Enkele weken geleden had ik nog nooit een naaimachine aangeraakt. Sierbanden, beleg, tornen, voering, … waren woorden die mij vreemd waren.

En kijk nu eens. Ik heb zowaar zelf een tas gemaakt. Wie had er gedacht dat ik dit kon (ik niet!). De ‘Syriëtas’ dan nog wel.
Een kritisch oog zal meteen hier en daar wat fouten zien in mijn uitvoering, maar ik vind hem toch geslaagd en toon jullie hier dan ook met trots het resultaat:




Dit is dus echt een tas die iedereen kan maken. Ik met mijn minieme stikervaring heb dit gekund, dus iedereen kan dit.
De uitleg die bij het patroon zit is heel duidelijk, al geef ik toe dat het af en toe wat zoeken is wat er juist wordt bedoeld. Maar je vindt het uiteindelijk wel. Ik heb geen externe hulp moeten inschakelen en heb het volledig met die uitleg kunnen uitvoeren.

Oh en weet je nog dat ik jullie vertelde over hoe leuk blogland wel is.. wel hier is nog eens het bewijs. Vrijdag kreeg ik post van Vietje:

Dat was meteen een perfecte start van mijn weekend. Bedankt Vietje!

Sheena