Categorie: Kinderen

Die kleuter van ons die praat en praat, zijn mondje staat nooit stil en wat er daar soms allemaal uitkomt! Om zoveel mogelijk te onthouden pen ik af en toe wat van zijn zinnen neer in een blogpost. Dit zijn de opvallendste uitspraken van de voorbije weken:

• ‘Mama mag ik nog eens naar mijn fimmeltje zien?’ – kleuter wil een film zien op de iPad
• ‘Papa kijk dit is mijn wafel’ – wijst naar zijn navel
• ‘Maar mama als je met de auto rijdt en je ziet een giraf ….’ – ‘Ja schat, wat dan?’ – ‘ ..dan mag je die niet platrijden hé’  – mijn co-piloot geeft mij zeer duidelijke instructies onderweg
• ‘Mama de klokken van de kerk luiden dus dan is het twaafel uur!’  – twaafel, twaalf ach wat maakt het uit
• ‘Mama een krokodil heeft dikke tanden hé!’
• ‘En mama weet je nog wat we dan gedaan heeft? Dan hebben wij…’ – waarop hij zijn vingertje in de lucht steekt en verwacht dat ik zijn verhaal aanvul, een leraar in wording als je het mij vraagt
• ‘Het is goed hoor mama‘ – soms voelt hij de nood om mij even een schouderklopje te geven
• ‘Lekker gekookt papa!‘ – ook de papa krijgt soms onverwachts complimenten
• ‘Maar dat had ik toch niet gevraaaaagd!‘ – kleuter staat er op dat zijn bevelen correct worden opgevolgd
• ‘Ik ben klaar!‘ roept hij soms wanneer hij op het potje zit om dan wanneer ik zijn poep wil komen schoonvegen te zeggen ‘ah neen mama ik heb nog niet gedaan, dat was gewoon een liedje dat ik aan het zingen was‘ , waarna hij er soms nog ‘Domme mama’ durft aan toe te voegen.
• ‘Die mevrouw was pyjama aan het spelen’ – ‘Je bedoelt piano?’ – ‘Neen, PYJAMA!!!’ – en hij rolde nog eens met zijn ogen.
• ‘En morgen hebben wij naar de Efteling geweest’ ‘En morgen ga ik naar een nieuwe klas’ ‘En morgen heb ik een boterham gegeet‘ – alles is ‘morgen’
• ‘…. of is iets anders’ Een zin die volgt op al zijn eisen ‘Ik wil van mijn piraten op TV zien, of is iets anders’. ‘Ik wil een boterham met kaas of is iets anders’. ‘ Ik wil een koekje of is iets anders’ – en die ‘iets anders’ blijkt dan nooit bij de mogelijkheden te zitten die hij opgesomd krijgt
• ‘Mama kijk ik heb een sneeuwman getekend en dit is zijn piemul‘ – zijn tekeningen worden alsmaar gedetailleerder

Wat gaat dat geven wanneer die jongste van ons ook begint te praten, ik kijk er al naar uit 😉

Groetjes,

Sheena

Die oudste zoon van ons laat ons vaak glimlachen om zijn uitspraken. Wat er daar soms allemaal uit komt, ik zou het eens wat meer moeten opschrijven. Ik verzamelde de uitspraken van de laatste weken zodat ik ze niet meer kan vergeten:

– ‘kijk mama, kijk!’ * wijst naar zijn t-shirt waar iets op hangt* Ik zeg ‘oei wat is dat?’, haal het er af, kijk er naar zeg ‘o dat zal een klein slakje zijn’ (we stonden in de moestuin), zegt die kleine ‘neen mama, dat is een snottebel die komt uit mijn neus!’ *eum ok, – smijt snel de snottebel weg *

– ik ging hem eens van school halen op een warme dag en had voor een keer een rokje aangedaan, iets wat ik zelden doe. Ik kom binnen in de klas en zoonlief roept voor alle ouders en kinderen: ‘mama , wat kep je aan??’  *bloos* ‘eum, mompel mompel een rokje, alé kom snel we gaan naar huis ‘*bloos*

Zoonlief zorgt ook voor ons zoals wij voor hem zorgen:

– toen we eens bij mijn ouders aan het eten waren vroeg zoonlief vol interesse plots ‘papa, wat kep je vandaag op het werk gedaan?’ waarop mijn vader: ‘amai knap, dat vroegen mijn kinderen mij nu eens nooit’ 😉

-ik neem elke dag een potje fruit mee naar het werk en wanneer ik thuis kom en het lege potje in de keuken zet vraagt zoonlief steevast: ‘mama, kep je alles flink opgegeet op het werk?’

– Ook kleine broer krijgt de nodige aandacht: ‘Wat kep je gedaan vandaag, kep je flink gespeeld? Kep je goed geslaapt? Kep je patatjes gegeet?’ Spijtig dat de kleinste nog niet kan antwoorden.

– Wanneer ik hem vraag ‘wat ben je aan het eten, is dat pasta?’  krijg ik het antwoord ‘neen mama dat is poesti’ en dan hardnekkig wekenlang pasta, poesti blijven noemen. En elke keer kei hard lachen om zijn eigen mopje.

– ‘hoe was het op school vandaag?’ ‘Nylo was de leeuw en Floris was ook de leeuw en Alexander was een dino, een t-rex’
‘Amai, en wat was jij?’
‘ik was gewoon een jongen mama, ik moest heel hard weglopen’

– ‘dat meisje zei tegen mij dat ik nog klein was’ *super verontwaardigde blik* (die meisjes toch, zien die niet dat hij AL drie jaar is 😉  )

– ‘ik wil ook zo kleuren op mijn ogen!’, ‘ik wil ook een speldje in mijn haar’, ‘ik wil ook zo is verf op mijn vingers’ – je wilt niet weten hoe mijn zoon er hier soms uit ziet 😉

Hebben jullie ook kinderen die zo’n gekke dingen zeggen of kregen jullie al eens het schaamrood op de wangen bij één of andere onbevangen uitspraak van je kind?

Groetjes,

Sheena