te halen, de batterij lijkt iets sneller plat te gaan. Mijn verbruik schommelt altijd tussen 0 l/100 km en 5 l/100km.

Zo’n hybride wagen is meestal duurder dan een gewone wagen maar zoals je misschien al wel begrepen hebt vind ik het zijn geld toch zeker waard. Ik hoop dat ik niet meer terug moet naar puur benzine/diesel en dat ik bij een volgende wagen binnen enkele jaren zelfs kan doorstromen naar puur elektrisch (die tegen dan hopelijk heel wat extra kilometers aankunnen).

Voor wie dus nog twijfelt … ga gewoon voor die hybride wagen 😉

40 dagen bloggen: 30/40
Skipdagen : 4/6

Zondag = yogadag, elke zondagochtend ga ik naar de Yogales. Van 10 u tot 11u geniet ik van een uurtje afzien en ontspannen op de mat. Echte ‘me-time‘.
Ik volg deze lessen Ashtanga yoga sinds september 2016. Daarvoor deed ik zelf thuis ook al wat aan yoga via online lessen en volgde ik ook een paar jaar yogalates, een combinatie van yoga en pilates.

Met deze lessen ashtanga yoga heb ik nu wel echt gevonden wat ik het liefste doe, dus ik hoop dat die lessen hier nog héél lang gegeven zullen worden. Ik probeer geen enkele les te missen want ik heb er zoveel deugd van. Ik kan eindeloos praten over alle voordelen die ik uit yoga haal maar dat is niet wat ik hier vandaag wou vertellen. Vandaag wil ik jullie laten zien welke attributen ik nodig heb om aan yoga te doen.

bron: www.manduka.com

Allereerst is er de yogamat. Er bestaan heel veel verschillende soorten yogamatten maar ik heb er drie jaar geleden bewust één specifieke mat uitgekozen voor mijzelf: de black mat pro ® yoga mat van Manduka (niets in deze post is gesponsord by the way!).
Het is een vrij dikke mat, groot genoeg zonder overdreven groot te zijn en de mat is heel stevig, ze schuift niet weg en ik heb er een goede grip op.
De mat laat zich ook heel makkelijk uitrollen en is ontworpen om levenslang mee te gaan (dat rechtvaardigt dan ook wel de vrij hoge kostprijs in mijn ogen).
De mat kan geen zweet absorberen waardoor bacteriën etc minder kans krijgen én heeft een OEKO-TEX® certificaat dat garandeert dat het materiaal veilig is voor menselijk contact. Dat laatste stelt mij toch wel gerust want tijdens het uurtje yoga adem ik een uur lang die mat, bij wijze van spreken, in. Dan wil je echt niet zo’n chemische rommel onder jouw voeten hebben …. Er bestaan trouwens nog betere ecologische yogamatten in het assortiment van Manduka, matten van natuurlijk rubber (hun eko serie) waarover ik nog lang getwijfeld heb om die te nemen maar het dan toch niet deed (ik geloof omdat ze minder lang meegaan en dunner zijn maar weet het niet meer 100% zeker).

Dan is er de outfit. Ik heb twee soorten outfits:

1. Op dagen waarop ik mij goed in mijn vel voel draag ik mijn yogalegging. Ik kocht de mijne bij Sweatability en hoewel ik altijd een hekel had aan leggings vind ik deze supercomfortabel zitten én nog eens mooi ook. Alleen blijft het een legging, zo’n strak ding rond mijn benen en poep is enkel voor de zelfzekere dagen. Boven op de legging draag ik meestal mijn favoriete zelfgemaakte yogatop. 
2. Op de dagen waarop ik wat minder goed in mijn vel zit bij vertrek naar de yogales kies ik voor een wat lossere joggingbroek, een simpel grijs model met onderaan boordstof zodat mijn broek niet helemaal naar beneden glijdt wanneer we bijvoorbeeld in kaarsstand staan. Daarboven draag ik dan een T-shirt, momenteel heb ik een model uit biokatoen van Decathlon maar ik ben er niet zo tevreden van want het is wat te kort. Telkens ik mijn handen naar omhoog breng zie ik in de spiegel mijn blote buik. Vandaag ga ik voor de combinatie van de grijze jogging met de zelfgemaakte top gaan 😉

Verder gebruik ik tijdens de les ook altijd een blokje, dat helpt mij bij een aantal oefeningen die ik nog niet helemaal onder de knie heb. Ik kocht mijn blokje ook bij Decathlon.

Tot slot zijn er nog een paar andere praktische zaken: tijdens de les draag ik niets van juwelen (die storen alleen maar), ik draag dan ook steeds één van mijn oude brillen (eentje die stevig blijft opstaan ook wanneer ik met mijn hoofd ondersteboven hang en waarvan het geen ramp is moest ik hem eens per ongeluk breken tijdens mijn yoga oefeningen) en ik sta altijd op blote voeten. Een truitje heb ik niet nodig want na 10 zonnegroeten aan het begin van de les sta ik al nat in het zweet.

Bon, ik moet mij dringend gaan klaarmaken, de les gaat bijna beginnen,
Namaste!

40 dagen bloggen: 22/40
Skipdagen : 4/6

Ik had eerlijk gezegd nog nooit van Yotam Ottolenghi en Helen Goh gehoord. Tot ik hier en daar een review las van hun gezamelijke kookboek ‘Sweet‘.
Mijn interesse was gewekt en ik gaf mijzelf begin dit jaar hun boek boordevol desserts cadeau.
Het is een prachtig boek om door te bladeren met knappe foto’s bij bijna elk recept. Ik kreeg meteen zin om er mee aan de slag te gaan. En dat deed ik dan ook!

Ik maakte tot nu toe al drie desserts uit het boek:

• chocoladekoekjes met banaan en pecannoten
• kokostaart met amandelen & bosbessen
• ‘bosmeringues’

Lekker, alledrie! Met de kokostaart op nummer 1 🙂
Geen enkel recept was moeilijk (de kokostaart is echt geen werk) en ik heb de indruk dat veel van de recepten uit het boek goed te doen zijn. Al zitten er ook wel wat uitdagendere desserts tussen, daarvan heb ik er al een paar aangeduid voor volgende maand. Volgende maand heb ik namelijk enkele weken vakantie en dan zal ik eindelijk eens wat meer tijd hebben om te oefenen op de moeilijkere technieken.

Een tip voor als je ook eens uit het boek zou koken: lees het recept een paar dagen op voorhand al eens volledig door want voor sommige recepten heb je vrij veel baktijd nodig (de bosmeringues bijvoorbeeld) of is het zelfs aan te raden om de dag op voorhand al een onderdeel klaar te maken.

Wat ik superhandig vind in het boek is dat er in de kantlijn steeds staat geschreven hoe lang je het dessert kan bewaren en op welke manier. Niet dat je nog veel overschot moet verwachten voor de volgende dag … maar je weet nooit dat het toch eens van pas komt 😉

Ik ben echt heel blij met deze aankoop. Het is zo’n boek waaruit ik bijna niet kan kiezen wat ik de volgende keer ga maken. Er staan zoveel interessante recepten in die mij allemaal aanspreken. Het is ook een heel fijn boek om gewoon eens te lezen.
Ik ben blij dat ik eindelijk een bakboek heb gevonden dat ik ook écht ga gebruiken voor meer dan één recept. Ik ben helemaal fan 🙂

Sweet is onder meer verkrijgbaar bij bol.com*

40 dagen bloggen: 11/40
Skipdagen : 2/6

*deze blogpost is zeker en vast NIET gesponsord, ik ben gewoon enthousiast 🙂 Er zit wel een affiliate link in naar bol, dat wil zeggen dat wanneer je via deze link het boek aankoopt ik een klein beetje zakgeld van Bol krijg.

Sinds ik het opruimboek van Marie Kondo heb gelezen ben ik in ons huis blijven opruimen. Beetje bij beetje komen we dichter bij een opgeruimd(er) leven.
De voorbije week nam ik mijn naaipatronen collectie onder handen. De stapel La Maison Victors waar ik al vanaf dag 1 een abonnement op heb begon hier veel te groot te worden en daarnaast lag nog een andere groeiende stapel met allerlei aparte patronen, boeken & losse blaadjes. Het was één grote chaos zonder overzicht.

Ik besloot om orde te brengen in de chaos. Ik had nood aan een duidelijk overzicht van alle naaiprojecten die ik ter beschikking had.
Ik ging daarom als volgt te werk:

• Ik kocht drie mappen: één grote ringmap voor een overzicht van alle naaiprojecten, één grote ringmap voor een overzicht van alle reeds geknipte maten in patroonpapier en één* grote map zonder ringen voor de patroonbladen (*van deze laatste zijn het er uiteindelijk meerdere geworden want die bladen nemen toch wel wat plaats in beslag)
• Ik heb al mijn naaitijdschriften doorbladerd (en dat waren er héél wat: La Maison Victor vanaf editie 1, Burda, Knippie, Ottobre, noem maar op …). Alle projecten die mij aanspraken heb ik uit de magazines gescheurd.
• Bij elk project noteerde ik meteen uit welk tijdschrift en welke editie het afkomstig was
• Ook de patroonbladen werden uit het tijdschrift gehaald en als het er nog niet opstond noteerde ik ook daar uit welk magazine en editie het kwam
• Vervolgens ben ik door mijn digitale patronen gegaan op de computer. Van elk digitaal patroon heb ik het voorblad afgeprint
• De projecten uit de tijdschriften en de voorbladen van de digitale patronen heb ik dan in de ringmap met naaiprojecten gestoken
• Deze projecten heb ik gesorteerd per persoon: ‘voor mij’, ‘voor hem’, ‘voor de kinderen’. En binnen die categorieën ook nog eens per soort: broeken, truien, hemden, jassen, rokken, … enzovoort.
• De patroonbladen werden in de aparte patroonbladmappen gestoken
• Tot slot had ik nog een stapel reeds geknipte maten in patroonpapier. Ik stak elk reeds geknipt project in een mapje met een voorblad waarop de naam van het project staat. Deze geknipte patroondelen verzamelde ik daarna in een aparte ringmap.
• Wanneer ik al een maat geknipt had van een bepaald patroon dan heb ik dit in een kleurtje genoteerd op het overzicht van het naaiproject in kwestie in de eerst ringmap.
• Klaar!

Het was veel werk maar over het eindresultaat ben ik SUPERtevreden. Ik heb nu een handig overzicht van alle beschikbare patronen gesorteerd per type, ongeacht van welke bron het afkomstig is.
Als ik nu bijvoorbeeld een nieuwe broek voor de oudste zoon wil maken dan kan ik snel kijken bij de kinderbroeken en een keuze maken tussen enkele patronen van bijvoorbeeld La Maison Victor, Zonen09 of Ottobre. De bijhorende patroonbladen en eventueel reeds geknipte maten zijn daarna snel terug te vinden in de andere mappen doordat overal de naam, editie en eventuele geknipte maat op staat.
Zalig toch! 🙂

Alles ziet er in mijn kast nu ook een pak ordelijker uit en het neemt nu vééééél minder plaats in beslag.

Nu rest mij nog één hele moeilijke taak: een volgend naaiproject uitkiezen 🙂 #keuzestress

40 dagen bloggen: 6/40
Skipdagen : 1/6