Categorie: Reizen & Uitstapjes

Geplaatst op

Vakantieplannen


Ik heb last van een reiskriebel in mijn lijf. Elk jaar komt dat in vlagen bij mij op, ik las net nog één van mijn oudere blogposts terug en ook daar had ik er last van, last van Wanderlust. De zin om de wereld te gaan ontdekken, om mijn vleugels uit te slaan. Om het dagelijkse leven achter mij te laten en nieuwe landen en culturen te ontdekken.

Het kriebelt hard maar voorlopig hebben we voor dit jaar alleen nog maar ‘brave’ reisplannen gemaakt. Dicht bij huis, naar landen waar we al eerder geweest zijn. Korte reizen. Want .. er is niet veel budget en we kunnen onze verlofdagen nog goed gebruiken voor andere zaken dan reizen (in de nasleep van dé verbouwing).

Dit zijn onze reisplannen voor 2018:

–  in de lente trekken we enkele dagen naar Texel (Nederland). We zijn er nog nooit geweest maar ik hoorde er al veel goeds over dus ik ben eens benieuwd. Hopelijk zit het weer wat mee! Onze jongens kijken vooral uit naar de overzetboot die we zullen moeten nemen om er te geraken.
– in de zomer gaan we een week naar Frankrijk, naar de Dordogne, een streek waar we al eerder geweest zijn en die ons kan bekoren. We huurden er een huisje op een domein met nog een viertal andere woningen.

Hoewel die twee vakantie vooruitzichten al meer zijn dan wat we vorig jaar gehad hebben, kriebelt het hard voor nog een extra reis(je). Naar een nieuw land, een nieuwe bestemming. Een verdere reis.
Eerst dacht ik: laat ons eens gek doen en dit jaar ook nog naar Zuid-Afrika gaan ( & ik vroeg meteen een brochure aan). Maar de periode waarin we nog wat verlof hebben om eventueel een verre reis te maken is in de maand augustus en augustus = winter in Zuid-Afrika. Dat vind ik dan ook maar zonde om in een zomermaand ergens in de winter te gaan zitten. Bovendien kost 1 vliegticket naar daar al snel 1.000 euro en we hebben er vier nodig .. tel daar nog de kosten van ons verblijf bij en dan vind ik het toch weer allemaal heel duur worden. Toch voor een land waarvan ik bij wijze van spreken 5 minuten geleden beslist heb dat ik het ook wel eens in het echt zou willen zien. Als we dan toch veel geld gaan uitgeven aan een reis dan wil ik precies liever terug naar Australië …. (maar ik ken nog een aantal mensen die dan mee willen gaan en dat laat zich niet zomaar even organiseren op een paar weken tijd dus dat is al zeker niet aan de orde dit jaar).

Tijd voor een plan b, want mijn reiskriebel laat zich niet zomaar de kop indrukken. Ik dacht: laat ons nog een citytrip inplannen. Een citytrip naar een stad waar we nog nooit geweest zijn, in een land waar we nog nooit geweest zijn, waar het zomer is in augustus, waar we met het vliegtuig naartoe kunnen gaan en waarvoor we niet té lang in een vliegtuig moeten zitten. Dat van dat vliegen is omdat ik dit eigenlijk eerst eens wil testen met de kinderen alvorens we écht ver gaan vliegen. Ze hebben nog nooit eerder bewust in een vliegtuig gezeten (de oudste wel al eens toen hij 1,5 jaar was) en onze oudste is nogal rap bang dus ik ben eens benieuwd wat dat zal geven.

Zo kom ik door eliminatie voorlopig uit bij de stad Stockholm. We zijn nog nooit in Zweden geweest, het lijkt mij een heel kindvriendelijke stad te zijn, het is niet ver vliegen én het is er zomer in augustus wanneer we waarschijnlijk zullen gaan. Alleen de kostprijs moet ik nog eens verder onderzoeken want die Scandinavische landen kunnen toch wel duur zijn …

Ik ga mij dus wat verder informeren over Stockholm en zo krijg ik die reiskriebel in mijn lijf weer wat onder controle 🙂
Het gekke aan die reiskriebel is dat die ook altijd weer verdwijnt en dan nog het vaakst op de dag voor het vertrek. Dan kan ik mij meestal niet meer voorstellen waarom ik weer in godsnaam op reis wou gaan en krijg ik al heimwee naar huis terwijl we nog thuis zijn. Tja …Ik snap mijzelf soms ook niet goed 😉

Naar waar gaan jullie dit jaar op reis?

40 dagen bloggen: 28/40
Skipdagen : 4/6

Geplaatst op

Op ontdekking met kleuters: naar het museum voor natuurwetenschappen

Tijdens de kerstvakantie namen wij met ons gezin de trein naar het station Brussel Luxemburg voor een bezoek aan het museum voor natuurwetenschappen, beter gekend als het ‘dinomuseum‘. Het museum ligt op een paar minuten wandelen van het station en is dus heel makkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer. Gelukkig maar want ter plaatse is er niet veel parking voorzien.

Na de leuke treinrit, met twee kleuters die hun ogen uitkeken onderweg en een korte wandeling kwamen we aan bij hét dinomuseum. Spannend! We waren er al een paar dagen met onze jongens over aan het praten en ze waren echt heel benieuwd naar wat zou komen.
Eenmaal binnengekomen in het museum moesten we onze jassen & rugzakken in een vestiaire achterlaten en daarna begon de zoektocht naar de dinosaurussen. Want wij waren daar natuurlijk vooral voor de dino’s.

Het duurde niet lang of we hadden de juiste zaal gevonden. Een hele grote zaal vol skeletten! Het was er wat mysterieus verlicht en hier en daar hoorden we dinogeluiden wat ervoor zorgde dat onze oudste kleuter toch weer een klein beetje bang werd.
Onze jongste daarentegen, die was binnen de kortste keren aan het rondcrossen tussen alle objecten en hij ontdekte er de leukste dingen: een computer waar hij op kon tekenen, een zandbak waarin hij een dino kon opgraven en heel veel zaken die hij kon openen/aan kon draaien/ op kun duwen/ etc ….

Na een tijdje rondgewandeld te hebben in de zaal begon ook onze oudste zoon zijn angst te verliezen en konden we écht naar de dino’s beginnen kijken en de uitleg erbij voorlezen. Hij vond het boeiend en wij ook.

Na een uitgebreide wandeling door de dinozaal gingen we ook de rest van het museum verkennen. Onze oudste kleuter (bijna 6) was heel geïnteresseerd in de zaal over mensen. Daarin konden we onder meer zien hoe we van apen naar mensen zijn geëvolueerd  en ook hoe een baby in de buik van een mama groeit. Hij stelde ons héél veel vragen in die zaal en het was fijn dat we hem een antwoord konden geven door hem zaken aan te wijzen in het museum.  Hij heeft er echt wel wat van opgestoken maar tegelijkertijd was het voor hem ook heel verwarrend om bijvoorbeeld te proberen te begrijpen dat hij, noch papa, noch opa eerst een aap waren. Probeer het maar eens uit te leggen! 🙂

Ook de andere zalen brachten we een bezoekje (behalve de tijdelijke tentoonstelling) en uiteindelijk wandelden we, na nog één laatste blik op de dino’s,  terug naar het station. Onze uitstap zat er alweer op. Het was de moeite! We zijn uiteindelijk niet zo superlang in het museum geweest, ik denk een uur of twee maximum, het was net lang genoeg om onze twee kleuters heel de tijd geboeid te houden. Er werd hier thuis nog veel nagepraat over het museum, door beide kleuters en dan weten we dat het weer goed was 🙂

40 dagen bloggen: 12/40
Skipdagen : 2/6

Geplaatst op

Op ontdekking met kleuters: naar Train World

Nu ik de uitdaging ben aangegaan om 40 dagen te bloggen en ik hiervoor voldoende onderwerpen nodig heb is het hoog tijd om het stof van een oude rubriek te blazen. Van de rubriek ‘op ontdekking met ….’.
De afgelopen maanden hebben wij met ons gezin een paar leuke uitstappen gedaan waarover ik nog niet eerder geblogd heb. Tijd om hier eens verandering in te brengen. Vandaag breng ik jullie het verslag uit van ons bezoek aan Train World.

Train World is een museum over – je raadt het nooit …..- treinen! Het is gelegen aan het station van Schaarbeek waardoor je er dus supermakkelijk met de trein naartoe kan. Daar begon dan ook al het avontuur voor onze kleuters want de trein nemen is altijd plezant.
Bij de kassa ontvingen we een treinboekje met daarin allerlei vragen waarop we in het museum een antwoord moesten vinden. Bij het juiste antwoord mochten we een gaatje knippen zoals een echte treinconducteur. Dat maakte het hele museum voor onze kleuters meteen al interessant en zelfs wij vonden het leuk om de antwoorden te zoeken. Op het einde kregen onze jongens als goede speurders zelfs een aandenken aan het museum. Helemaal top dus!


In het museum mochten we onder meer een kijkje nemen in verschillende treinen. Onze kleuters vonden dat het allerleukste. Soms was het ook wel een heel klein beetje griezelig. Onze oudste heeft 1 minder goede herinnering aan het museum overgehouden: op een gegeven moment stond er ergens een autowrak. Het wrak van een auto die bijeen was gereden door een trein. Om het wrak nog wat indrukwekkender te maken werd het verlicht en je hoorde, als ik het mij goed herinner, het geluid van het alarm voor sluitende slagbomen en de aanstormende trein. Dat maakte indruk op onze kleuter. We hebben daar een tijdje gestaan op die plaats en het ENIGE waar hij de weken daarna nog over vertelde was dat het toch wel wat griezelig was in het museum met die kapotte auto. Oepsie …


Gelukkig verder alleen maar goede herinneringen, zo mochten onze jongens zelf eens met een trein rijden in een simulator en vonden ze het heel fascinerend om een speelgoedtreintje rond te zien rijden. Ook voor ons, de volwassenen, was het een boeiend museum, ik heb mij geen minuut verveeld.

Ik had trouwens op voorhand gelezen dat het museum bijzonder geschikt is voor jonge kinderen en dat hadden volgens mij nog wel meer mensen gelezen want het liep er VOL gezinnen met jonge kinderen. Dat is misschien niet voor iedereen even leuk maar voor ons was dit best aangenaam, er was altijd wel iemand met nog ondeugendere kinderen dan die van ons waardoor wij ons niet zo schuldig moesten voelen 😉

Onze kleuters zouden graag nog eens terug gaan (ondanks het autowrak trauma) dus dat zegt genoeg denk ik. Een aanrader!

40 dagen bloggen: 5/40
Skipdagen : 1/6

Geplaatst op

Citytrip Tromsø (Noorwegen): op zoek naar het noorderlicht

Wij hebben net een paar fantastische dagen in Noorwegen achter de rug. We trokken er een lang weekend op uit, naar het verre Tromsø, in de hoop dat ene item van onze bucketlist te kunnen schrappen: het noorderlicht zien. Het was meteen ook onze eerste reis zonder de kinderen en we hoopten maar dat dit allemaal goed zou meevallen. Benieuwd naar onze avonturen? Hier komt het uitgebreide verslag …

Lees verder “Citytrip Tromsø (Noorwegen): op zoek naar het noorderlicht”