Uit de denkwereld van onze vierjarige:

• ‘Mama, waar gaat de zon naartoe?’ , waarna ik hem iets vaag vertel over de wereld die ronddraait, terwijl ik besef dat ik dat eigenlijk ook allemaal niet meer zo heel goed weet (shame on me). Gelukkig is er altijd de hulplijn ‘vraag het eens aan papa!‘.

• ‘Mama, weet je wat oma tegen opa zegt?‘, oei dacht ik, wat gaan we hier nu te weten komen. Het antwoord was echter ‘Jos’.

• ‘Mama, later wil ik graag een papa worden. Geen opa, want een opa doet alleen maar gekke dingen en dan wordt oma boos‘

• ‘Mama, hoe kan jij pipi voelen als jij geen piemel hebt?‘

• ‘Mama, ik ben hier al ZES minuten aan het wachten!‘. Meneertje die alles nog morgen noemt of hij nu over de toekomst of het verleden praat zal eens gaan preciseren hoeveel minuten hij op mij moet wachten <<rollende ogen van mama >> 😉

• ‘Mama, ik heb dat nu al drie keer gevraagd!‘ — Argh zo hatelijk als hij MIJN zinnen overneemt

• ‘Ja mama ik weet al dat het vrijdag geen school is, de juf heeft dat al verteld’ — of hoe ik hem tegenwoordig niets nieuws meer kan vertellen. Hij weet alles al. Zelfs al hij het nog niet weet, dan doet hij toch alsof hij het wel al weet.

• ‘Mama, hier ligt een bakje met zo vuur en allemaal rookstokjes’. Het duurde even voordat ik begreep dat hij de assenbak met sigaretten van de gasten van de vorige avond ontdekt had.

• Ik tegen hem ‘wist je al dat die vlinder eerst een rups was?‘. ‘Jahaaa dat weet ik, eerst is het een rups, dan gaat het in een boom hangen en dan wordt het een vlinder‘. Ik: ‘Amai straf, heb je dat op school geleerd?‘. Hij: ‘neen, van Zack & Quack‘ (een tekenfilm). Leerijke tv dus hier bij ons 😉 Helemaal pedagogisch verantwoord!

Fijn weekend!

Sheena