… gingen we supporteren op den Dodentocht waar mijn vader voor de 19de keer de 100 km wandeltocht tot een goed einde bracht. Zoonlief, die reeds voor de tweede maal in zijn korte leventje mee ging supporteren, werd door zijn grootouders verwend met een knuffelbeer.
… vulde ik mijn juwelencollectie aan
… aten we onze enige, zelfgekweekte witte kool op (toch al een deeltje ervan). En ze was heel erg lekker.
… deed ik onze 15 maanden oude zoon mijn zelfgemaakte Charlie (maat 2 jaar) aan en deze bleek toch al perfect te passen!
… zagen we mooie zonsondergangen in de tuin
… lieten we (eindelijk) de ‘koterij’ in onze tuin afbreken en vervangen door (voorlopig nog niet zichtbaar) gras.
Voor & Na
… kreeg ik er een nieuwe beste vriend bij
Over die vriend vertel ik later nog wel eens meer!
Onze vakantie zit er helemaal op. Vanaf vandaag ben ik weer aan het werk (pffft). Het waren drie fantastische weken en dat hadden we vooral te danken aan het mooie weer. Het was nog eens écht een zomervakantie, waarin we elke dag op onze blote voeten konden rondlopen, veel ijsjes moesten eten om af te koelen en veel zonnecrème moesten smeren. Een hele reeks toffe uitstapjes hebben we gemaakt: Planckendael, Pairi Daiza, In Flanders Fields museum, … en natuurlijk werd er ook veel genoten in eigen tuin en deden we zelfs enkele nuttige dingen zoals de trap schilderen en hier en daar een kast opruimen. Ook de naaimachine werd veel gebruikt (het was zalig om ’s avonds niet op mijn uur te moeten letten en gewoon te kunnen verder werken zo lang ik wou). Ik trok de voorbije weken weer heel wat foto’s met mijn GSM. Hieronder een greep uit de selectie:
moestuin oogst
Storm op komst
Slachtoffer van de storm
Nieuw boek gekregen!
Zou ik dit ooit kunnen maken?
Veel boontjes uit de tuin
Zelf voor het eerst pasta gemaakt!
Chocolade Pavlova gemaakt!
Deze Pavlova zag ik hier passeren en heb ik de dag erna meteen zelf eens gemaakt (voor 4 personen). Het was superlekker! Al ben ik eigenlijk niet zo’n frambozenfan. Volgende keer ga ik er eens ander fruit op leggen. Het deeg was ook heel lekker, mmmmmm. Ohja en het verhaal over het zsazsa kleedje gaat ook nog verder .. Gisteren had ik al mijn moed bijeen geraapt en hersteld wat ik verkeerd had gedaan. Ik knipte wat overtollige stof weg, ik maakte wat naden weer los en stikte alles weer aan elkaar en het zag er al veel beter uit. Maar dan werd ik weer overmoedig en ik dacht: ik zal nu ineens de allerlaatste stap ook eens uitvoeren, zijnde een sierstiksel aanbrengen op het bovenstuk. Ik begon eraan, het ging goed, ik moest nog 15 cm stikken en toen ging het mis. Mijn naaimachine saboteerde mij volledig. Eerst vloog mijn onderdraad alle kanten op. Daarna bleef mijn stof in het plaatje hangen. Ik probeerde vanalles, en hoe meer ik probeerde hoe dramatischer mijn kleedje er begon uit te zien. En mijn machine vertikte het om nog gewoon verder te stikken. Tot ik uiteindelijk alle moed verloor, het kleedje weer bij de stofoverschot smeet en de naaimachine afsloot. Gelukkig heb ik dit weekend ook een geslaagd naaiprojectje afgewerkt (waarover later meer) zodat ik toch nog niet helemaal begin te wanhopen 😉 En waarschijnlijk haal ik vanavond dat kleedje weer uit de stofjesvuilbak en probeer ik het nog eens. Misschien moet ik maar eens wat geduldiger worden … (manlief zit nu waarschijnlijk hevig te knikken terwijl hij dit leest).
Ik vertelde hier al eens eerder dat al mijn foto’s van op dit blog afkomstig zijn van op mijn gsm. Ik ben altijd wel een beetje jaloers op mijn collega-bloggers die prachtige foto’s maken (met een écht fototoestel) om hun blog mee op te vrolijken en wiens blog er zo veel beter uit ziet dan de mijne omdat zij wél de moeite nemen. Maar ik ben gewoon … lui. Op dat vlak dan toch. Maar in deze post mag dat voor één keer, want deze post gaat over mijn gsm-foto’s. Want ik trek er zo veel. Heel veel. Ik was er net eens door aan het bladeren en naast de 100-en foto’s van mijn zoontje trek ik blijkbaar vooral eten. Hieronder een greep uit mijn foto-album op de gsm:
Wat is dat voor iets?? denk je nu misschien. Wel dat is een foto die ik gisteren getrokken heb tijdens het concert van Muse op Werchter. Het was mijn poging om één van de vele showelementen uit het fantastische optreden vast te leggen op foto. Dik mislukt dus (het is een grote ballon in de vorm van een gloeilamp die voorbij het podium vloog boven het publiek en waar er een acrobate uit kwam. Jaja straffe show was het). Toch een mooie herinnering, dus hij blijft op de gsm staan.
Dit hierboven dat is onze spinazie uit de tuin. Waarom heb ik deze foto getrokken? Wel omdat we die spinazie ondertussen hebben opgegeten en ik toch nog een herinnering wou aan alvast één geslaagde groente uit de moestuin. Als je wil weten wat we ermee gemaakt hebben: dit!
Dit hierboven is ook een ‘moestuin-herinnering’ foto want hier zie je onze rucola, basilicum, munt en bladpeterselie in verwerkt. Het recept kwam uit de Libelle Lekker, één van mijn favoriete boekjes. Het was lekker!
Hier één van mijn tuinlaarzen die plots gevuld was. Rarara wie had dat gedaan!?
De chips waar ik probeer van af te kicken…. Moeilijk!
Om af te sluiten nog een foto van een paar weken geleden waarin we nog volop aan het werken waren om voor ons zoontje een kamer te maken. Ondertussen slaapt hij al in die kamer en hij is verzot op het behang. Elke avond wuiven wij ‘dada’ naar de beestjes op de muur alvorens hij gaat slapen. Zo schattig!
Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!
Recente reacties