31 weken en 1 dag zwanger zijn ziet er bij mij zo uit:

Wat de voorbereidingen betreft voor baby nummer 2 zijn we nog niet veel opgeschoten. Geboortekaartje en doopsuiker zijn nog steeds niet besteld. De babykamer is nog niet ingericht en ik ben nog niet op zoek gegaan naar de kleinste kleertjes van zoonlief om die al eens te wassen.

Wat we wél al gedaan hebben is na de peter, nu ook de meter gevraagd en dit weekend kochten we alvast een eerste pyamaatje om mee te nemen naar het ziekenhuis:

Ik vond het te schattig om te laten liggen! 

Spijtig genoeg kregen we gisteren minder goed nieuws bij de gynaecoloog. Er is gelukkig voorlopig (nog) niets mis met de baby (behalve dat hij nog steeds in stuit ligt en het woord ‘keizersnede’ voor de eerste keer werd uitgesproken brrr … ik probeer er nog niet aan te denken), maar het ziet er wel naar uit dat ons baby’tje net als zoonlief bij de vorige zwangerschap wel eens groeiproblemen zou kunnen krijgen in de laatste weken.

Bij de vorige zwangerschapscontrole, wat elf dagen geleden was, was ik omwille van deze reden enorm zenuwachtig. Ik dacht, nu gaan we het horen, die groei gaat superslecht zijn en de miserie gaat weer beginnen. Maar de gyneacoloog zei toen ‘alles prima in orde, hij zit nog steeds op dezelfde groeicurve als acht weken geleden’. Een last viel van mijn schouders.

Nu, elf dagen later, zijn we plots wél een groeicurve naar beneden gevallen (van percentiel 33 naar percentiel 21). Dat terwijl ik mij nu helemaal geen zorgen maakte op voorhand en er van uit ging dat alles wel terug ok zou zijn. Typisch!

Nu, percentiel 21 is nog altijd OK. Dat is een klein kindje, want 79% van de kindjes zijn op hetzelfde moment groter, maar het is nog niet abnormaal.
Het enige is dat we bij mijn vorige zwangerschap ook eerst op P30 zaten, dan ineens rond deze periode op P20 en drie weken later plots op P6. Percentiel 6 = niet meer normaal! Dus ik heb schrik, schrik dat de we hier weer in hetzelfde scenario gaan terecht komen. Elke week weer die angst of hij genoeg gegroeid gaat zijn, of we de grens van 2,5 kg wel gaan halen, het geboortegewicht waarbij hij NIET in een couveuse terecht zal komen … 

Er is natuurlijk nog een kans dat ons baby’tje op percentiel 21 blijft en om die kans zo groot mogelijk te houden moet ik nu extra veel rusten.
Maar probeer maar eens te rusten als fulltime werkende mama met een peuter van 2 jaar (die nog alle geboorte-voorbereidingen moet regelen) …

Ik ga nu wel alvast op het werk proberen iets te regelen: meer van thuis uit werken bijvoorbeeld zodat ik de reistijd al kan vervangen door extra rust. Het zal een beetje zoeken worden naar het juiste evenwicht.

Als de volgende controle (binnen twee weken) weer slechter is dan zal ik moeten stoppen met werken. Maar dat betekent ook dat ik dan een paar weken zwangerschapsverlof ga verliezen die ik normaal gezien zou opnemen na de bevalling, dus leuk is anders, maar uiteraard komt de gezondheid van ons kindje op de eerste plaats!

Om dus maar te zeggen dat, als ik deze zwangerschap ooit al zorgeloos ben geweest, ik het nu dus zeker niet meer ben.
Ik hoop op een goede controle binnen twee weken!
En ik hoop ook dat ons baby’tje zich nog draait in mijn buik … ik zal dan toch maar die vreemde oefeningen doen die het draaien zouden moeten stimuleren.

Oh wat trouwens wel héél leuk was gisteren: zoonlief is eens meegeweest op controle. Hij vond het geweldig hoe de dokter ‘zeep’ op mijn buik smeerde en we dan op ’tv’ naar de baby mochten kijken. En toen de gynaecoloog het hartje liet horen ging zijn vingertje de lucht in en riep hij met een verbaasd gezicht ‘Oh!’. Echt geweldig was dat, hij was superflink. Dit zorgde ervoor dat we toch met een glimlach weer zijn buitengekomen …

Groetjes,

Sheena