Nog vijf weken, de tijd vliegt toch wel voorbij eerlijk gezegd. Zelfs al klaag ik de laatste tijd dat het genoeg is geweest, dat ik het liefst NU zou bevallen, toch blijven de dagen vrij snel voorbij gaan.

Deze week is een bijzondere week want het is mijn laatste werkweek! Vanaf woensdag ben ik thuis en kan ik eindelijk werk maken van mijn 120 doopsuikerzakjes die ik nog in elkaar moet naaien. Daarna hoop ik mijn naaimachine ook nog te kunnen inzetten voor enkele baby kleertjes, zolang ik tenminste geen platte rust hoef te nemen van de gynaecoloog.
Donderdag moet ik nog eens op controle en dan weet ik weer wat meer over hoe het nu gaat met de groei van onze kleine man. Volgens mij ligt hij trouwens nog steeds in stuit. Ik heb al maar wat informatie opgezocht op internet over een uitwendige draaiing en hoe dat in zijn werk gaat want ik vermoed dat ik daar deze week een beslissing over zal moeten nemen. Ook over een keizersnede heb ik al wat informatie opgezocht omdat het stilaan tijd wordt om mij mentaal voor te bereiden op het ‘worst-case scenario’.

Slapen lukt de laatste tijd helemaal niet goed meer. Ik slaap in blokjes van maximum 2 uur en vanaf een uur of 5 ’s ochtends lig ik wakker tot mijn wekker afloopt.
Ik begin mij ’s nachts ook over allerlei zaken zorgen te maken in bed, zo was ik vannacht aan het nadenken over onze doopsuiker en of die niet te meisjesachtig was. Iets waar ik mij overdag nooit zorgen over maak maar ’s nachts blijkt dat ineens een groot probleem te zijn. En zo zijn er nog veel zaken waar ik ’s nachts over begin na te denken…dan komt ook weer die angst over hoe het leven zal zijn met twee kinderen, maar tegelijkertijd voel ik ook veel nieuwsgierigheid naar onze kleine man en hoe zoonlief erop zal reageren. Ik zal nog een week of vijf geduld moeten hebben voor de antwoorden op al mijn vragen …

Ohja deze cartoon kwam ik deze week tegen en vind ik héél erg herkenbaar:

Tot de volgende!

Sheena

Vandaag ben ik alweer 34 weken zwanger!
Mijn buik groeit en groeit. Hij is al een stuk groter dan hij ooit geweest is bij mijn vorige zwangerschap (toen kreeg ik wel héél vaak te horen dat ik een kleine buik had). Nu is het denk ik al iets meer een ‘normale’ buik. En ik ben er best trots op!

Mijn zelfgemaakt zwangerschapsrokje is dit weekend goed van pas gekomen. Lekker luchtig, zalig om te dragen.

Wat een fantastisch verlengd weekend hebben we weer achter de rug. We zijn hier gelukkig gespaard gebleven van hagelstormen die elders in het land wel serieus wat schade hebben aangericht (mijn schoonouders hun splinternieuwe veranda kan al een nieuw dak gebruiken …). Het vreemde weer zorgde wel voor prachtige luchten: zo heb ik vandaag enkele wolken gespot die ik meteen heb ingediend op mijn ‘Cloudspotter’ applicatie. Zoals deze ‘asperatus’ (veel punten waard!):

Eigenlijk zijn het nog 6.5 weken om exact te zijn. Ik heb alleen iets langer gewacht met de wekelijkse update omdat ik vandaag op controle moest en ik jullie dan meteen kan vertellen hoe het is geweest.

33 weken en 3 dagen zwanger

De vorige controle was, zoals ik reeds had verteld, niet zo goed. Ik had de boodschap meegekregen om meer te rusten omdat de groei van ons kindje achteruitging en dat mocht zo niet verder gaan.

Gelukkig kregen we vandaag goed nieuws: de extra rust heeft daadwerkelijk geholpen: de groei is stabiel gebleven, oef! Het gewicht wordt nu op 2kg geschat en dat begint er toch al wat op te lijken!

Nu kan ik weer even terug wat meer ‘genieten’ van het zwanger zijn in plaats van mij zorgen te maken. Toch al minstens tot de volgende controle (binnen twee weken).

Het enige negatieve vandaag was dat we te horen kregen dat ons klein meneertje nog steeds koppig met zijn poep naar beneden ligt. Er werd weer iets gezegd over ‘uitwendig draaien’, ‘kans op spoedkeizersnede’ en ook ‘geplande keizersnede’ maar mijn hoofd is er nog niet klaar voor om die woorden op te vangen en daar over na te denken. Ik ben nu al blij dat we de eerste hindernis overwonnen hebben, de volgende zorgen mogen nog even weg blijven.

Wat de baby voorbereidingen betreft hebben we ondertussen het geboortekaartje besteld én ik heb stofjes gekocht om zelf doopsuikerzakjes mee te maken. Ik moet er 120 maken … dus ik weet wat te doen de komende weekends.

Ik heb ook al officieel een papiertje laten invullen door de gynaecoloog dat ik vanaf 18 juni stop met werken, dus ik heb niet zo heel erg veel werkdagen meer te gaan. Na vandaag nog 7 dagen ….

Verder heb ik nog steeds, gelukkig, niet al te veel zwangerschapsklachten ( naast de onderbroken nachten door de vele toiletbezoeken en af en toen een kramp in mijn benen).
Als het zo verder gaat kan ik het nog wel even volhouden! Al zal ik daar dit weekend, waarin ze toch 30 graden voorspellen, misschien snel anders over denken…

Groetjes,

Sheena

Potjestraining = de periode waarin wij:

* overdreven enthousiast staan te applaudisseren naast een pispot wanneer er één druppeltje pipi in ligt

* Jules met zijn potje op bezoek hebben

*  een nieuw soort Russische roulette spelen, namelijk: zoonlief zonder pamper laten rondlopen en dan maar hopen dat hij niet nét op jouw schoot zit bij het volgende plasje …

* honderden keren per dag de woorden kaka en pipi uitspreken

* dagelijks de was moeten doen

* de vloer op één dag tijd meer kuisen dan dat we dat normaal gezien in één maand tijd doen

* beddenlakens dagelijks moeten verversen omdat zoonlief het plots leuk vindt om in bed zijn pamper uit te trekken

…

Potjestraining dus. Laat ons hopen dat zoonlief er snel mee weg is …

Groetjes,

Sheena