Brief aan mijn zoon(tje)

Dag mijn klein patéke,

Als mijn geheugen mij niet in de steek laat schreef ik mijn laatste brief aan jou op moederdag. Hoog tijd dus om je nog eens op de hoogte te brengen van jouw meest recente avonturen. 
Je bent nu bijna 13 maanden oud en bent een echte deugniet. Je bent groot aan het worden en dat vind ik leuk want nu kunnen we meer dingen samen doen.

Eén van de dingen waar we de laatste dagen zo van genoten hebben is van op ons picknickdeken in de tuin te liggen. Je kan dan de beestjes zien bij de buren (kippen, geiten, eenden, de poes, …) en dat vind je fantastisch. Altijd maar wijzen met dat kleine worstenvingertje van jou, met grote ogen, en dan kijk je mij aan met een blik van ‘kijk mama kijk ik heb daar iets ongelooflijks gezien!!’ 

Samen op het picknickdeken knuffelen we veel en spelen we met jouw duploblokjes die je met je verjaardag hebt gekregen. Je ontdekte na een tijd dat er naast het picknickdeken nog een hele wereld lag. Je ontdekte het gras: eerst kroop je er heel voorzichtig in en dan snel weer terug op het deken. Maar al gauw kon ik je uit alle uithoeken van de tuin gaan plukken omdat je weer op verkenning was vertrokken.

We hebben samen ook al eens een heel klein fietstochtje gemaakt. Dat vond je maar raar. Heel de weg keek je erg bezorgd toen je bij papa achterop zat. En toen ik naast jullie kwam fietsen keek je mij verbaasd aan. Je snapte het nog niet helemaal, maar dat komt nog wel. We hebben nog een hele zomer voor ons om te gaan fietsen.

Jouw eetgewoonten zijn ook wat aan het veranderen. Je wilt meer en meer zelf eten. Maar niet met een lepel, neen hoor. Met je handen! En geen stukjes brood meer, zoals we je ’s avonds altijd gaven, neen, je wilt eten wat mama en papa aan het eten zijn. En je zal ons niet rustig laten eten zolang jij daarin je zin niet hebt gekregen!

Je bent dol op muziek. Als er muziek is begint heel jouw lijfje heen en weer te waggelen en dan lach je naar ons jouw acht tanden bloot.
We vierden vaderdag vorige week. Je verfde met jouw handen een papieren das bij de onthaalmoeder. Er hangen ondertussen al meerdere tekeningen op onze frigo. Zo leuk! We kochten ook een boek voor papa om zelf pasta te leren maken zodat hij eindelijk zijn pastamachine eens kan gebruiken.

Je hebt ook je prikjes gekregen bij kind&gezin. Tegen onder meer de mazelen, waardoor je de week erna plots allemaal rode stipjes op jouw lijfje had staan.
Je bent ook even ziek geweest, maar niets erg. Na twee dagen rust kon je er al weer tegen aan.

We zijn naar een BBQ geweest bij jouw onthaalmoeder waar alle kindjes en ouders waren en jij ons eens kon tonen met welk speelgoed je allemaal speelde en hoe je met de andere kindjes omging.

Je bent superflink als we met jou ergens naartoe gaan. Zo nam ik je mee toen ik een naaimachine ging kopen. Anderhalf uur zijn we in de winkel geweest en jij gaf geen kik. We zijn ook samen naar de jaarmarkt geweest en ook daar was je braaf.
Met je verjaardag was je ook heel flink en heb je bij iedereen wel eens op de schoot gezeten. Iedereen mocht met jou rondwandelen in de tuin. Oma, opa, vake, moeke, bomma, bompa, grootoma, meter P, jouw meter, peter, tante,..
Je werd die dag ook overladen met cadeautjes: kledij, zandbak, duplo, muzikaal autootje, … Wat word jij toch verwend!
We kregen van de onthaalmoeder ook een grappig filmpje van jou waarin je je verjaardagscupcake (door mij gebakken!) helemaal alleen , in zijn geheel, opeet. Hilarisch om te zien (als je ooit trouwt is dat een filmpje dat getoond zal worden, jawel!).

Zelfstandig stappen kan je nog niet, maar je loopt wel heel graag achter jouw loopwagentje heel de living op en neer. En je kan je ook prima voortbewegen door rechtop ergens tegen te staan en dan naar links of rechts te verschuiven.

Je zet graag papa’s Playstation op. Je wijst ook altijd met de ’tvkaskes’ naar de TV. Je probeert zelf je CD van kapitein Winokio op te zetten. Je haalt graag de potten en pannen uit onze keukenkast, net als alle boeken, dvd’s & spelletjes uit de boekenkast. 
Je kan de trap opkruipen, helemaal naar boven! Al heeft mama dat niet zo graag (maar van papa mag je dat, .. uiteraard alleen wanneer we vlak achter jou mee naar boven wandelen).

Je kan ‘dada’ zeggen en zwaaien. Iedereen die een deur opent wordt door jou vrolijk uitgezwaaid. Zelfs al gaat die persoon gewoon even naar het toilet.

Zot patéke!

Je mama x x x

Updates

Het baby-slaap-plan werkt! De voorbije twee nachten is onze zoon vrij vlot gaan slapen. ’s Nachts werd hij nog enkele keren wakker maar binnen de 5 minuten viel hij zelf weer in slaap. Wauw! Wat een verschil al op zo’n korte tijd. Hopelijk blijft het zo. Maar voorlopig zijn we dus al heel tevreden met het plan. Een aanrader!


Daarnet heb ik ook even wat foto’s gemaakt in de moestuin om jullie een kleine update te geven. Het was mijn bedoeling om eindelijk eens deftige foto’s te maken met mijn écht fototoestel. Maar de batterij was plat. Zucht. Dus toch maar met de gsm al wat voorlopige foto’s genomen. Om jullie al een idee te geven.

Een stand van zaken:
– De courgette: de gekochte plant leeft nog en is al gegroeid en ook mijn zelf gezaaide courgette is uitgekomen.


– Mijn gezaaide boontjes daarentegen zijn niet uitgekomen. Vervelend want nu ben ik die weken dat ik daar op heb zitten wachten dus ‘kwijt’. Gisteren heb ik van mijn vader nog wat nieuwe boontjeszaden gekregen en ik heb ze meteen geplant. Fingers crossed dat ze nu wel uitkomen!
– Andere zaadjes zijn dan weer wel uitgekomen: mijn spinazie, rode biet, rucola en wortel doen het goed! Al zijn ze allen nog steeds vrij klein. Een beetje zon zal hen deugd doen. Sinds gisteren is ook mijn pompoen uitgekomen. 
– De meloen… tja. Dat is sowieso al een moeilijke plant om buiten te kweken. Maar het kan wel hoor (dat heb ik al kunnen zien bij mijn vader in de tuin), alleen moet de zon dan wat meewerken. En we weten allemaal wat voor weer we de laatste weken gehad hebben … Maar ik ga het toch nóg eens proberen en ga volgende week op zoek naar een nieuw plantje. We geven niet op!

Dood Meloenplantje

– De sla doet het prima!Net als alle kruiden, de selder, de ajuinen en de sjalotjes.

– De aubergine en tomaat staan niet meer zo fier recht als in het begin. Ze hebben wat afgezien van de regen en de koude maar leven nog. Hopelijk komt dat nog goed.
– De kolen die groeien als kool, wat had je nu gedacht!
– De prei is ‘stabiel’. Niet veel groter geworden, maar nog steeds mooi in leven.
– Idem voor de paprika’s en de Spaanse peper. Die zullen blij zijn met de zon vandaag!
Na de dagelijkse controle van de tuin had ik wel een glaasje verdiend in de zon:


Vanavond staat er nog een uurtje Zumba op het programma (en misschien nog een beetje prutsen met mijn naaimachine) en dan is deze maandag weer voorbij. 
Ik hoop dat jullie vandaag ook een beetje van ons zeldzaam lentedagje hebben kunnen genieten.
Zonnige groetjes,

Sheena

Slaap kindje slaap

‘Houston, we have a problem’. Ons klein meneertje wil niet slapen. Of beter gezegd: ons klein meneertje wil niet slapen bij ons thuis. Bij de onthaalmoeder speelt hij het perfecte kind en slaapt hij zonder te protesteren.
Maar bij ons gedraagt hij zich alsof de wereld zal vergaan als hij in zijn bed in slaap moet vallen. Ik denk dat onze buren (halfopen bebouwing) ondertussen al een verhuis overwegen …

Wanneer hij uiteindelijk dan toch in slaap valt, krijgen we eventjes rust. Maar dan begint het: om 1 uur : wenen,brullen, schreeuwen. Om 3 uur: wenen, brullen, schreeuwen. Om 5 uur: wenen, brullen, schreeuwen. Niets lijkt hem te troosten, alles hebben we geprobeerd: een knuffelbeer, een lichtje, een muziekje, hem vastpakken, wiegen, met hem rondwandelen, een slaapliedje zingen , …( al kan ik het ergens nog wel begrijpen dat hij niet stopt met wenen wanneer we doodmoe om 3 uur ‘ s nachts ‘slaap kindje slaap’  proberen te zingen … dat is dan meestal niet zo heel toonvast meer)

Maar nu hebben we een plan. Afgeprint van op de computer, gevonden op het internet. Het plan gaat als volgt: laat de peuter 5 minuten wenen, ga 1 minuut naar hem. Laat hem 7 minuten wenen, ga 1 minuut naar hem. Laat hem 9  minuten wenen, ga 1 minuut naar hem, enzovoort.
Gisteren viel hij zo na 3 kwartier in slaap. En hij werd ‘pas’ wakker om 4.30 u wat al een hele overwinning was voor ons. We gaan het plan dus verderzetten en hopen dat het ons binnen niet zo’n heel lange tijd weer wat nachtrust zal opleveren.

Laat je door mijn verhaal vooral niet afschrikken als je nog geen kinderen hebt. Want hoe zwaar dit ook is, je zou gewoon alles doen voor zo’n ventje. De liefde wint nog steeds van de miserie! Neemt niet weg natuurlijk dat het allemaal nog veel toffer zou zijn indien we wat meer zouden kunnen slapen.

Even iets anders: 
ik kijk al heel erg uit naar zaterdag want dan ga ik shoppen voor mijn rokje dat we gaan maken in de stikles! Dan ga ik een stofje kiezen, en een rits, en garen , en scharen, en alles wat ik nog nodig heb. En ik ga zelfs al eens binnenspringen bij een winkel met naaimachines (Van Rooy, Mechelen) om eens te kijken wat er zo allemaal op de markt is en wat eventueel een goede machine voor mij zou zijn. Want het idee van een eigen machine te kopen zit in mijn hoofd en gaat er niet meer uit. Ik surf al naar websites over naaimachines, ik lees blogposts over naaimachines, ik zoek winkels op van naaimachines…
En te zeggen dat ik er nog niet eens mee kan werken. En nog straffer: dat ik tot voor kort totaal geen interesse had in naaimachines of  patronen, stofjes, en al die dingen . Maar toen ben ik op een dag beginnen breien. En dat beviel mij zeer. Daarna ontdekte ik blogs. Die gingen nogal vaak over naaien, stofjes, patronen, … . Daar zag ik zoveel toffe zelfgemaakte dingen en begon het te kriebelen om dat ook te gaan doen. En zo ben ik op dit punt beland.


Als jullie naaimachine tips hebben hoor ik ze graag: welke functies zijn handig om te hebben? Welke niet? Bepaalde merken die aan of af te raden zijn? 

En als er nog iemand tips heeft om een peuter vlot in zijn bed te krijgen (en de hele nacht te doen slapen): vertel ze mij , we kunnen ze gebruiken! 


Ohja nog iets: als je je zou afvragen hoe het met de moestuin gaat: die ziet er nogal nat en triestig uit in dit weer. De plantjes leven nog en groeien. Op de meloen na, die zijn we kwijt denk ik. Die ziet een beetje gelig en ligt plat tegen de grond. Tenzij het nu stralend weer zou worden komt dat niet meer goed vrees ik.
Onze patatten in zakken doen het nog het beste van alles. Die groeien en groeien en de zakken zijn ondertussen bijna volledig gevuld met grond.
Van zodra de zon zich nog eens laat zien, en het terug wat aantrekkelijker wordt om in de tuin te werken geef ik jullie nog eens een uitgebreide update met foto’s.



Groetjes,
Sheena

Cupcakes voor onze jarige

Zaterdag is het zover: dan is er eentje jarig bij ons thuis. Ons klein baby’tje wordt groot! Hij is al een klein ventje geworden. Een klein ventje met een eigen willetje (hij kan nog niet praten maar kan toch al héél duidelijk  aangeven wat hij wil of niet wil door met zijn klein wijsvingertje te wijzen en bijhorende ‘dadadada’ geluiden te maken in verschillende toonhoogtes).

Zijn allereerste verjaardag zal meteen groots gevierd worden: de hele familie komt op bezoek. We hebben een BBQ voorzien, maar de weersvoorspelling ziet er niet zo goed uit (regen, regen,regen). 
Hoe komt het toch dat wij altijd slecht weer hebben wanneer wij een BBQ organiseren? 
Maar kom, we gaan het feest hier niet door laten verpesten: er moet en er zal gebarbecued worden, al zullen we het waarschijnlijk binnen (lekker warm) ipv buiten opeten.

Vandaag heeft ons zoontje, wiens naam hieronder verklapt wordt, een traktatie ter ere van zijn verjaardag meegenomen naar de onthaalmoeder.
Daar heb ik mij gisterenavond nog mee beziggehouden. Ik heb cupcakejes gebakken die ik een beetje opgevrolijkt heb met zelfgemaakte bumba-prikkertjes (het is er aan te zien dat ze zelfgemaakt zijn… ik ben geen knutselwonder).





Ik had ook de cupcakes zelf kunnen versieren met allerlei zoetigheden, maar een droog cakeje leek mij toch beter voor kindjes niet ouder dan 2,5 jaar.

Het cupcake recept heb ik online gevonden op cupcakerecepten.nl. Hieronder de korte samenvatting:

Voor 12 cupcakes (volgens het recept, maar in realiteit vond ik het eerder voor 10 cupcakes)  heb je nodig:
125 gram roomboter op kamertemperatuur
125 gram kristalsuiker
125 gram zelfrijzend bakmeel
2 eetlepels melk op kamertemperatuur
2 eieren op kamertemperatuur

Verwarm de oven op 170 graden.
Meng de boter met de suiker (boter niet smelten!).
Voeg 1 voor 1 de eieren toe.
Voeg beetje bij beetje het zelfrijzend bakmeel toe
Voeg de melk toe
Meng alles nog eens goed en verdeel het beslag over de bakvormpjes (2/3de vullen)
Bak de cakejes 20 minuten op 170 graden.
Laat ze daarna afkoelen (tip: als je ze terug wat platter wil maken om ze makkelijk te versieren kan je 30 seconden een snijplank op de cupcakes leggen meteen nadat ze uit de oven komen). 
Versier naar keuze.

Ik vind ze lekker en luchtig. Smakelijk!

Groetjes,
Sheena