Toen wij ons huis aan het verbouwen waren wist ik helemaal nog niet dat ik enkele jaren later gebeten zou worden door de naaimicrobe.
We hadden dan ook geen ruimte voorzien voor de naaimachine. Zo komt het dat ik nu al enkele maanden met mijn naaimachine beneden aan de eettafel zit.
In het begin viel dat goed mee. Maar toen kocht ik extra stofjes en garen en nog stofjes en tassenband en extra voetjes voor de naaimachine, naalden, … en het begon daar toch wel een beetje een chaos te worden daar op mijn hoekje van de eettafel.

Dus ging ik in ons huis op zoek naar een nieuw plekje voor mijn machine. Onze bureauruimte kwam hier al snel voor in aanmerking. 
Ik zocht op het internet wat inspiratie en kwam dé perfecte kast en tafel tegen. Vrijdagavond trokken we naar de winkel voor ons nieuwe meubel. Manlief moest ineens lachen terwijl ik op zoek was naar dé kast. Toen ik vroeg waarom hij moest lachen zei hij: ‘gewoon, een paar maanden geleden had je nog niet eens interesse in een naaimachine en nu zijn wij heel ons huis al aan het herinrichten voor uw nieuwe hobby’. Hehe, ja , dat kon ik niet ontkennen. Als ik ergens voor ga dan ga ik er meteen 100% voor! Gelukkig kent manlief mij al goed genoeg op dat vlak.

Benieuwd naar hoe mijn werkruimte er nu uit ziet?
Zo zag één van de hoeken van onze bureau eruit tot gisteren:


VOOR

En nu ziet het er zo uit:



Ik heb zelfs eens de moeite genomen om al mijn patronen te ordenen in een map:


Ik ben supertevreden met mijn eigen werkplekje en denk dat ik hier nog vele vele uren zal doorbrengen!

Hoe ziet jullie werkplek eruit?

Groetjes,

Sheena