Een kerstmis of twee geleden kreeg ik een patroon cadeau: de ‘Lars’ van Zonen 09, een patroon om een jas mee te maken voor onze kleuter. Ik durfde er echter niet meteen aan te beginnen, het zag er moeilijk uit en het leek heel veel werk dus Lars verdween even (ahum kuch ok enkele maanden  …) in de kast.

Tot ik enkele weken geleden dan toch eindelijk eens op zoek ging naar geschikte stoffen voor een Lars. De tricot was snel gekozen want die haalde ik natuurlijk gewoon uit het Kiwi Fabrics rek 🙂 (het stofje is inmiddels uitverkocht). De overige stoffen vond ik bij Nostex in Mechelen.

Intussen is mijn eerste Lars klaar en ben ik héél blij dat ik dan toch de stap heb gezet om er aan te beginnen want het viel supergoed mee. Ik ben eigenlijk verbaasd over het eindresultaat, zeker na mijn fiasco met de Scarlet Short durfde ik niet teveel meer hopen van mijn eigen naaikunsten.

De patronen en de uitleg van Zonen 09 zijn echter top! Zonder Zonen 09 zou ik er nooit in geslaagd zijn om helemaal alleen een jas met een voering, paspel, rits en een hele hoop mooie details te maken. Ik ben fan!

De jas is nog nét op tijd klaar voor het nieuwe schooljaar, morgen kan onze kleuter er mee naar het eerste kleuterklasje, spannend! Ik ben benieuwd hoe die dag zal verlopen maar 1 ding is zeker: niemand anders zal dezelfde jas hebben 😉

Groetjes,

Sheena

Mijn zus start volgende week met zangrepetities met een ‘pop-upkoor’. Ze repeteert dan een week lang intensief voor een optreden dat op 21 augustus zal plaatsvinden, namelijk het optreden van ‘Lady Linn & Martine de Kok in Koor’. Ze ziet het helemaal zitten maar ze zat echter nog met een ‘probleem’. Ze zocht nog een kleedje om te dragen tijdens het optreden en dat kleedje moest groen zijn én retro. Ze vond niet meteen iets dat haar aanstond dus stelde ze mij de vraag of ik voor haar iets kon maken. Slik … een hele uitdaging! Ik zocht en vond een geschikt patroon (zijnde: retro-achtig en met een duidelijke uitleg erbij voor een naaidummie zoals ik): het zou de June Dress worden uit La Maison Victor. We zochten samen naar een geschikt stofje en daarna ging ik aan de slag. Het begon al slecht want bij stap 1 zat ik al vast. Gelukkig kreeg ik snel enkele nuttige tips na een hulpkreet op Instagram en toen was ik dan toch vertrokken. Alles ging vlot tot het laatste gedeelte: het beleg. Wat een prutswerk! Ik ben drie keer opnieuw moeten beginnen en het is nog altijd niet helemaal perfect maar uiteindelijk vond ik het toch goed genoeg voor een optreden waar iedereen haar toch alleen maar van ver zal kunnen zien. Moest ik ooit nog eens een June dress maken zou het wel al een pak beter gaan denk ik (maar daar heeft zij nu natuurlijk niet zoveel aan). Bij het omzomen ontdekte ik nog iets nieuw op mijn naaimachine: de blindzoomvoet. Handig! Weer iets bijgeleerd.

Als je de jurk in het écht wil bewonderen kan je altijd naar het optreden gaan kijken, tickets zijn nog steeds verkrijgbaar ( hier ). De vorige edities met het pop-upkoor waren altijd de moeite!

Maar als je niet tot daar geraakt heb ik toch al maar wat foto’s genomen van het resultaat 😉 :

Groetjes,

Sheena

Enkele weken geleden zag ik op de blog van ‘Sew Natural’ dat er een Sew Along werd georganiseerd: samen de Sorbetto Top naaien, volgens een gratis patroon van Colette Patterns.

Tijdens de Sew Along zelf geraakte ik niet verder dan het knippen van de stof maar vandaag maakte ik een inhaalbeweging en naaide ik de top in elkaar. Dat ging heel vlotjes met de uitleg van de Sew Along. Ik heb echt veel plezier gehad aan het maken van deze top, misschien omdat alles gewoon eens van de eerste keer lukte? 🙂

De top bleek na afloop ook nog eens te passen. Dat viel goed mee! Tip: verleng zeker het patroon zoals wordt aangeraden in de Sew Along, ik maakte (gelukkig maar) de verlengde versie en vind het nog steeds vrij kort uitvallen.

Ik denk dat ik voor het eerst misschien wel eens iets gemaakt heb dat ik eventueel zou durven dragen op het werk (of gewoon al in het openbaar). Misschien hé, ik twijfel nog een beetje 🙂

Groetjes,

Sheena

Een nieuw naaiproject rolde vandaag vanonder mijn naaimachine en het was alweer iets voor mijzelf: een nieuwe tas, namelijk de ‘Alice’ uit het boek ‘Mijn Tas’.

Het in elkaar zetten ging vlot, ik heb alleen nog niet helemaal door hoe ik te werk moet gaan met de ‘passant’ en de ‘schuifgesp’ want mijn tassenband vliegt nog alle kanten op van zodra ik de tas rond mijn schouder werp. Misschien dat ik deze nu maar om het makkelijk op te lossen gewoon op maat ga knippen en vastzetten want ik denk dat ik anders alles weer ga moeten losmaken.

Het is een ruime tas, ik krijg er héél veel spullen in. Binnenin werkte ik met een olifantenstofje … het moet niet altijd zo serieus zijn hé.

Heel tof projectje om te maken en wat mij betreft kan je nooit genoeg tassen hebben!

Groetjes,

Sheena

PS: ik zat heel de tijd met ‘who the fuck is Alice?’ in mijn hoofd terwijl ik deze tas maakte (gelijkaardig probleem had ik trouwens toen ik ‘Jolene‘ maakte 😉 )