Het leukste aan op reis gaan vind ik misschien nog wel de voorbereiding. En dat is exact wat ik deze dagen aan het doen ben, onze volgende reis voorbereiden. Een reis naar Canada, waar we met een camper op twee weken tijd van Calgary naar Vancouver zullen reizen.

Canada stond eerst niet op onze planning voor dit jaar. Ik dacht eerder aan Zweden of Noorwegen maar terwijl ik naar inspiratie voor die landen aan het zoeken was vond ik toch niet helemaal wat ik zocht, de reiskriebel bleef uit.
Canada was de afgelopen maanden ook een paar keer op mijn radar gekomen. Er was het prachtige programma Boris op TV, daarna het programma Down the Road in Canada en ik was op een bepaald moment ook uitgenodigd op een infosessie over reizen naar Canada. Het zaadje was dus geplant en waar ik het dit jaar niet helemaal voelde bij Zweden of Noorwegen kreeg ik ineens wel veel zin in Canada. En je leeft maar één keer, toch? Bovendien word ik eind dit jaar 40 dus dan mag het al eens iets meer zijn 🙂
Mijn gezinsleden kreeg ik al snel overtuigd van mijn Canada plannen-al moet ik er aan toevoegen dat we allemaal heel bang zijn voor eventuele ontmoetingen met beren- en aldus kon het plannen beginnen.

Voor het boeken van verre reizen werk ik graag samen met een reisbureau. De vluchten en de camper zijn dan ook via een bureau geboekt. De eigenlijke invulling van de trip doen we grotendeels zelf.
Het werd ons al snel duidelijk dat als je de toeristische route wil volgen die wij gaan volgen, dat je dan best op voorhand alle campings al boekt want anders zou het wel eens kunnen dat er geen plaats meer is.

Dat boeken van die campings in de nationale parken waar we doorrijden bleek professioneel georganiseerd te zijn. Op een bepaalde dag in januari moesten wij op een bepaald uur klaarzitten voor de boeking. We kwamen in een wachtrij terecht met een dertigduizend mensen voor ons en zagen het al even niet goed meer zitten. Na meer dan een uur wachten konden we eindelijk boeken en oef … we hadden nog plaats. Al konden we niet altijd onze favoriete camping meer kiezen maar we gaan er van uit dat de overige campings ook wel OK zullen zijn. Hier ging dus al heel wat opzoekwerk aan vooraf! We hadden op voorhand een plan gemaakt van welke dagen we graag welke campings wilden boeken. Want eens je in het systeem zit mag je niet te veel meer treuzelen!

Gaan kamperen in Canada heeft dus niet echt iets spontaans. Toch niet op die specifieke route in de drukke maand juli. Maar … ergens vind ik het ook wel geruststellend dat alle campings nu al vastliggen en we daar ter plaatste niet meer mee moeten bezig zijn. Het geeft ons meer tijd om te focussen op de daguitstapjes die we daar kunnen maken en meer tijd om te genieten.

Dit is trouwens de camper die we gehuurd hebben, we huren bij Cruise Canada:

Nu de grote lijnen vastliggen ben ik volop bezig met het uitzoeken van allerlei mogelijke wandelingen, bezienswaardigheden, activiteiten … En ook nog wat praktische zaken zoals: wat moeten we zelf nog voorzien voor in de camper, hoe gaan we op de dagen dat we geen camper hebben van punt A naar punt B geraken, is alle administratie in orde (reispas, visum, internationaal rijbewijs,…) en zo verder.

Nog veel te lezen en te kiezen dus! Canada tips altijd welkom 🙂 Ik deel na onze reis met veel plezier de onze.

Groetjes & tot de volgende!

Aangezien onze oudste zoon in september naar het eerste leerjaar gaat was het dit schooljaar de laatste kans om nog eens buiten seizoen op vakantie te gaan. En zo geschiedde. We vonden op het internet een mooi vakantiehuisje in de Dordogne (Frankrijk), nabij Issigeac en de voorlaatste week van het schooljaar was het zo ver.

Na een 10 uur durende rit (die verbazend goed ging met twee kleuters op de achterbank ondanks dat ze niet wilden slapen) kwamen we aan op onze bestemming waar we een zalige vakantieweek hebben gehad. We zijn nu een dag of vier weer thuis en ik heb echt moeite gehad om mij hier weer aan te passen.
Gelukkig schijnt de zon in België intussen ook weer volop en dat verzacht de pijn.

In deze blogpost deel ik graag onze vakantietips:

Leuke uitstappen in de omgeving

We bezochten, op de enige druilerige namiddag van ons verlof, de ‘Gouffre de Proumeyssac‘. Een prachtige grot in de buurt van Le Bugue. De grot zelf bestaat slechts uit één grote, hoge ruimte maar het is zeker de moeite om eens gezien te hebben. Als je geen hoogtevrees hebt (wat ik dus wel heb) dan kan je er zelfs voor kiezen om de grot via de oorspronkelijke ingang te bezoeken zijnde een kleine opening in de grond waardoor je via een soort ton naar beneden wordt gebracht. Gelukkig is er ook een alternatieve ingang waarbij je gewoon zo de grot kan inwandelen.
Onze oudste zoon was erg bang in de grot omdat het er vaak donker werd (voor een klank- en lichtspel). De jongste zoon trok er zich daarentegen allemaal niets van aan en vond het bezoek wel heel fijn. En wij ook!
Foto’s heb ik niet kunnen maken (dat mocht niet) maar op hun website vond ik dit filmpje:

Op het domein van de grot zijn er nog een aantal leuke dingen om te ontdekken, heel fijn als je even moet wachten voordat je naar binnen mag.

Ik hou enorm van de markten in Frankrijk. Dit jaar bezochten we de markten van Issigeac (zondag), van Castillonnès (dinsdag) en van Eymet (donderdag). Alle drie de moeite al was die van Castillonnès wel de kleinste. Tip: ga voor 10 uur naar deze markten want ze worden druk bezocht (echt met bussen toeristen en al). Wij waren er steeds rond 9u en dan was het nog lekker rustig. Issigeac is een prachtig middeleeuws dorpje dat op zich al de moeite is om eens te bezoeken. Het is niet groot maar het is er heel gezellig om in rond te wandelen. Het lag vlakbij ons vakantiehuisje dus wij kwamen er regelmatig om onze boodschappen te doen. Op alledrie de markten kochten we steeds dezelfde zaken, namelijk alles wat we nodig hadden voor onze lunch en aperitiefje van de dag: kaas, fruit, brood, worst, olijven en wijn. Op culinair vlak kwamen we echt niets te kort.

We bezochten verder ook nog het kasteel van Biron. De perfecte uitstap voor onze twee jongens die zot zijn van kastelen en ridders. Tot mijn grote verbazing was onze oudste zoon er zelfs helemaal niet bang terwijl we toch vaak wat donkere kamers en trappen moesten binnengaan. Op een bepaald moment stonden we zelfs ergens op een zolderkamertje vol duiven en vogelstront en ook dat vond hij niet erg. Ik daarentegen had gedurende het hele bezoek een beetje een griezelig gevoel, ik denk omdat we er zo goed als alleen waren en het ook wel een vreemd kasteel was in verschillende bouwstijlen. Door de eeuwen heen werden er stukken bijgebouwd en het kasteel heeft ook verschillende oorlogen meegemaakt.
Het bezoek was meer dan de moeite waard. De prachtige vergezichten kregen we er nog eens gratis bij.
Na het bezoek hielden we nog even halt in de nabijgelegen verstingstad Monpazier waar het gezellig slenteren was door de oude straatjes.

Op donderdag bezochten we mijn ouders die in de buurt van Le Bugue verbleven. Het plan was om daar samen naar een pretparkje te gaan maar dat bleek helaas uitzonderlijk gesloten te zijn. Als alternatief gingen we naar het plaatselijke aquarium waar we eerder al eens waren geweest. De jongens vonden het leuk en het was ook fijn om te zien dat er een nieuw stuk was bijgekomen met allemaal krokodillen maar in het algemeen hield ik er toch niet zo’n enthousiast gevoel aan over. Dat het 34 graden was toen we het bezochten en ik mij kapot aan het zweten was kan daar ook wel iets mee te maken hebben …

Tot slot bezochten we ook nog een wijnkasteel, dat van Monbazillac. Het was een kleiner kasteel dan dat van Biron maar toch ook fijn om even door te wandelen (zeker voor de jongens) en buiten heb je echt een prachtig zicht op de hele wijnstreek van Bergerac.

Ons vakantiehuis 

Het huisje dat we gehuurd hadden was alles wat we gehoopt hadden. Iets onbekends boeken via internet kan al wel eens tegenvallen maar van zodra we op het domein toekwamen zagen we dat de foto’s niet gelogen hadden. We huurden één van de drie huisjes op het domein en deelden met de andere vakantiegangers een gemeenschappelijk zwembad en tuin (met speeltuin). We hadden geluk want er waren maar drie andere mensen op het domein aanwezig en die zwommen amper dus wij hadden het zwembad eigenlijk voor ons alleen. Dat kwam goed uit want ik heb veel tijd moeten investeren in het overhalen van de oudste zoon om zijn angst om in het diepe water te zwemmen (met bandjes) te overwinnen. Dat lukt toch altijd net iets beter als er dan niemand in de buurt is. Op dag twee maakte hij de klik en toen was hij vertrokken … de rest van de week konden we samen ten volle genieten van het zwembad. Het weer zat ons enorm mee: na twee bewolkte dagen kregen we de rest van de week alleen maar zon te zien en temperaturen rond 30 graden.

Bij het huis kregen we nog heel wat extra service:
– de frigo was gevuld bij aankomst met allerlei lekkers. Er was ook een heleboel fruit, brood, koffie en thee voorzien. We voelden ons meteen thuis zo.
– elke dag werden onze bedden opgemaakt en indien gewenst de handdoeken vervangen
– elke dag werd ons huisje opgeruimd, de vuilbakken werden dagelijks leeggemaakt, de nespresso capsules werden terug aangevuld, de afwasmachine werd gevuld als we dat zelf nog niet hadden gedaan etc.
– elke dag kwam er iemand het zwembad en de prachtige rozenstruiken in de tuin verzorgen

Kortom: pure luxe! Het is niet van onze gewoonte om zo luxueus op vakantie te gaan maar dat is dan het voordeel van buiten seizoen op reis gaan, dan zijn die zaken nog nét betaalbaar. Het heeft alleszins deugd gedaan want het zorgde ervoor dat wij echt ten volle hebben kunnen genieten van de prachtige omgeving waarin we terecht waren gekomen.

Een vakantie om nooit te vergeten!

PS: we gingen 5 jaar geleden ook al eens naar de Dordogne, de vakantietips van die reis kan je hier terugvinden. Toen zaten we meer in de buurt van Sarlat.

Toch nog één allerlaatste bericht over onze trip naar NY (ik kan het niet laten), namelijk een blogbericht met reistips voor iedereen die hier terecht komt op zoek naar tips:


Het hotel

Wij kozen voor een hotel met appartementen: Het Hospitality House.
We sliepen in Penthouse A, en dat was dik in orde! Een heel ruim appartement waar we niets te kort kwamen. Ontbijt ’s ochtends was inbegrepen net als het dagelijks kuisen van de kamers.
Wij hadden één probleem: het grootste deel van ons verblijf was de enige lift kapot. Ons appartement lag het hoogst, op de tiende verdieping, dus dat was niet altijd even fijn om na een zware dag in de stad nog omhoog te klauteren op al die trappen.
Maar, het is alweer helemaal vergeten, want op het einde van ons verblijf kregen wij (zonder er naar te vragen, of zelfs dankzij er niet naar te vragen) 400 dollar korting. Als ik ooit nog eens naar NY ga boek ik 100% zeker terug hetzelfde hotel.

De vlucht (met peuter)

Wij vlogen met Brussels Airlines, en daar hadden wij niets op aan te merken. We mochten onze buggy meenemen tot aan het vliegtuig en kregen hem meteen terug na landing. Zoonlief moest op onze schoot zitten maar van zodra er nog plaatsen vrij bleken te zijn in het vliegtuig was het geen probleem om hem daar wat te laten slapen.
Baby eten mochten we aan boord meenemen, daar werd niet moeilijk over gedaan. Drinken was er voldoende. Het opwarmen van eten voor zoonlief was ook geen probleem.
Om oorpijn tegen te gaan liet ik zoonlief melk drinken tijdens het opstijgen en dalen en dat leek te helpen.

Met een peuter reizen leverde ons vele voordelen op: als eerste in het vliegtuig mogen instappen (ik vind dat een voordeel, dan kan je je rustig installeren zonder dat iedereen rond u moet passeren of zijn rugzak wil opbergen etc.) én het grootste voordeel: in de States mochten we een superlange rij wachtenden voorbijsteken bij de controle waar wij allen (behalve zoonlief) onze vingerafdrukken moesten laten nemen + een foto. 
In het terugkomen mochten we dankzij zoonlief ook de ‘Full body scan’ in NY overslaan en via een gewone scanner passeren.

Tips ter plaatse

Waar wij heel erg enthousiast over waren, was over onze NY pass + hop-on hop-off tickets.
Zo’n ticket kost 180 dollar (voor 3 dagen), wat niet goedkoop is, maar wat we er zéker uitgehaald hebben.
De normale prijs van de zaken die we bezocht hebben waren:
– 28 dollar voor de water taxi
– 22 dollar voor het museum of natural history
– 25 dollar voor het Empire State Building
– 29 dollar voor het Intrepid Museum
– 25 dollar voor het MoMa
– 49 dollar voor het huren van fietsen
– 27 dollar voor top of the Rock
– 99 dollar voor de hop-on,  hop-off (prijs bij benadering, de exacte prijs is moeilijk terug te vinden voor het pakket dat bij onze pass zat)
= een totaal van 304 dollar
Als koppel spaarden we dus (2*304) – (2*180) = 248 dollar (184 euro) uit!

Bovendien hadden we vaak nog het extra voordeel dat we via een aparte kassa mochten aanschuiven en zo overal vlot binnen geraakten (in tegenstelling tot de mensen die via de gewone kassa moesten passeren).

Een echte aanrader dus voor mensen die zoals wij voor het eerst NY bezoeken!
De lijst met dingen die je met de NY pass kan bezoeken is trouwens nog veel langer dan hetgeen wij hier gedaan hebben. Voor iedereen zit er wel iets tussen.

Reizen met een peuter

Naar NY gaan met een peuter is erg goed te doen. De vlucht is het moeilijkste (zorg voor genoeg eten, drinken en entertainment), maar eens ter plaatse hebben wij eigenlijk bijna geen last met zoonlief gehad. Zelfs het tijdsverschil was geen probleem. Enkel de eerste nacht is hij wat wakker geworden, daarna heeft hij vrij flink geslapen.
Overdag was het soms wel vermoeiend voor hem, maar wij hadden steeds onze buggy én onze draagzak (Manduca) bij zodat hij kon slapen wanneer hij wou.
Ik had qua eten voor hem alles meegenomen uit België (omdat het toch maar voor een paar dagen was). We ondervonden wel één probleem bij het potjes-eten, namelijk dat het niet altijd gemakkelijk was om een plek te vinden waar ze dat konden opwarmen in de microgolfoven. Maar na wat zoeken vind je toch altijd ergens nog wel een plaats waar het wél kan.
Kinderstoelen hadden ze ook niet overal, maar dat was eigenlijk nooit echt een probleem (we hadden altijd de buggy nog).

Ik was blij dat hij erbij was, het was tenslotte vakantie en het zou zonde zijn om onze schaarse vakantiedagen niet samen te kunnen beleven met zoonlief. Volgende keer gaat hij ongetwijfeld weer mee.

Soms moet je niet teveel nadenken en het gewoon doen!

Vele groetjes,

Sheena

Op de laatste dag in NY bezochten we de High Line: een park in de hoogte, aangelegd op een oud treinspoor.
We wandelden het helemaal af. Een aanrader!

Daarna wandelden we nog enkele uren door de stad, sprongen we hier en daar een winkel binnen en eindigden we tenslotte weer aan ons hotel waar we de taxi namen naar de luchthaven (gelukkig dit keer een vlotte rit gehad!).
De terugvlucht was kort (slechts 6 uur vliegen dankzij de wind die goed zat), maar lichtjes stresserend door een oververmoeide zoon die redelijk veel geweend heeft.
Maar al bij al is het allemaal nog wel goed verlopen!

Nu zijn we weer thuis. Spijtig.
Ik vond het een superleuke reis. New York is een indrukwekkende stad, ze overtrof al mijn verwachtingen. Een veel leefbaardere stad dan dat ik mij had voorgesteld. Al zou ik er zelf niet willen wonen. Maar nog eens bezoeken… graag!

Tot zover mijn reisverslagjes, vanaf volgende week is het weer mijn ‘gewone’ blog!

Vele groetjes,

Sheena