Vrijdag is het feest voor vaderdag op de school van onze kleuter. Hij kreeg een briefje mee met daarin de opdracht om zich op die dag te kleden in de kleur van de uitnodiging. Onze uitnodiging was gedrukt op een oranje papier. Niet meteen een kleur die al terug te vinden was in zijn kleerkast!
Een kerstmis of twee geleden kreeg ik een patroon cadeau: de ‘Lars’ van Zonen 09, een patroon om een jas mee te maken voor onze kleuter. Ik durfde er echter niet meteen aan te beginnen, het zag er moeilijk uit en het leek heel veel werk dus Lars verdween even (ahum kuch ok enkele maanden …) in de kast.
Tot ik enkele weken geleden dan toch eindelijk eens op zoek ging naar geschikte stoffen voor een Lars. De tricot was snel gekozen want die haalde ik natuurlijk gewoon uit het Kiwi Fabrics rek 🙂 (het stofje is inmiddels uitverkocht). De overige stoffen vond ik bij Nostex in Mechelen.
Intussen is mijn eerste Lars klaar en ben ik héél blij dat ik dan toch de stap heb gezet om er aan te beginnen want het viel supergoed mee. Ik ben eigenlijk verbaasd over het eindresultaat, zeker na mijn fiasco met de Scarlet Short durfde ik niet teveel meer hopen van mijn eigen naaikunsten.
De patronen en de uitleg van Zonen 09 zijn echter top! Zonder Zonen 09 zou ik er nooit in geslaagd zijn om helemaal alleen een jas met een voering, paspel, rits en een hele hoop mooie details te maken. Ik ben fan!
De jas is nog nét op tijd klaar voor het nieuwe schooljaar, morgen kan onze kleuter er mee naar het eerste kleuterklasje, spannend! Ik ben benieuwd hoe die dag zal verlopen maar 1 ding is zeker: niemand anders zal dezelfde jas hebben 😉
Na het maken van dit broekje voor kleine broer had ik nog meer dan genoeg stof over voor nog een ander naaiproject. Dat andere naaiproject werd een ‘Charlie’ van Zonen09 voor grote broer:
Ik maakte de versie met lange mouwen in maat 104. Ik vind de maten van Zonen09 nogal klein uitvallen en aangezien grote broer nu maat 98 draagt heb ik toch voor alle zekerheid maar een grotere maat gemaakt. Nog iets té groot blijkt achteraf maar toch best al draagbaar.
Iets meer dan een jaar geleden maakte ik mijn eerste Charlie. Ik had toen nog nooit met mouwen, een kraag, boordstof etc. gewerkt en heb er toen drie avonden over gedaan om alles in elkaar te steken. Wat een verschil met nu: op één avond stak de Charlie in elkaar. Dat komt natuurlijk omdat ik nu een overlockmachine heb en vorig jaar nog niet maar toch ook voor een groot deel door dat extra jaar naaiervaring. Toch leuk om zo de vooruitgang te voelen 🙂
Gisterenavond las ik op facebook een bericht van iemand die schreef ‘ vanavond nog even snel een hemdje gemaakt voor mijn zoon’, met daarbij een foto van een perfect afgewerkt mooi hemdje. Hoe doe je zoiets op één avond vroeg ik mij af. Zelf was ik ondertussen al twee dagen bezig aan mijn eigen hemdje voor grote broer en het einde was nog lang niet in zicht! Ik was op dat moment zelfs net aan het opzoeken hoe ik in hemelsnaam de schoudernaden verborgen moest krijgen in de rugpas. Ik zag het maar niet en zocht online naar hulp. Laat het dus duidelijk zijn dat ik nog lang niet op het ‘nog snel even een hemdje gemaakt’ – niveau zit …
Maar goed, mijn hemdje is na een dag of drie zweten, zwoegen en soms ook al eens vloeken dan toch klaar geraakt. Ik maakte ‘Theo’ van Zonen09. Bij dit patroon is een zeer uitgebreide uitleg met de nodige foto’s voorzien dus het is doenbaar voor een beginner zoals ik maar toch erg moeilijk! Ik ben heel veel opnieuw moeten beginnen, mijn tornmesje deed overuren. In de afgewerkte versie zitten zelfs nog steeds fouten, maar je kan zo bezig blijven …. Al bij al ben ik toch tevreden over het eindresultaat. De mouwsplit is nog niet in orde, maar de rest is wel OK. Ik vermoed dat een tweede hemdje nu wel vlotter zal gaan, al denk ik niet dat ik er snel nog één zal maken. Eerst even bekomen van dit 😉
Je kan de moeilijkheidsgraad zelf kiezen bij dit Theo-hemd. Ik koos voor wat extra uitdagingen (had ik misschien beter niet gedaan) door paspel in het rugpand en in het borstzakje te gebruiken en door met lange mouwen te werken ipv met korte (ik kon niet anders want de zomer is nu eenmaal zo goed als voorbij dus korte mouwen daar zijn we niets meer mee). Ik maakte maat 98 voor grote broer die eigenlijk een maat 92 heeft en deze past perfect.
Op naar het volgende naaiproject! Dat zal vermoedelijk terug een Juliette tas zijn aangezien iemand van jullie die maandag zal winnen! (laatste kansen om nog mee te doen!)
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Recente reacties