A Color Project

Ik kwam een leuk idee tegen op het blog van de mier en de leeuw: A Color Project, een fotoproject dat draait rond één bepaalde kleur.

Het is de bedoeling om foto’s in te dienen die:
– een opgegeven kleur bevatten –> op dit moment de kleur ‘zonnig geel’
– je zelf gemaakt hebt
En dit voor 30 november 2013. Jullie hebben dus ook nog meer dan genoeg tijd om mee te doen als je daar zin in hebt!

Nog wat extra info:
Zet de foto’s op je blog/website/flickr/etc. en zet de link in de comment onder deze post.
Marieke zal je foto’s dan toevoegen aan het Pinterest bord dat ze hiervoor heeft opgericht.

Ik dook gisterenavond even door mijn fotocollectie en dit is het resultaat:



Alle foto’s zijn genomen op onze Australiëreis. Blijkbaar een plaats waar de kleur geel veel voorkomt (in mijn andere foto’s was de kleur geel bijna niet te bespeuren).

Groetjes,

Sheena

Een rare dag met een leuke verrassing op het einde

Vandaag was het een vreemde dag op het werk. We gaan onzekere tijden tegemoet. Er gaan mensen ontslagen worden. Wie? Dat weten we nog niet, dat zal nog wel enkele weken/maanden duren voordat dat bekend is.
Eén ding is al zeker: we gaan onze oude werkplek vaarwel moeten zeggen en op een andere plaats in ons land gaan werken.
Alles zal dus veranderen op werkvlak in 2014. Op mijn oud werk, of misschien op een nieuw werk. Ik weet nog niet goed wat ik er van moet denken. Voorlopig kunnen we niet veel anders doen dan afwachten.

Na deze vreemde dag kwam ik thuis en vond ik een enveloppe in de bus. Ik heb een tijdje terug een give-away gewonnen bij haar. Ik won een naam naar keuze in flockfolie. De kleur, grootte en het lettertype mocht ik ook kiezen. 
Een geweldig cadeau voor mij want ik ben zelf vreselijk slecht in het uitknippen van letters, maar ben wel grote fan van flockfolie. Ik stuurde haar een mailtje met de naam die ik wou en zei dat ik de kleur blauw of groen goed vond. 
En wat kreeg ik? Een blauwe én een groene naam én nog een supertoffe raket in flockfolie (en allemaal supermooi ingepakt). Dat noem ik nu nog eens vrijgevig zijn!
Dat maakte heel mijn dag weer goed 🙂
Bedankt Soft Cactus/Naomi!



Groetjes,
Sheena

Back to reality

Vandaag start een nieuwe werkweek. Na onze supertoffe vakantie doet dit wel even pijn. Ik mis nu al mijn klein ventje waarmee we zo intens een hele week hebben samengeleefd. Maar niets aan te doen, we moeten verder, op naar de volgende vakantie!

Ik heb ondertussen eindelijk alle blogberichten die tijdens mijn vakantie werden geschreven gelezen. Dat waren er veel! Misschien volg ik ook gewoon té veel blogs, maar ik vind dat zo verslavend dat ik het niet kan laten.

Het werd hier op mijn blog ook eens dringend tijd voor een nieuwe update. Zo kan ik jullie vertellen dat mijn uitdaging niet gelukt is. Ik heb nochtans mijn best gedaan (ik heb zelfs een blein op mijn vinger van zoveel te breien!) maar ik zit nog maar hier:


Nieuwe deadline: eind november! Dat zou wél haalbaar moeten zijn.

Ik heb dit weekend ook een kledingstuk gerecycleerd: een oude jeans van manlief is een nieuwe jeans voor zoonlief geworden. Gisteren hield ik een eerste pas sessie met zoonlief, maar hij wou niet stilstaan om alles op foto vast te leggen (vandaar de niet zo duidelijke foto’s). Deze week ga ik het broekje nog wat verder afwerken.

Voor

Na


Die blauwe plakkers op de laatste foto’s hangen trouwens niet altijd op onze plinten, dit komt omdat wij nog altijd onze gang aan het schilderen zijn (een werkje waar geen einde aan lijkt te komen… een beetje zoals mijn breiwerk).

Vorig weekend zijn we ook nog eens gaan shoppen. Ik had om 15.30u ineens een ‘goed’ idee, ik dacht ‘laten we naar Wijnegem Shoppingcenter gaan, daar zal nu wel niet veel volk meer zijn’. Ahum, verkeerd gedacht dus! Wat is me dat daar, op een zaterdagnamiddag om 16u komt daar dus nog keiveel volk winkelen.
Na heel wat gewriemel op de parking konden we toch een parkeerplaats bemachtigen en gaan shoppen. Zoonlief was het al meteen beu. We stonden dan ook snel weer buiten, maar onderweg was ik er toch in geslaagd om maar liefst drie nieuwe truien te kopen. Ik heb mij helemaal laten beïnvloeden door het herfstgevoel zoals je kan zien aan de diertjes. Het moet niet altijd allemaal zo serieus zijn hé!

nieuwe aanwinsten
Manlief die had geen tijd meer om nog iets te zoeken, dus daar gaan we volgende week nog eens voor terug naar Wijnegem. Maar dan gaan we, zoals we normaal gezien doen, vroeg. Veel minder stress op de parking dan.

Vele groetjes,

Sheena



New York reistips

Toch nog één allerlaatste bericht over onze trip naar NY (ik kan het niet laten), namelijk een blogbericht met reistips voor iedereen die hier terecht komt op zoek naar tips:


Het hotel

Wij kozen voor een hotel met appartementen: Het Hospitality House.
We sliepen in Penthouse A, en dat was dik in orde! Een heel ruim appartement waar we niets te kort kwamen. Ontbijt ’s ochtends was inbegrepen net als het dagelijks kuisen van de kamers.
Wij hadden één probleem: het grootste deel van ons verblijf was de enige lift kapot. Ons appartement lag het hoogst, op de tiende verdieping, dus dat was niet altijd even fijn om na een zware dag in de stad nog omhoog te klauteren op al die trappen.
Maar, het is alweer helemaal vergeten, want op het einde van ons verblijf kregen wij (zonder er naar te vragen, of zelfs dankzij er niet naar te vragen) 400 dollar korting. Als ik ooit nog eens naar NY ga boek ik 100% zeker terug hetzelfde hotel.

De vlucht (met peuter)

Wij vlogen met Brussels Airlines, en daar hadden wij niets op aan te merken. We mochten onze buggy meenemen tot aan het vliegtuig en kregen hem meteen terug na landing. Zoonlief moest op onze schoot zitten maar van zodra er nog plaatsen vrij bleken te zijn in het vliegtuig was het geen probleem om hem daar wat te laten slapen.
Baby eten mochten we aan boord meenemen, daar werd niet moeilijk over gedaan. Drinken was er voldoende. Het opwarmen van eten voor zoonlief was ook geen probleem.
Om oorpijn tegen te gaan liet ik zoonlief melk drinken tijdens het opstijgen en dalen en dat leek te helpen.

Met een peuter reizen leverde ons vele voordelen op: als eerste in het vliegtuig mogen instappen (ik vind dat een voordeel, dan kan je je rustig installeren zonder dat iedereen rond u moet passeren of zijn rugzak wil opbergen etc.) én het grootste voordeel: in de States mochten we een superlange rij wachtenden voorbijsteken bij de controle waar wij allen (behalve zoonlief) onze vingerafdrukken moesten laten nemen + een foto. 
In het terugkomen mochten we dankzij zoonlief ook de ‘Full body scan’ in NY overslaan en via een gewone scanner passeren.

Tips ter plaatse

Waar wij heel erg enthousiast over waren, was over onze NY pass + hop-on hop-off tickets.
Zo’n ticket kost 180 dollar (voor 3 dagen), wat niet goedkoop is, maar wat we er zéker uitgehaald hebben.
De normale prijs van de zaken die we bezocht hebben waren:
– 28 dollar voor de water taxi
– 22 dollar voor het museum of natural history
– 25 dollar voor het Empire State Building
– 29 dollar voor het Intrepid Museum
– 25 dollar voor het MoMa
– 49 dollar voor het huren van fietsen
– 27 dollar voor top of the Rock
– 99 dollar voor de hop-on,  hop-off (prijs bij benadering, de exacte prijs is moeilijk terug te vinden voor het pakket dat bij onze pass zat)
= een totaal van 304 dollar
Als koppel spaarden we dus (2*304) – (2*180) = 248 dollar (184 euro) uit!

Bovendien hadden we vaak nog het extra voordeel dat we via een aparte kassa mochten aanschuiven en zo overal vlot binnen geraakten (in tegenstelling tot de mensen die via de gewone kassa moesten passeren).

Een echte aanrader dus voor mensen die zoals wij voor het eerst NY bezoeken!
De lijst met dingen die je met de NY pass kan bezoeken is trouwens nog veel langer dan hetgeen wij hier gedaan hebben. Voor iedereen zit er wel iets tussen.

Reizen met een peuter

Naar NY gaan met een peuter is erg goed te doen. De vlucht is het moeilijkste (zorg voor genoeg eten, drinken en entertainment), maar eens ter plaatse hebben wij eigenlijk bijna geen last met zoonlief gehad. Zelfs het tijdsverschil was geen probleem. Enkel de eerste nacht is hij wat wakker geworden, daarna heeft hij vrij flink geslapen.
Overdag was het soms wel vermoeiend voor hem, maar wij hadden steeds onze buggy én onze draagzak (Manduca) bij zodat hij kon slapen wanneer hij wou.
Ik had qua eten voor hem alles meegenomen uit België (omdat het toch maar voor een paar dagen was). We ondervonden wel één probleem bij het potjes-eten, namelijk dat het niet altijd gemakkelijk was om een plek te vinden waar ze dat konden opwarmen in de microgolfoven. Maar na wat zoeken vind je toch altijd ergens nog wel een plaats waar het wél kan.
Kinderstoelen hadden ze ook niet overal, maar dat was eigenlijk nooit echt een probleem (we hadden altijd de buggy nog).

Ik was blij dat hij erbij was, het was tenslotte vakantie en het zou zonde zijn om onze schaarse vakantiedagen niet samen te kunnen beleven met zoonlief. Volgende keer gaat hij ongetwijfeld weer mee.

Soms moet je niet teveel nadenken en het gewoon doen!

Vele groetjes,

Sheena