En plots is hij er dan: de laatste dag van het jaar. Zoals elk jaar doe ik iets heel erg saais op deze dag, namelijk: een overzicht maken van al onze inkomsten en uitgaven van 2013 (terwijl ik naar de Tijdloze luister). Dat is altijd even slikken wanneer ik al die cijfers op papier zie staan en op het einde moet ik steeds vaststellen dat we volgend jaar toch echt wel een beetje (veel) meer gaan moeten sparen.

Dit jaar deden we een paar grote uitgaven, maar er zaten er enkele leuke tussen: een reisje naar Frankrijk, een reis naar New York, een naaimachine, een overlock, een nieuwe aaifoon voor manlief…. 100% verwencadeautjes voor onszelf dus.
Verder waren er ook de nuttige uitgaven: we maakten twee slaapkamers op zolder, we lieten een waterverzachter installeren, we lieten onze koterij in de tuin afbreken en vervangen door gras, we legden een moestuin in bakken aan, we startten met de renovatie van onze gang+trap (spijtig genoeg zal deze niet meer klaar zijn in 2013 boeehoee, onze deadline hebben we weer totaal niet gehaald).

In een jaar gebeurt er eigenlijk wel veel als je er zo op terug kijkt. Voor mij was het eigenlijk een bijzonder leuk jaar, al waren er ook triestige momenten (onder meer het overlijden van mijn grootvader en nonkel).
Maar het was ook het jaar waarin ik de blogwereld leerde kennen, een eigen blog startte, een workshop naaien bij Femma ging volgen en gebeten werd door de naaimicrobe. Een superleuke hobby die erbij is gekomen. Er was ook de moestuin waar ik zo ongelooflijk hard van kan genieten. Ik kijk al uit naar de volgende lente om er weer in te kunnen vliegen.

Ik voelde mij goed dit jaar, ik had mijn eigen lichaam terug na de zwangerschap, kon volop genieten van zoonlief en zijn gekke fratsen.

2013 was top.

2014 daarentegen , hmmz, dat wordt een jaar met vele vraagtekens. Vooral op werkvlak staat er daar één groot vraagteken. Geen idee wat de toekomst daar zal brengen. Al lig ik er voorlopig nog niet wakker van.

Goede voornemens die maak ik naar goede gewoonte niet, daar komt toch niets van in huis. Al heb ik voor volgend jaar wel de intentie om mij meer in te zetten voor een milieuvriendelijkere wereld. Maar hoe ik dat concreet ga aanpakken dat weet ik nog niet. Al heb ik al wel een paar ideetjes …


Dan rest er mij nog één ding: jullie allemaal een fijn 2014 wensen!!!!! Ik wens jullie vooral een gezond jaar (want daar start het toch allemaal mee), met vele fijne momenten, dromen die mogen uitkomen, veel vriendschap en liefde en heel erg veel geluk.

Tot volgend jaar!

Sheena

2013 was ook het jaar waarin ik met dit blog ben gestart. Ik heb ergens begin dit jaar enkele leuke blogs ontdekt waarna het bij mij begon te kriebelen om er zelf ook eentje te maken. Zonder dat ik er op voorhand echt over had nagedacht over wat ik dan zou schrijven. En tot op heden is er nog altijd geen plan over wat ik ga schrijven. Dit blog toont gewoon een deeltje van mijn leven, soms gaat dat over hobby’s, soms over frustraties, over zoonlief, … alles mag. 

Maar wat waren nu eigenlijk de meest gelezen blogposts van 2013?
Wel, na even gezocht te hebben in Google Analytics en Blogger, kwam ik tot deze top 10:

– De give-away
– Tutorial clutch
– De Sint en zijn speelgoed (het prentje bleek populair te zijn)
– Een olifant
– een vrolijke pyjamabroek
– een ipad hoes
– de trap: het resultaat
– een nieuwe bloglook
– een overlockmachine?
– mijn eerste naaiproject

In het algemeen lezen jullie dus graag berichtjes over naaiprojecten en daar zullen er zeker en vast nog veel van volgen in 2014.

Ik kan ook zien via welke zoekwoorden jullie het vaakst op mijn site terechtkwamen, dit is de top 5:

– halterjurkje Mme ZsaZsa
– pyjama broek naaien
– olifant naaien
– stoffenspektakel
– naaiproject

Bezoekers kwamen vooral uit België en Nederland, maar ik kreeg ook bezoekers uit maar liefst 20 (!) andere landen.

Wat ook heel leuk is om te zien is dat het aantal unieke bezoekers maand na maand stijgt (ondanks dat ik de laatste weken niet 100% heb kunnen bloggen zoals ik het wou… ik ben nu eenmaal niet op mijn best in herfst/winter, wacht maar tot de lente dan heb ik weer energie voor 10!)

Eén van de goede voornemens voor 2014 is dan ook: blijven bloggen! Want het is toch zo plezant. En het geeft mij soms zelf dat extra schopje onder mijn kont dat ik nodig heb om bepaalde projecten af te werken. Ik vond het ook héél erg fijn om al jullie reacties te lezen dit jaar. In 2014 komt er zeker en vast nog eens een give-away om jullie te bedanken!

Groetjes,

Sheena

Wel, eigenlijk geen echt lijstje dit keer maar een terugblik op het mama-zijn in 2013, het jaar waarin zoonlief 1 jaar werd.

Ik bekeek deze week enkele filmpjes en foto’s op mijn gsm van een paar maanden geleden. Zo zat er onder meer een filmpje tussen van zoonlief die ergens in een winkel plots voor het eerst aan één hand naast zijn papa stapt. Wat een mijlpaal was dat doen.
Vrolijk lachend, op wiebelende beentjes komt hij op mij afgestapt in het filmpje, zijn papa stevig vasthoudend aan slechts 1 hand.

Wat heel raar is, is dat ik mij die fase al niet meer kan herinneren. Ik herken het kindje op dat filmpje bijna niet. Het lijkt een filmpje van jaren geleden, maar het is er eentje van in de zomer, slechts enkele maanden geleden. 

Zoonlief is gewoon zo hard veranderd de laatste maanden. Hij stapt al lang niet meer al wiebelend op die gekke beentjes van hem maar rent rond op zijn kleine gespierde beentjes, doet de gekste dingen, ontdekt het door zijn benen kijken, komt ons knuffelen, begrijpt ons veel meer dan enkele maanden geleden. Hij heeft controle over zijn lichaam gekregen. Hij kan vrij proper eten met een lepel, hij is handig wanneer hij speelt met zijn speelgoed. Hij praat elke dag een beetje meer. Hij weet dat een koe boe zegt en een eend kwaak,  zelfs een paard, een uil, een wolf, … hij kan ze allemaal nadoen.

Begin dit jaar kon hij nog geen mama of papa zeggen en ondertussen heeft hij al een hele reeks met favoriete woorden: Gedaan!, boo (boom), aka (vake), mamoeke (moeke), kaas, koek, dine (drinken), papa, mama, poes, … en tegenwoordig komt er dagelijks wel een woordje bij. Gisteren zei hij ineens ‘papegaai’. 

Aan de foto’s van dit jaar viel het mij ook op hoe hard zijn haar gegroeid is. Het zou nu eigenlijk wel eens geknipt mogen worden. Wat een verschil met zijn bijna kale hoofd begin dit jaar.

Hij heeft in de loop van dit jaar ook (eindelijk) een vast slaapritme gevonden, dat nu de komende weken met al die feesten weer helemaal overhoop gegooid zal worden. Maar we hebben in oktober het uurverschil met NY overleefd, dus dit zal hopelijk ook wel lukken.

Hij is nog zo klein maar zag toch al een stukje van de wereld in 2013: het warme Frankrijk en het bruisende New York.

Hij deed het heel flink bij de onthaalmoeder dit jaar. Het lijkt wel alsof hij de allerliefste versie van zichzelf voor daar bewaart. Blijkbaar is hij daar heel behulpzaam, ruimt goed op, is enthousiast bij de spelletjes, …. Deze week ging hij zelfs een kindje ondersteunen die net haar eerste stapjes leerde zetten.Schattig toch! Zouden we misschien toch maar een broertje/zusje voor hem voorzien dan? Want ook dit was een vraag die we ons in 2013 stelden.

Op mama vlak was 2013 een goed jaar. Ja, we hebben enkele zware maanden gehad toen zoonlief niet wou slapen, maar we zij er door geraakt en de laatste maanden waren super.
Hopelijk wordt 2014 op dat vlak minstens even goed!

Groetjes,

Sheena

Het einde van het jaar komt dichterbij. Ik heb dan de gewoonte om het jaar voor mijzelf nog eens te overlopen. De goede dingen, de slechte dingen, een beetje de balans maken : was het een goed jaar of een ‘slecht’ jaar? Wat kan er volgend jaar beter?

Een eerste jaarsamenvatting die ik graag wou maken was een overzicht van mijn naaiwerkjes. In mei dit jaar kocht ik een eigen naaimachine en daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad. Het overzicht is al bij al nog heel beperkt, een eerst voornemen is dan ook om volgend jaar een veel uitgebreider overzicht te kunnen maken.

Zo zag 2013 er voor mij uit op het vlak van naaiwerkjes:

Eén van de grootste successen bleek het speeldekentje te zijn. Zoonlief vindt het superleuk om alle diertjes die op het deken staan aan te duiden en hun bijhorende geluiden te maken. Het is net een leesboek, maar dan in het heel groot! Het werkt ook prima als afleidingsmanoeuvre wanneer hij lastig begint te doen. Dan zeg ik ‘Oh, kijk eens, waar staat het hondje??’ En voila, meneertje begint direct te zoeken en is alweer vergeten waarom hij weende. Een aanrader dus voor mensen met een 1,5-jarige in huis!

Maar ook vele andere naaiwerkjes hebben al wat meegemaakt: het olifantje werd al platgeknuffeld, de zwemzak ging mee naar het zwembad van Eindhoven voor het EK van de Masters (ja als zak van één van die masters, wat een eer hé). Ik schonk een clutch weg via een give-away. Mijn eerste werkje, de kussenhoes, doet hier nog steeds dienst. De Charlie met korte mouwen werd al veel gedragen en is ondertussen bijna te klein geworden, dus tegen de lente zullen er enkele nieuwe Charlie’s volgen. Gelukkig maakte ik die met lange mouwen al in een maatje groter. En zo heeft elk naaiwerkje wel zijn eigen verhaal.

Meer lijstjes volgen later ….

Groetjes,

Sheena