Afgelopen maandag hadden onze jongens een dagje vrijaf. We besloten last minute om deze dag samen door te brengen en eens naar de Ardennen te rijden want … daar lag er nog sneeuw!

Ik deed vooraf wat opzoekwerk online om te kijken naar waar we precies zouden kunnen rijden. Ik kwam uiteindelijk uit bij de piste ‘Val De Wanne’. Het zag er daar gezellig uit en je kon er skiën, langlaufen en sleeën. Deze twee laatste opties leken ons wel wat (skiën kunnen we helaas niet).

Na anderhalf uur rijden kwamen we aan in Wanne. Aangezien het een maandag was en geen vakantie, was het er helemaal niet druk. Zo hebben we het graag!
We huurden ter plekke twee sleeën en gleden er de hele voormiddag mee van een helling tot onze benen te moe waren om ons nog naar boven te dragen. Zo plezant!
Na de lunchpauze besloten we om eens even af te wisselen en te gaan langlaufen. Het leek in theorie een goed plan maar het viel helaas een beetje tegen in de praktijk. Onze jongens vonden het niet fijn, ze vielen veel en ze waren wat bang op de latten. Het was dus heel de tijd gezaag, gezaag en nog eens gezaag.
We hebben het uiteindelijk toch ongeveer een kilometer kunnen volhouden maar besloten dan om de latten maar terug in te leveren en weer te gaan sleeën. Want dat was wél voor iedereen leuk. Dat deden we dan ook tot we echt niet meer konden en we moe maar zéér tevreden terug naar ons sneeuwloze huis reden.

Soms heb je zo van die dagen met een gouden randje… dit was er weer eentje 🙂

Aangezien onze oudste zoon in september naar het eerste leerjaar gaat was het dit schooljaar de laatste kans om nog eens buiten seizoen op vakantie te gaan. En zo geschiedde. We vonden op het internet een mooi vakantiehuisje in de Dordogne (Frankrijk), nabij Issigeac en de voorlaatste week van het schooljaar was het zo ver.

Na een 10 uur durende rit (die verbazend goed ging met twee kleuters op de achterbank ondanks dat ze niet wilden slapen) kwamen we aan op onze bestemming waar we een zalige vakantieweek hebben gehad. We zijn nu een dag of vier weer thuis en ik heb echt moeite gehad om mij hier weer aan te passen.
Gelukkig schijnt de zon in België intussen ook weer volop en dat verzacht de pijn.

In deze blogpost deel ik graag onze vakantietips:

Leuke uitstappen in de omgeving

We bezochten, op de enige druilerige namiddag van ons verlof, de ‘Gouffre de Proumeyssac‘. Een prachtige grot in de buurt van Le Bugue. De grot zelf bestaat slechts uit één grote, hoge ruimte maar het is zeker de moeite om eens gezien te hebben. Als je geen hoogtevrees hebt (wat ik dus wel heb) dan kan je er zelfs voor kiezen om de grot via de oorspronkelijke ingang te bezoeken zijnde een kleine opening in de grond waardoor je via een soort ton naar beneden wordt gebracht. Gelukkig is er ook een alternatieve ingang waarbij je gewoon zo de grot kan inwandelen.
Onze oudste zoon was erg bang in de grot omdat het er vaak donker werd (voor een klank- en lichtspel). De jongste zoon trok er zich daarentegen allemaal niets van aan en vond het bezoek wel heel fijn. En wij ook!
Foto’s heb ik niet kunnen maken (dat mocht niet) maar op hun website vond ik dit filmpje:

Op het domein van de grot zijn er nog een aantal leuke dingen om te ontdekken, heel fijn als je even moet wachten voordat je naar binnen mag.

Ik hou enorm van de markten in Frankrijk. Dit jaar bezochten we de markten van Issigeac (zondag), van Castillonnès (dinsdag) en van Eymet (donderdag). Alle drie de moeite al was die van Castillonnès wel de kleinste. Tip: ga voor 10 uur naar deze markten want ze worden druk bezocht (echt met bussen toeristen en al). Wij waren er steeds rond 9u en dan was het nog lekker rustig. Issigeac is een prachtig middeleeuws dorpje dat op zich al de moeite is om eens te bezoeken. Het is niet groot maar het is er heel gezellig om in rond te wandelen. Het lag vlakbij ons vakantiehuisje dus wij kwamen er regelmatig om onze boodschappen te doen. Op alledrie de markten kochten we steeds dezelfde zaken, namelijk alles wat we nodig hadden voor onze lunch en aperitiefje van de dag: kaas, fruit, brood, worst, olijven en wijn. Op culinair vlak kwamen we echt niets te kort.

We bezochten verder ook nog het kasteel van Biron. De perfecte uitstap voor onze twee jongens die zot zijn van kastelen en ridders. Tot mijn grote verbazing was onze oudste zoon er zelfs helemaal niet bang terwijl we toch vaak wat donkere kamers en trappen moesten binnengaan. Op een bepaald moment stonden we zelfs ergens op een zolderkamertje vol duiven en vogelstront en ook dat vond hij niet erg. Ik daarentegen had gedurende het hele bezoek een beetje een griezelig gevoel, ik denk omdat we er zo goed als alleen waren en het ook wel een vreemd kasteel was in verschillende bouwstijlen. Door de eeuwen heen werden er stukken bijgebouwd en het kasteel heeft ook verschillende oorlogen meegemaakt.
Het bezoek was meer dan de moeite waard. De prachtige vergezichten kregen we er nog eens gratis bij.
Na het bezoek hielden we nog even halt in de nabijgelegen verstingstad Monpazier waar het gezellig slenteren was door de oude straatjes.

Op donderdag bezochten we mijn ouders die in de buurt van Le Bugue verbleven. Het plan was om daar samen naar een pretparkje te gaan maar dat bleek helaas uitzonderlijk gesloten te zijn. Als alternatief gingen we naar het plaatselijke aquarium waar we eerder al eens waren geweest. De jongens vonden het leuk en het was ook fijn om te zien dat er een nieuw stuk was bijgekomen met allemaal krokodillen maar in het algemeen hield ik er toch niet zo’n enthousiast gevoel aan over. Dat het 34 graden was toen we het bezochten en ik mij kapot aan het zweten was kan daar ook wel iets mee te maken hebben …

Tot slot bezochten we ook nog een wijnkasteel, dat van Monbazillac. Het was een kleiner kasteel dan dat van Biron maar toch ook fijn om even door te wandelen (zeker voor de jongens) en buiten heb je echt een prachtig zicht op de hele wijnstreek van Bergerac.

Ons vakantiehuis 

Het huisje dat we gehuurd hadden was alles wat we gehoopt hadden. Iets onbekends boeken via internet kan al wel eens tegenvallen maar van zodra we op het domein toekwamen zagen we dat de foto’s niet gelogen hadden. We huurden één van de drie huisjes op het domein en deelden met de andere vakantiegangers een gemeenschappelijk zwembad en tuin (met speeltuin). We hadden geluk want er waren maar drie andere mensen op het domein aanwezig en die zwommen amper dus wij hadden het zwembad eigenlijk voor ons alleen. Dat kwam goed uit want ik heb veel tijd moeten investeren in het overhalen van de oudste zoon om zijn angst om in het diepe water te zwemmen (met bandjes) te overwinnen. Dat lukt toch altijd net iets beter als er dan niemand in de buurt is. Op dag twee maakte hij de klik en toen was hij vertrokken … de rest van de week konden we samen ten volle genieten van het zwembad. Het weer zat ons enorm mee: na twee bewolkte dagen kregen we de rest van de week alleen maar zon te zien en temperaturen rond 30 graden.

Bij het huis kregen we nog heel wat extra service:
– de frigo was gevuld bij aankomst met allerlei lekkers. Er was ook een heleboel fruit, brood, koffie en thee voorzien. We voelden ons meteen thuis zo.
– elke dag werden onze bedden opgemaakt en indien gewenst de handdoeken vervangen
– elke dag werd ons huisje opgeruimd, de vuilbakken werden dagelijks leeggemaakt, de nespresso capsules werden terug aangevuld, de afwasmachine werd gevuld als we dat zelf nog niet hadden gedaan etc.
– elke dag kwam er iemand het zwembad en de prachtige rozenstruiken in de tuin verzorgen

Kortom: pure luxe! Het is niet van onze gewoonte om zo luxueus op vakantie te gaan maar dat is dan het voordeel van buiten seizoen op reis gaan, dan zijn die zaken nog nét betaalbaar. Het heeft alleszins deugd gedaan want het zorgde ervoor dat wij echt ten volle hebben kunnen genieten van de prachtige omgeving waarin we terecht waren gekomen.

Een vakantie om nooit te vergeten!

PS: we gingen 5 jaar geleden ook al eens naar de Dordogne, de vakantietips van die reis kan je hier terugvinden. Toen zaten we meer in de buurt van Sarlat.

We zijn net terug van een heerlijk weekje vakantie. We trokken dit keer naar het waddeneiland Texel (NL), een plaats waar we nog niet eerder geweest waren.
Ik wist op voorhand niet goed wat ik er mij bij moest voorstellen, mijn verwachtingen waren eerlijk gezegd niet superhoog (want op zich zijn wij niet echt ‘zee-mensen’) maar ik kan alvast verklappen dat al onze verwachtingen ruimschoots werden overtroffen.

Laat ons beginnen bij het begin: om op Texel te geraken moesten we met onze auto een ferry op die ons in een klein half uur tot aan het eiland bracht. Voor onze jongens was dit al meteen een groot avontuur. Op het eiland reden we helemaal naar het noorden en checkten er in bij ons vakantiehuis (Landal Sluftervallei). We hadden geluk want we kregen een upgrade naar een huis voor 8(!) personen … we hadden dus extra veel ruimte 🙂
De eerste dag verkenden we het park een beetje en werden er alvast enkele speeltuinen uitgetest. Het was een vrij koude dag dus we waren blij toen we ’s avonds in ons huisje allemaal weer lekker konden opwarmen bij de open haard.

Op de tweede dag huurden we fietsen (die we de rest van de week zouden houden). Het weer was prachtig: zonnig en niet teveel wind. We fietsten tot aan een nabijgelegen vuurtoren die we dan ook bezochten. De weg ernaartoe was supermooi, op een fietspad door de duinen zonder auto’s in de buurt. In de namiddag fietsten we nog naar een ander strand, ook vlakbij ons vakantiepark (2 km). Daar hebben we ons geamuseerd met een windvlieger (mama & papa) en met strandspeelgoed (onze jongens). Ik besefte toen dat ik strand & zee dus toch leuk kan vinden. Het was een heerlijke dag!

De volgende dag brachten we een bezoek aan Ecomare waar we zeehondjes en bruinvissen zagen en heel wat leerden over de waddeneilanden. Wat we daar echter het allerleukste vonden was een wandelingetje door de duinen met opdrachten onderweg voor de kinderen.
Na het bezoek aan Ecomare reden we verder naar Den Burg waar we een lekkere lunch aten.

Op dag vier zijn we gaan wandelen op het ‘Sommeltjespad’. Een korte, zeer kindvriendelijke wandeling door een bos in de buurt.
In de namiddag brachten we een bezoek aan een boerderij waar we lammetjes konden knuffelen. Het was heerlijk om rond te lopen tussen alle dieren op de boerderij, de jongens vonden het superfijn.

Op het vakantiepark zelf deden we ook nog heel wat activiteiten: er waren shows met Bollo de beer, we gingen zwemmen (ik zelfs twee keer en ik heb normaal een hekel aan zwemmen maar kijk … Texel maakt van mij gewoon een ander mens), we trokken van speeltuin naar speeltuin, genoten van het Texels bier, speelden bowling en gingen eten in het restaurant.

Op de laatste dag fietsten we ’s avonds nog een allerlaatste keer naar de zee waar we afscheid namen van onze prachtige vakantie. De jongste zoon deed dat door eens goed in een vieze stinkende modderpoel te vallen zodat we nu nog steeds de zee kunnen ruiken 😉

Het was fijn, het was heerlijk, we hebben zo genoten. Het was denk ik ook onze eerste echte vakantie waar we ‘verlost’ waren van middagdutjes (ik deed er zelf nog wel enkele hihi ), flesjes, pamperwissels en andere baby en peuterdingen. We hebben eens gewoon elke dag samen de hele dag kunnen genieten.
Het was perfect!

Ik heb last van een reiskriebel in mijn lijf. Elk jaar komt dat in vlagen bij mij op, ik las net nog één van mijn oudere blogposts terug en ook daar had ik er last van, last van Wanderlust. De zin om de wereld te gaan ontdekken, om mijn vleugels uit te slaan. Om het dagelijkse leven achter mij te laten en nieuwe landen en culturen te ontdekken.

Het kriebelt hard maar voorlopig hebben we voor dit jaar alleen nog maar ‘brave’ reisplannen gemaakt. Dicht bij huis, naar landen waar we al eerder geweest zijn. Korte reizen. Want .. er is niet veel budget en we kunnen onze verlofdagen nog goed gebruiken voor andere zaken dan reizen (in de nasleep van dé verbouwing).

Dit zijn onze reisplannen voor 2018:

–  in de lente trekken we enkele dagen naar Texel (Nederland). We zijn er nog nooit geweest maar ik hoorde er al veel goeds over dus ik ben eens benieuwd. Hopelijk zit het weer wat mee! Onze jongens kijken vooral uit naar de overzetboot die we zullen moeten nemen om er te geraken.
– in de zomer gaan we een week naar Frankrijk, naar de Dordogne, een streek waar we al eerder geweest zijn en die ons kan bekoren. We huurden er een huisje op een domein met nog een viertal andere woningen.

Hoewel die twee vakantie vooruitzichten al meer zijn dan wat we vorig jaar gehad hebben, kriebelt het hard voor nog een extra reis(je). Naar een nieuw land, een nieuwe bestemming. Een verdere reis.
Eerst dacht ik: laat ons eens gek doen en dit jaar ook nog naar Zuid-Afrika gaan ( & ik vroeg meteen een brochure aan). Maar de periode waarin we nog wat verlof hebben om eventueel een verre reis te maken is in de maand augustus en augustus = winter in Zuid-Afrika. Dat vind ik dan ook maar zonde om in een zomermaand ergens in de winter te gaan zitten. Bovendien kost 1 vliegticket naar daar al snel 1.000 euro en we hebben er vier nodig .. tel daar nog de kosten van ons verblijf bij en dan vind ik het toch weer allemaal heel duur worden. Toch voor een land waarvan ik bij wijze van spreken 5 minuten geleden beslist heb dat ik het ook wel eens in het echt zou willen zien. Als we dan toch veel geld gaan uitgeven aan een reis dan wil ik precies liever terug naar Australië …. (maar ik ken nog een aantal mensen die dan mee willen gaan en dat laat zich niet zomaar even organiseren op een paar weken tijd dus dat is al zeker niet aan de orde dit jaar).

Tijd voor een plan b, want mijn reiskriebel laat zich niet zomaar de kop indrukken. Ik dacht: laat ons nog een citytrip inplannen. Een citytrip naar een stad waar we nog nooit geweest zijn, in een land waar we nog nooit geweest zijn, waar het zomer is in augustus, waar we met het vliegtuig naartoe kunnen gaan en waarvoor we niet té lang in een vliegtuig moeten zitten. Dat van dat vliegen is omdat ik dit eigenlijk eerst eens wil testen met de kinderen alvorens we écht ver gaan vliegen. Ze hebben nog nooit eerder bewust in een vliegtuig gezeten (de oudste wel al eens toen hij 1,5 jaar was) en onze oudste is nogal rap bang dus ik ben eens benieuwd wat dat zal geven.

Zo kom ik door eliminatie voorlopig uit bij de stad Stockholm. We zijn nog nooit in Zweden geweest, het lijkt mij een heel kindvriendelijke stad te zijn, het is niet ver vliegen én het is er zomer in augustus wanneer we waarschijnlijk zullen gaan. Alleen de kostprijs moet ik nog eens verder onderzoeken want die Scandinavische landen kunnen toch wel duur zijn …

Ik ga mij dus wat verder informeren over Stockholm en zo krijg ik die reiskriebel in mijn lijf weer wat onder controle 🙂
Het gekke aan die reiskriebel is dat die ook altijd weer verdwijnt en dan nog het vaakst op de dag voor het vertrek. Dan kan ik mij meestal niet meer voorstellen waarom ik weer in godsnaam op reis wou gaan en krijg ik al heimwee naar huis terwijl we nog thuis zijn. Tja …Ik snap mijzelf soms ook niet goed 😉

Naar waar gaan jullie dit jaar op reis?

40 dagen bloggen: 28/40
Skipdagen : 4/6