Die kleuter van ons praat steeds beter, sinds hij naar school gaat is zijn woordenschat aanzienlijk gegroeid. Maar toch blijven er van die schattige foutjes inzitten en die wil ik niet vergeten:

• ‘Dit is mijn wintervoet‘ zei hij en hij wees naar zijn linkervoet
• ‘Zie je dat mama, daar ligt een pompoen’ zei hij toen we rond de Halloween periode voorbij een vrolijk versierd huis reden. ‘Ja’ zei ik ‘die mensen hebben hun huis mooi versierd’. ‘Neen mama’ zei hij , ‘die pompoen is gewoon uit de lucht gevallen’. Ah zo, ok weer iets bijgeleerd dan 😉
• ‘Mama, later als ik groot ben dan ga ik bij jou blijven wonen want dan zijn alle huizen al vol!’
• En als ik hem dan vraag of zijn broer dan ook bij ons gaat blijven wonen is het antwoord ‘neen die gaat naar een ander huisje wonen’
• ‘Ik ben gewond!’ is de zin die hij steevast roept wanneer hij wint
• ‘Kijk mama een noodgeval‘ maar hij bedoelde een waterval
• ‘Kijk mama een woestijn’ zei hij en hij wees naar een fontein
• ‘Maar eilegijk , eilegijk is dat toch niet lief van dat kindje hé!’
• ‘Dit is de politie en de politieman moet de poeffen vangen’ (boeven)
• ‘Jij bent lief mama’ – en dan smelt mijn hart natuurlijk
• ‘Papa is niet lief’ – tja, het is een mama’s kindje vrees ik 😉
• ‘Ik ga met jou trouwen mama’ (ik had hem ons trouwalbum eens laten zien en dat bracht hem op ideeën)
• ‘Mama, ik heb een goed idee: we kunnen straks een koekje eten! Dat is een goed idee hé!’ – tja wat zeg je daar dan op 😉
• Toen ze op school de nieuwjaarsbrief aan het maken waren zei hij ’s avonds ‘mama, vandaag hebben wij onze lippen rood geverfd en een kusje gegeven op een blad en dan moesten wij iets zeggen van wat zit er in mijn doosje? Een sterretje, een hartje en een zoen van je kapoen. Maar dat mag ik nog niet verklappen hé!!’ – We wisten van niks 🙂

Groetjes,

Sheena