New York dag 1

Ik lig hier in bed in Manhattan. Op mijn laptopje zie ik dat het in België 2.20 uur ’s nachts is. Hier in NY is het nog maar 20.20 uur.


Vanochtend stonden we op om half zes Belgische tijd. Twee uur later stonden we op de luchthaven van Zaventem, helemaal klaar voor ons grote avontuur. De eerste verre reis met ons zoontje erbij.

De vlucht vertrok met een uur vertraging, en de landing was de slechtste die ik ooit heb meegemaakt (ik ben er zelfs ziek van geworden!) maar de vlucht zelf verliep beter dan verwacht met ons klein ventje erbij! Af en toe een moeilijk moment (honger, moe –> zoonlief heeft amper geslapen op de vlucht) maar voor de rest was hij superflink.
Ik moet wel zeggen dat dit grotendeels komt doordat wij met vijf volwassenen waren die om de beurt tijd voor hem konden maken. Ik weet niet of dit even goed zou gegaan zijn wanneer het enkel manlief en ikzelf waren geweest om voor hem te zorgen.

We ontdekten wel twee hele grote voordelen van reizen met een peuter:
1. We mochten wachten bij de business-class mensen in Zaventem en mee als eerste op het vliegtuig stappen (wat toch wel veel rustiger is)
2. We mochten een gigantische rij aan de douane in JFK airport voorsteken wat ons zéker een uur wachttijd heeft uitgespaard (en dat is zalig na zo’n lange reis).

Eenmaal de douane gepasseerd in NY namen we een taxi en kwamen we meteen in een ellendige file terecht. Pas twee uur later kwamen we aan in ons hotel/appartement waarover ik hier al eens vertelde. Ik weet nu nog niet of ik hier goed zal slapen maar op het eerste zicht valt dat hier supergoed mee! Mooie, ruime kamers en alles heel proper. Manlief, zoonlief en ikzelf hebben een kamer met aansluitende badkamer. Mijn ouders slapen hier in de living in een gigantisch twee-persoonsbed dat uit de zetel tevoorschijn kwam en mijn zus heeft hier ook een aparte kamer. Verder is er dan nog één extra badkamer, een keuken en leefruimte. Oh en een groot terras buiten! We komen hier op het eerste zicht dus niets te kort.

Na het snel uitpakken van al onze bagage trokken we nog even de stad in . We maakten een wandeling naar Times Square en zagen ondertussen ook al (onder meer) Rockefeller Center, Chrysler building, Fifth Avenue, Broadway, …

De eerste indruk van de stad = het is hier groot. Maar écht groot. Het ene gigantische gebouw naast het andere. Straat, na straat, na straat.
Morgen trekken we écht de stad in. Ik ben benieuwd. Hopelijk hebben we niet teveel last van jetlag en heeft zoonlief er morgen ook zin in!

Groetjes,

Sheena

Ohja, hier alvast wat foto’s van vanavond:




PS: dat is hier mijn 100ste bericht! Woehoew!


NY


….In New York, concrete jungle where dreams are made, oh
There’s nothing you can’t do, now you’re in New York
These streets will make you feel brand new
Big lights will inspire you, let’s hear it for New York
New York, New York

— Jay-Z – Empire State Of Mind Lyrics  —-



Er komt daar zelfs nog een zinnetje achter : I made you hot, nigga
Maar dat heb ik toch maar gewist 😉
Het is alsof ik dit gisteren nog maar schreef, en nu is het plots oktober en zijn we maar enkele dagen meer verwijderd van ons vertrek naar New York.

De eerste vliegreis voor zoonlief en meteen een lange. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat verlopen. Ik durf mij de worst-case-scenario’s gewoon niet voorstellen. We gaan het wel zien eens het zover is.
De voorbereidingen van de reis heb ik, van zodra hotel en vlucht gevonden en geboekt werden, een beetje aan mij voorbij laten gaan. Ik was van plan om nog allerlei zaken op te zoeken, maar blijkbaar heb ik daar dan toch geen tijd voor gevonden (ik werd namelijk plots besmet met de naaimicrobe). Gelukkig gaan er nog andere mensen met ons mee naar NY die wél beter voorbereid zijn. Die ga ik dus, eens ter plaatse, gewoon volgen! Lekker gemakkelijk.

Misschien heb ik die voorbereidingen, of het gebrek eraan, ook wel wat bewust zo gedaan. Ik wil niet té veel verwachtingen hebben. Ik weet niet wat er haalbaar zal zijn met zoonlief en wat niet. Dus heb ik besloten dat ik meer voor de ‘sfeer’ van New York naar daar ga. Er zijn natuurlijk wel een paar zaken die ik zéker wil zien, zoals alle grote wolkenkrabbers,het Vrijheidsbeeld, Central Park en Times square. Maar voor de rest zie ik het daar wel. Alles wat er nog bij kan is mooi meegenomen! Zoonlief komt op de eerste plaats. Hij zal het ritme bepalen.

Nog enkele dagen tot vertrek wil ook zeggen: beginnen nadenken over wat er allemaal mee moet in de bagage.
Moest ik alleen zijn , dan was dit heel gemakkelijk: een beetje kledij, een leesboek, fototoestel, geld, gsm, paspoort, vliegticket, toiletgerief en we zijn weg.
Maar nu zit ik met een buggy, speelgoed, boekjes, eten, drinken, pampers, vochtige doekjes, flesjes, slaapzak, allerlei medicatie, kledij + véél reservekledij, voetenzak, regenkap voor de buggy, tetradoeken, … 
Ik ga mij moeten forceren om er eens op tijd mee te starten, met het maken van de koffers, en niet zoals bij de laatste grote reis om middernacht mijn koffer nog maken terwijl we om 6u moesten opstaan.

Het zal hier de komende week even een reisblog worden met verslagjes over onze trip. Zo kom je meteen te weten of met een 1,5-jarige naar NY reizen een goed of een slecht idee is (indien we de vliegreis overleven!).

Groetjes,

Sheena


Vakantie verslag: een week in de Dordogne

We zijn weer thuis, na een zalige week in de Dordogne. Elke dag stralende zon, 30 graden, prachtige omgeving, toffe uitstapjes, lekker eten… kortom: alles wat nodig is om een topvakantie te beleven was aanwezig!

Ik had jullie hier al verteld over onze plannen en we hebben redelijk veel gedaan (bijna alles eigenlijk) van wat er op mijn todo-lijstje stond.
Hieronder het reisverslag:

De eerste dag bezochten we de markt van Sarlat (stadje op tien minuten rijden van waar wij zaten), waar we allerlei lekkers kochten zodat we rest van de dag gevuld kregen met het opeten van al dat lekkers!

markt van Sarlat

Op dag twee bezochten we Les jardins du Manoir d’Eyrignac waar we een wandeling maakten en een lekker ijsje aten.
Tegen de avond gingen we voor het eerst (in zijn leven) met ons zoontje in het zwembad. Hij vond het heel leuk! We hebben dit dan ook de dagen erna nog enkele keren herhaald. 

Jardins d’Eyrignac
eerste keer in een zwembad!


Op dag drie bezochten we Rocamadour wat de moeite is om eens te zien. Het is een klein (toeristisch) stadje/bedevaartsoord dat tegen een rotswand werd gebouwd. We wandelden helemaal naar boven en weer terug naar beneden.
De rest van de dag moesten we daar van uitrusten met een glaasje wijn op ons picknickdeken in de prachtige uitgestrekte tuin waar we logeerden. 

Rocamadour


Zicht op de tuin van op ons terras



Op de vierde dag van onze vakantie bezochten we het aquarium van Le Bugue wat zeker de moeite was. Ik had er niet zoveel van verwacht, maar er was daar best veel te zien. Ik zag er een beestje dat ik nog nooit gezien had (zie foto hieronder). En ons zoontje vond het ook heel boeiend.Toevallig was het ook net markt in Le Bugue en zodus konden wij onze voorraad olijven, kaas, saucisses,.. nog eens aanvullen. Ik kocht er ook een rieten mand. Dat wou ik altijd al eens kopen om thuis te gebruiken om mijn groenten uit onze tuin mee te gaan halen. Dat is gewoon veel stijlvoller dan een plastieken zak of een ‘potteke’ uit de keuken.


Gek beest in het aquarium


Op dag vijf was het alweer markt in Sarlat, dus wij terug daar naartoe. Er heerst daar zo’n gezellig sfeertje. Sarlat is een heel leuk Middeleeuws stadje met allerlei kleine straatjes. Echt de moeite om eens te bezoeken. Bij voorkeur op een marktdag waarop alle voedselkraampjes er staan (woensdag of zaterdag). Alweer kochten we allerlei lekkers en proefden we vele plaatselijke delicatessen bij verschillende kraampjes. We kochten ondermeer wat truffelolie om mee te nemen naar huis (we wouden eigenlijk een truffel meenemen, dat kost daar twee keer niks, maar blijkbaar kan je die maar een week bewaren in de frigo of 1 jaar in de diepvries, en dat leek ons wat te ingewikkeld om dat dan mee naar huis te nemen)

gekocht op de markt


Dag zes was meteen onze laatste volledige vakantiedag, oooh jammer, maar wel één van de leukste. ’s Ochtends bezochten we het stadje ‘Domme’ vanwaar we een mooi uitzicht hadden op de omgeving. Er was daar alweer een markt. We herkenden al enkele marktkramers. Ik kocht er oorbellen.
In de namiddag bezochten we La Roque Saint-Christophe wat ik heel erg de moeite vond! Vroeger was er daar een volledige stad gebouwd in die rots waar je nu nog enkele overblijfselen van kan zien. En lang voordat die stad er was werd de rots ook al bewoond door onder meer de Neanderthalers. Ik vond het heel interessant. En ik kocht ook daar nog een paar oorbellen.

Domme

Roque Saint-Christophe
Nieuwe oorbel aanwinsten



’s Avonds gingen we nog lekker eten en daarna zat de vakantie er op.

De Dordogne is een hele mooie streek waar enorm veel te zien is.
Staan nog op mijn todo-lijst voor een volgende keer:
– Le gouffre de Padirac
– Le chateau de Hautefort
– Les jardins de Marqueyssac

We moeten dus zeker nog eens terug gaan!
Net voor de vakantie kocht ik mij trouwens voor het eerst in mijn (volwassen) leven eens sandalen (in de solden). En ze zijn daar goed van pas gekomen!

mijn nieuwe favoriete zomerschoenen



Het enige, kleine, minpuntje aan onze hele vakantie was dat ons klein patéke niet wou slapen. Niet overdag en ook niet ’s nachts. Met veel geween tot gevolg! Al een geluk dat wij zoveel uitstapjes deden want in de auto sliep hij wel nog goed.
Waarschijnlijk had de hitte er iets mee te maken (’s nachts bleef het heel warm in ons huisje), maar gelukkig zijn we ondertussen terug thuis in het toch niet zo heel warme België en kan hij zijn slaap weer wat inhalen.

Ohja nog een laatste anekdote: op één van de zeldzame avonden waar onze zoon wél goed aan het slapen was kon ik de slaap niet vatten (typisch!). Ik ben dan maar opgestaan en surfte wat rond in blogland. Mijn oog viel daar op een blogpost over een webwinkel waar er stofjes van Michael Miller in solden stonden. Supergoedkoop en heel veel keuze. Ik dus aan het klikken, alles in de ‘boodschappenmand’ en voor ik het goed en wel zelf besefte hadden mijn vingers al het nummer van mijn kredietkaart ingegeven en had ik zo’n 20 yard aan stoffen besteld.
Toen dacht ik ‘Hmmm… tiens , dat is een Amerikaanse winkel. Hoe zit dat dan met die douanekosten en zo van die dingen? ‘ Ik zocht even op google en de resultaten waren niet meteen geruststellend. Ergens rond 1 u ’s nachts typte ik dus nog snel een e-mail in mijn beste engels ‘Can you please cancel my order!!’. Ik was toch al lichtjes in paniek. Heb zelfs manlief wakker gemaakt ‘Ik heb denk ik iets heel doms gedaan’.
De volgende dag zat er een mailtje in mijn mailbox met het bericht dat mijn order gecanceld was. Oef. En ook wel spijt! Want ik keek er toch eigenlijk echt wel naar uit om die mooie stoffen bij mij thuis geleverd te krijgen.
Misschien dat ik het er toch nog maar eens op waag. Maar dan ga ik mij eerst goed informeren over alle bijkomende kosten! Die les heb ik nu wel al geleerd.

Vele groetjes,

Sheena