Het is dan toch niet bij dat ene berichtje gebleven want hier ben ik al weer. De lay-out van dit blog heb ik nog niet verder bekeken, voorlopig laat ik het maar voor wat het is. Het is tenslotte de inhoud die telt, niet?
Ik zit op dit moment oververmoeid in de zetel te typen terwijl ons 10,5 maanden oude zoontje boven zit te BRULLEN terwijl de papa hem probeert zijn pyjama aan te trekken.
Sinds een week is ons lief klein, vrolijk baby’tje veranderd in een brullend monster. Onze nachtrust bestaat uit veel nacht en weinig rust en de papa en ik lopen zodus al dagen rond als twee zombies. Het boek ‘Oei, ik groei’ noemt deze babygrillen ‘sprongetjes’, sprongetjes in de ontwikkeling van de baby die hem van slag brengt. Zo’n ‘sprongetje’ kan enkele dagen tot enkele WEKEN duren. Help!
Tussen al het gebrul door hebben de papa en ik moestuinplannen gemaakt. Wij hebben de voorbije twee jaar in de lente zomaar wat groenten in de tuin geplant, die verbazingwekkend genoeg heel goed groeiden.
Maar dit jaar gaan we het voor het eerst wat gestructureerder aanpakken. Je weet wel, met zaaiplannen enzo. En met ‘bakken’. We gaan voor het ‘vierkant tuinieren’.
We zijn net hout gaan halen bij een plaatselijke houthandelaar waarmee we morgen zes bakken van 1,20 * 1,20 meter in elkaar gaan knutselen. Deze gaan we dan vullen met grond en elk indelen in negen vakken van 40*40 cm. In elk vak gaan we een groente zaaien/planten. Onze planning ligt al klaar.
In theorie klinkt het allemaal heel makkelijk … we zullen de komende weken zien hoe het in de praktijk verloopt.
Ik heb ondertussen ook al de gepaste tuinoutfit gekocht: mooie tuinlaarzen met bloemenmotief en nieuwe tuinhandschoenen. Laat die lente nu maar komen, ik ben er volledig klaar voor!
Tot de volgende,
Sheena