De herfst kan eens leuk zijn: wanneer je toevallig door een bos wandelt en de zon schijnt en alle herfstkleuren tonen zich op hun best. Of die eerste warme chocomelk onder een deken in de zetel naast manlief. Maar die regen, die wind, dat tekort aan licht op al die andere dagen: ik. heb. er. een. hekel. aan! En dan moet de winter nog komen. Die maanden waarin ik geen autodeur kan toeslaan zonder geëlektrocuteerd te worden. Maanden waarin de huid op mijn handen plots in schuurpapier verandert. Maanden waarin ik rondloop alsof ik drie keer zo dik ben door al die truien, jassen, sjaals. Het bruine zomerse kleurtje dat plaats maakt voor een ziekelijke witte teint. Bweik. Ik ben een zomermens. Geboren in de winter, maar op haar best in de zomer. Of , eigenlijk een lentemens. Lente is mijn favoriete seizoen. En dat is ook het seizoen waarnaar ik nu alweer volop aan het aftellen ben!
Het was een prachtige dag waar ik nog steeds met veel plezier aan terug denk. Een dag waarop wij als koppel even in de belangstelling mochten staan. Een dag waarop al onze vrienden, familie, collega’s, buren, kennissen… iedereen samenkwam. Iedereen met een glimlach op zijn gezicht, iedereen mooi uitgedost. En dan wij die voor al deze mensen onze eeuwige trouw aan elkaar beloofden. Een dag om nooit te vergeten!
Groetjes, Sheena
PS: vandaag is ook de laatste dag van de give-away. Morgen maak ik de winnaar bekend!
.. zit er alweer op. Het was een weekend waarin ik veel rust heb genomen, in de hoop er volgende week weer 100% tegen aan te kunnen gaan op het werk en thuis.
Het was een weekend waarin we onze eerste eigen aubergine geoogst en verorberd hebben, samen met deze prachtige rode bollen van eigen kweek:
Een weekend waarin ik dreigende wolken spotte en deze doorstuurde met de Cloudspotter app om punten te verdienen (maar er helaas geen punten voor kreeg):
Voor diegenen die de app ook hebben: ik heb al 32 sterren en 7 badges. Zo verslavend …
Dit weekend was ook het weekend waarin ik een eigen ontwerp heb gemaakt voor een ‘clutch’.
Ja, echt waar! Hoe komt dat? Wel, het begon allemaal met de clutch van Elisanna. Deze clutch maakte ik enkele dagen geleden. Ik ga er nog een aparte blogpost over maken, want ik ben eigenlijk wel heel tevreden met het resultaat, ik moet alleen eerst nog even de ‘finishing touches’ in orde brengen (zijnde de knopen er nog aan zetten… en laat dit nu net iets zijn wat ik niet graag doe, ik heb er al één gefaalde poging op zitten).
Na het maken van die clutch dacht ik ‘tiens, eigenlijk is dat nu toch echt niet zo moeilijk, zou ik niet zelf zoiets kunnen ‘ontwerpen’?’
Dus toen tekende ik een ‘ontwerp’ (ik zet het tussen quotes want ongetwijfeld bestaan er al 100.000 clutches volgens dat ontwerp), gebruik makend van een aantal zaken die ik reeds heb geleerd in vorige naaiprojectjes. Ik tekende en hertekende en probeerde het een en ander uit op mijn goedkope Ikea stof. Daarna besloot ik dat mijn patroon goed genoeg was om het eens ‘voor echt’ te proberen.
En daar ben ik nu mee bezig. Voorlopig gaat het nog goed. Ik zit alleen even vast omdat ik geen passende rits in huis heb. Voor mijn clutch heb je blijkbaar een grotere rits nodig dan voor de clutch van Elisanna. Dus morgen eerst naar de winkel …
een eigen ontwerp… zal het lukken of niet?
Hopelijk hebben jullie ook zo genoten van het weekend! Een fijne werkweek gewenst of vakantieweek voor de gelukzakken onder jullie … Groetjes, Sheena
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Recente reacties