Toeval?

Toen wij in NY waren, kwamen wij op onze laatste dag een vreemde persoon tegen die gevolgd werd door een cameraploeg op de High Line. Die vreemde persoon was een man in een roze tutu. Een beetje een gek zicht, maar we hebben er verder niet al te veel aandacht aan besteed en ik was hem ondertussen alweer vergeten.

Tot vandaag…
Vandaag las ik op haar blog een bericht over: The tutu-project.
Blijkt dat dus over diene mens in zijn roze tutu te gaan met het filmpje erbij waarvan wij de opname gezien hebben.

De wereld is soms ZO klein hé, wat een toeval!



Groetjes,

Sheena





Lijstjestijd!

Kerstavond en mijn verjaardag vallen samen. Dus één keer per jaar mag ik mij eens helemaal uitleven en een lange verlanglijst opstellen. Dit jaar heb ik, dankzij de ontdekking van de naaimachine, het inrichten van onze gang en het hebben van één kind, méér dan genoeg inspiratie. Kijk maar eens mee naar wat er al op onze lijstjes staat:


En dan heb ik het nog niet eens gehad over cadeaubonnen van stoffenwinkels, fournituren, kledij, nieuwe schoenen,…. En manlief heeft vast ook nog een lijst met spullen die hij graag zou hebben.

Ok, zo’n lijstjes zien er altijd wat hebberig, materialistisch uit. Maar ik vind dat zo één keer per jaar wel OK. We mogen onszelf wel eens laten verwennen! En tegelijkertijd doen we datzelfde voor de mensen die we graag zien. De komende weken ga ik dus op cadeautjesjacht!

Vele groetjes,

Sheena

Breien deel 2

Toevallig kwam ik vandaag op de website terecht van ‘Maurice handmade knitwear’. Je weet wel, van Véronique Leysen, die actrice.
Leuke site, toffe webshop, mooie handgemaakte producten maar … heb je die prijzen al gezien?

Kijk, voor deze sjaal vragen ze 119 euro. Honderdnegentien euro. En dat is dan het goedkoopste exemplaar uit de (mooie, maar dure) collectie.

Nu ik dit gezien heb ga ik het breien zéker niet opgeven. Neen in tegendeel. Ik ga leren breien tot ik er megagoed ik ben. En dan beste mensen, dan begin ik een webshop. Sjaals aan slechts (!!) 100 euro. En zo ga ik rijk worden.
Tot zover het plan van de dag 😉

De Sint is trouwens bij ons op bezoek geweest vandaag. Gisteren had zoonlief flink zijn schoentje klaargezet, al wou hij liever met de wortel spelen dan hem in zijn schoen te steken.
Vandaag stond er een Duplo trein in onze living voor hem klaar. Maar … zoonlief is er nog een beetje bang van. Want die trein kan vanzelf rijden met soms toch wat lichte paniek bij zoonlief tot gevolg. Dus het is nog even wennen, maar dat komt wel in orde (hoop ik).

Fijne Sinterklaas!
En je weet, binnen een jaar of twee, hier te koop: prachtige met liefde gemaakte sjaals en mutsen aan democratische prijzen 😉

Groetjes,

Sheena



Mijn eerste breiwerk

Wel niet écht mijn eerste (er was eerder al de babymuts, de babysok, de babysjaal) maar wel mijn eerste grote breiwerk: ‘vestje voor kind’. Uit mijn boek ‘Beginnen met breien’.

Er is vanalles mis mee: te veel knoopsgaten (het patroon voorzag drie knopen bovenaan, ik wou er meer maar besloot uiteindelijk toch voor drie te gaan .. spijtig genoeg had ik al een zevental knoopsgaten gemaakt), veel breifouten, mouwen die niet overeenkomen, ….
Het resultaat is dus nog niet wat het moet zijn!

Maar.. ik heb wel veel bijgeleerd met dit breiwerk: meerderen, minderen, de 1X1 boordsteek, knoopsgaten, afwerkingen, een tweede kleur gebruiken, …. Dus het was wel een goede oefening. Een oefening waar ik bijna één jaar mee bezig ben geweest. Ik heb er veel op gevloekt en vaak gedacht ‘hierna brei ik nooit meer!’. Maar misschien dat ik toch nog wel ga breien. Nu dat ik het vooruitzicht heb om eindelijk eens aan een nieuw breiproject te kunnen beginnen heb ik er wel weer zin in. Alleen ga ik nu dikkere wol kopen en dikkere breinaalden zodat het allemaal net iets sneller gaat volgende keer. 
Het volgende project in mijn boek is een tas met ‘kabels’. Ik denk dat ik dat eens ga proberen.

Hieronder nog de foto’s van het resultaat. Eerst zoals het er moest uitzien volgens het boek:


Dan wat ik ervan gemaakt heb:

Groetjes,

Sheena