Nu het verbouwproject zijn laatste fase in gaat kunnen we stilaan van start gaan met het volgende project namelijk: de aanleg van onze tuin.
In het verleden hebben we al een paar pogingen gedaan om iets leuks te maken van onze tuin maar we zijn daar tot op heden toch nog niet echt in geslaagd. We kenden zelf weinig over tuinaanleg of bomen, planten en bloemen. We hadden hulp nodig.
Daarom hebben we anderhalf jaar geleden de hulp ingeroepen van een tuinarchitect. Hij heeft voor ons een plan ontworpen. Met dit plan kunnen we nu zelf aan de slag gaan.
Het is veel om in een keer te doen dus we gaan het in verschillende fases aanpakken. Het hoeft ook niet allemaal meteen klaar te zijn, ik zie dit ook meer als een hobby om mij in de maanden met mooi weer mee bezig te houden. Op mijn blog toon ik jullie graag onze vorderingen.

Vandaag beginnen we bij het begin: de plannen. Ik heb ze opgesplitst in drie grote fases:

• Fase 1 = de aanleg van het terras, een trap naar het lager liggende deel van de tuin + beplanting rondom
• Fase 2 = de nieuwe moestuin die op een iets andere plaats zal komen dan waar deze nu gelegen is
• Fase 3 = een extra terras achteraan in de tuin waar we de avondzon hebben + beplanting rondom

En dan is er eigenlijk ook nog een fase 4 zijnde het gazon en de overgangen tussen fase 1, 2 en 3.
Het is nog niet zeker in welke volgorde we van start zullen gaan, dat zien we wel binnen een paar weken, al naargelang waar we op dat moment het meeste zin in hebben 🙂

Alle bloemen, planten en materialen die we gaan gebruiken in de aanleg van onze tuin gaan we zelf kiezen maar we zijn daar gelukkig al goed in geholpen geweest door onze tuinarchitect. We hebben van hem een uitgebreide lijst gekregen met mogelijke opties voor bloemen en planten die binnen onze smaak en voorkeuren vallen. Ik ben met die lijst aan de slag gegaan op Pinterest en heb drie moodboards gemaakt voor de drie grote fases van ons project. Als ik mijn borden bekijk word ik er echt heel vrolijk van. Ik vind het al supermooi zo, dit is wat wij willen en ik ben blij dat we al tot op dit punt geraakt zijn. Kijk maar eens mee:

Fase 1: het terras + beplanting

Fase 2: de moestuin

Fase 3: een extra terras voor de avondzon

De bronnen van al deze foto’s zijn teveel om hier op te noemen maar je kan ze allemaal terugvinden op dit Pinterestbord.
Ons tuinplan werd gemaakt door deze firma (niet gesponsord trouwens, wel tevreden van).

Zo, de plannen zijn er, we weten wat we willen. Nu op naar de volgende stap!

40 dagen bloggen: 9/40
Skipdagen : 2/6

Ik heb het hier niet over een bestelling bij de Chinees maar over mijn 101 doelen! Er zijn er namelijk weer twee geschrapt.

Na ongeveer 4 jaar te zeggen ‘laten we fruitbomen in onze tuin planten’ gevolgd door de nodige excuses waarom we niet meteen de daad bij het woord zouden voegen (verkeerde seizoen, eerst koterij laten afbreken, zwanger, eerst de moestuin aanleggen, …..) hebben we het gisteren dan toch eindelijk gedaan: twee appelbomen in de tuin geplant! Een James Grieve en een Reine des Reinettes. Veel werk was het niet, achteraf vraag je je dan altijd af waarom we het niet eerder gedaan hebben… Maar goed, ze staan er, ik ben blij! Hopelijk kunnen we vanaf volgende zomer appels eten uit de tuin.

We organiseerden gisteren ook een doopfeest voor kleine broer (heel symbolisch toevallig net op de dag dat we dus ook de bomen geplant hebben). Het was een hele mooie viering, ik had alle teksten zelf bij elkaar gezocht zodat er veel betekenis lag in de woorden die werden uitgesproken. Wat ik zo mooi vind aan een doopsel is dat je daar met heel de familie bij elkaar zit speciaal voor dat kleine hummeltje en dat er gewoon heel veel liefde in de lucht hangt die dag.

Na de viering hebben we de familie bij ons thuis uitgenodigd voor taart en koffie. Ik had in de voormiddag twee taarten gebakken. Een lekkere appeltaart waarvan ik het recept bij mama van vijf had gevonden en een kaastaart die ik al eens eerder maakte. Ze werden gesmaakt.Het was een fijne dag!

Groetjes,

Sheena

* De boeken?

Ik las de laatste weken weer enkele boeken.
‘Alle wegen naar Rome’ (Jan Blokker Jr.) is een reisverslag van iemand die te voet naar Rome wandelt. Niet om religieuze redenen maar eerder omwille van de uitdaging. Ik vind zo’n verhalen heel leuk om te lezen. Niet dat ik zelf van plan ben om te voet naar Rome te wandelen maar ik vind het fascinerend om te lezen wat zo’n tocht met een mens doet. En ergens zou ik het ook wel fijn vinden om eens wekenlang uit de échte wereld te kunnen ontsnappen en over niets anders na te hoeven denken dan ‘tot waar wandel ik vandaag en waar ga ik slapen vannacht’. 

‘De lijst van al mijn wensen’ (Grégoire Delacourt’) klonk veelbelovend: een boek over een vrouw die een fourniturenwinkel heeft, blogt en bovendien op een dag de lotto wint. Maar het echte verhaal stelde mij teleur. Het was niet wat ik ervan verwacht had. Haar recensie was voor mij dan ook heel herkenbaar!

‘Een lang weekend’ (Joyce Maynard) vond ik dan weer wel een leuk verhaal. Niet bijzonder spannend of dramatisch , ook niet geheel onvoorspelbaar, maar gewoon een tof verhaaltje. Een boek dat in 1-2-3 uitgelezen is.

En nu ben ik even boekloos. Na bovenstaande drie vrij dunne boeken heb ik nog eens nood aan een ‘stevige klepper’. Iemand suggesties?

* De moestuin?

In mijn laatste moestuinupdate vertelde ik dat er twee plantjes waren die het niet goed deden: de gele paprika en de aubergine. Wel, ze hebben hun serieus herpakt ondertussen:

mini aubergine

mini gele paprika

En de zonnebloem staat eindelijk open, alleen vertikt ze het om naar onze kant van de tuin te kijken. Het zijn dus vooral onze buren die van haar schoonheid kunnen genieten.

* De naaiprojecten?

Dit weekend ben ik er weer in gevlogen. Eerst nog het een en ander gaan kopen in de Nekkertex. Daarna gestart met het eerste project van mijn todo-lijst: de Charlie.

Tot nu toe gaat alles goed, al is het vermoedelijk slechts een kwestie van tijd voordat ik alles weer verputs (want het is weer tricot!). Ik hou mijn hart al vast.
Ik was wel heel tevreden gisteren dat ik , ondanks dat ik er zelf niet in geloofde dat het ooit goed zou komen wanneer ik al die stoflagen op elkaar zag liggen, een kraag heb kunnen bevestigen. Er zat nog één klein foutje in (puntje niet mee vastgestikt) maar dat heb ik kunnen oplossen. Dus voorlopig ben ik tevreden!

Charlie in wording

Vele groetjes,

In april vulde ik drie zakken met telkens drie aardappelen in de hoop dat ik enkele maanden later drie zakken boordevol aardappelen zou verkrijgen.

In het begin ging alles goed: alles groeide. Ik vulde de zakken regelmatig bij met potgrond tot de zak helemaal gevuld was.
Maar daar liep het al fout voor twee van mijn drie zakken. Misschien heb ik daar te snel weer potgrond toegevoegd? Misschien kwam het door het koude voorjaar? Of door een ziekte? Of misschien heb ik gewoon pech gehad, maar in twee van de drie zakken zijn de plantjes verdwenen en was er vanaf een bepaald moment geen teken van leven meer te zien.

Alle hoop was dus gevestigd op onze laatste zak. De zak met de bintjes (ik had drie verschillende soorten geplant).
Gisteren besloot ik de zak te openen. De plant hing al een tijdje helemaal slap naar beneden, dus ik dacht dat het wel tijd was om te oogsten.

Ik vrees alleen dat ik toch nog té vroeg geoogst hebt, want de patatjes die ik uit de zak gehaald heb waren nog heel klein.
En het waren er bovendien niet veel.

Ik denk dat ik dus kan besluiten dat het experiment niet geslaagd is.
Aardappelen kweken wil ik zéker nog eens proberen, maar volgende keer toch maar in de volle grond.

De oogst (hele kleine patatjes)

Groetjes,
Sheena