Deel 1: Hoe we op het idee zijn gekomen
Voor ik jullie verder meeneem in mijn ontdekkingsreis door de kunstwereld (zie mijn bericht over Rinus Van de Velde) – en voordat ik zelfs maar extra tijd kan maken voor die nieuwe hobby van mij – moeten we eerst nog een ander projectje afwerken. Een project waar ik het hier graag eens over wil hebben.
Het zit namelijk zo. Wij hebben al een paar jaar een vrij groot opzetzwembad in de tuin. Elke keer als het zwembad in de tuin stond en ik ervan genoot, dacht ik: hoe gek is het eigenlijk dat mensen een écht zwembad bouwen als je voor een fractie van de prijs dit kan zetten en evenveel plezier kan hebben.
Maar gaandeweg begonnen er toch wat nadelen op te vallen:
– elk jaar opnieuw het bad opbouwen en weer afbreken. Vooral dat laatste is écht niet plezant;
– telkens het laddertje op moeten om er in te geraken, waardoor je nooit eens gewoon met de benen in het bad kan bungelen van op de kant;
– als het een slechtweerjaar is, is het de moeite niet om het bad op te zetten waardoor het op de dagen waarop het wel mooi weer is niet beschikbaar is;
– het open- en dichtleggen van het bad vormt een drempel om er in te gaan: alle touwtjes losknopen, zeil eraf halen en dan na het zwemmen weer alles vastknopen.
– ….
Geen grote drama’s maar toch genoeg om al eens te denken ‘een ingebouwd zwembad zou misschien toch gemakkelijker zijn’.
Maar duur!
Het bleef lang bij die gedachte.
Toen kwam er plots een opportuniteit die alles in een stroomversnelling bracht. Wij hadden namelijk al een paar jaar een ingebouwde trampoline achteraan in de tuin en die trampoline was stuk gegaan. Herstellen kon niet meer en een nieuwe zou minstens 1000 euro kosten terwijl onze kinderen er eigenlijk niet veel meer op springen. Dus wij zaten daar met een grote nutteloze put met een kapotte trampoline erboven.
Toen begonnen we te denken: wat als we van die put een zwembad zouden maken? Ik begon mij vrijblijvend wat te verdiepen in aanbieders van doe het zelf zwembaden. Gewoon eens verkennend. Toevallig was er diezelfde week een beurs waarop we zo’n zelfbouw partner konden ontmoeten. Dat deden we en we kregen meteen het gevoel dat zo’n zwembad zelf bouwen nog best wel te doen was en enigszins betaalbaar. Dus … zouden we??
Er is natuurlijk ook nog zoiets als een omgevingsvergunning. Mogen wij wel een zwembad bouwen? Na wat opzoekwerk bleek al snel dat we niet zomaar een zwembad mochten zetten op de plek van de trampoline (te ver in de tuin). Het kon op zich wel maar dan zouden we moeten samenwerken met een architect voor een officiële aanvraag.
Omdat we intussen al zo onze zinnen hadden gezet op dat zwembad (zo ben ik dan, ik had de klik al gemaakt) besloten we om ons idee aan te passen en het zwembad te verplaatsen naar waar al jarenlang ons opzetzwembad staat. Dichter bij ons huis. Daar mochten we namelijk gewoon (na wat extra onthardingen elders in de tuin) vergunningsvrij bouwen. Een deel van de opgegraven grond zouden we dan toch nog kunnen gebruiken om het trampolinegat mee op te vullen. Dan was dat ‘probleem’ ook opgelost.
En zo werd, tot onze eigen verrassing, 2025 het jaar waarin wij – vrij onbezonnen – een zwembad zijn beginnen bouwen.
Ik ga jullie in een paar berichten meenemen in het bouwproces. Weet dat het op dit moment nog steeds niet afgewerkt is, en dat ik dus even benieuwd ben als jullie hoe dit gaat aflopen. Op dit moment zit ik eerlijk gezegd op het punt ‘waar zijn we aan begonnen?’.
In het volgende bericht vertel ik jullie alles over ons zwembadplan en over hoe wij een put hebben gegraven. MET DE HAND. Jawel. Ik sta er zelf nog altijd versteld van dat we dat effectief gedaan hebben 😀
Tot de volgende!