‘Houston, we have a problem’. Ons klein meneertje wil niet slapen. Of beter gezegd: ons klein meneertje wil niet slapen bij ons thuis. Bij de onthaalmoeder speelt hij het perfecte kind en slaapt hij zonder te protesteren.
Maar bij ons gedraagt hij zich alsof de wereld zal vergaan als hij in zijn bed in slaap moet vallen. Ik denk dat onze buren (halfopen bebouwing) ondertussen al een verhuis overwegen …
Wanneer hij uiteindelijk dan toch in slaap valt, krijgen we eventjes rust. Maar dan begint het: om 1 uur : wenen,brullen, schreeuwen. Om 3 uur: wenen, brullen, schreeuwen. Om 5 uur: wenen, brullen, schreeuwen. Niets lijkt hem te troosten, alles hebben we geprobeerd: een knuffelbeer, een lichtje, een muziekje, hem vastpakken, wiegen, met hem rondwandelen, een slaapliedje zingen , …( al kan ik het ergens nog wel begrijpen dat hij niet stopt met wenen wanneer we doodmoe om 3 uur ‘ s nachts ‘slaap kindje slaap’ proberen te zingen … dat is dan meestal niet zo heel toonvast meer)
Maar nu hebben we een plan. Afgeprint van op de computer, gevonden op het internet. Het plan gaat als volgt: laat de peuter 5 minuten wenen, ga 1 minuut naar hem. Laat hem 7 minuten wenen, ga 1 minuut naar hem. Laat hem 9 minuten wenen, ga 1 minuut naar hem, enzovoort.
Gisteren viel hij zo na 3 kwartier in slaap. En hij werd ‘pas’ wakker om 4.30 u wat al een hele overwinning was voor ons. We gaan het plan dus verderzetten en hopen dat het ons binnen niet zo’n heel lange tijd weer wat nachtrust zal opleveren.
Laat je door mijn verhaal vooral niet afschrikken als je nog geen kinderen hebt. Want hoe zwaar dit ook is, je zou gewoon alles doen voor zo’n ventje. De liefde wint nog steeds van de miserie! Neemt niet weg natuurlijk dat het allemaal nog veel toffer zou zijn indien we wat meer zouden kunnen slapen.
Even iets anders:
ik kijk al heel erg uit naar zaterdag want dan ga ik shoppen voor mijn rokje dat we gaan maken in de stikles! Dan ga ik een stofje kiezen, en een rits, en garen , en scharen, en alles wat ik nog nodig heb. En ik ga zelfs al eens binnenspringen bij een winkel met naaimachines (Van Rooy, Mechelen) om eens te kijken wat er zo allemaal op de markt is en wat eventueel een goede machine voor mij zou zijn. Want het idee van een eigen machine te kopen zit in mijn hoofd en gaat er niet meer uit. Ik surf al naar websites over naaimachines, ik lees blogposts over naaimachines, ik zoek winkels op van naaimachines…
En te zeggen dat ik er nog niet eens mee kan werken. En nog straffer: dat ik tot voor kort totaal geen interesse had in naaimachines of patronen, stofjes, en al die dingen . Maar toen ben ik op een dag beginnen breien. En dat beviel mij zeer. Daarna ontdekte ik blogs. Die gingen nogal vaak over naaien, stofjes, patronen, … . Daar zag ik zoveel toffe zelfgemaakte dingen en begon het te kriebelen om dat ook te gaan doen. En zo ben ik op dit punt beland.
Als jullie naaimachine tips hebben hoor ik ze graag: welke functies zijn handig om te hebben? Welke niet? Bepaalde merken die aan of af te raden zijn?
En als er nog iemand tips heeft om een peuter vlot in zijn bed te krijgen (en de hele nacht te doen slapen): vertel ze mij , we kunnen ze gebruiken!
Ohja nog iets: als je je zou afvragen hoe het met de moestuin gaat: die ziet er nogal nat en triestig uit in dit weer. De plantjes leven nog en groeien. Op de meloen na, die zijn we kwijt denk ik. Die ziet een beetje gelig en ligt plat tegen de grond. Tenzij het nu stralend weer zou worden komt dat niet meer goed vrees ik.
Onze patatten in zakken doen het nog het beste van alles. Die groeien en groeien en de zakken zijn ondertussen bijna volledig gevuld met grond.
Van zodra de zon zich nog eens laat zien, en het terug wat aantrekkelijker wordt om in de tuin te werken geef ik jullie nog eens een uitgebreide update met foto’s.
Groetjes,
Sheena
Recente reacties