Sheena Blogt -
  • Home
  • Naaien
  • Huis & Tuin
  • Kinderen
  • Reizen & uitstapjes
  • Reviews & tips
Home
Naaien
Huis & Tuin
Kinderen
Reizen & uitstapjes
Reviews & tips
  • Home
  • Naaien
  • Huis & Tuin
  • Kinderen
  • Reizen & uitstapjes
  • Reviews & tips
Sheena Blogt -
Kinderen, Reizen & Uitstapjes

Op ontdekking met kleuters: naar Train World

Nu ik de uitdaging ben aangegaan om 40 dagen te bloggen en ik hiervoor voldoende onderwerpen nodig heb is het hoog tijd om het stof van een oude rubriek te blazen. Van de rubriek ‘op ontdekking met ….’.
De afgelopen maanden hebben wij met ons gezin een paar leuke uitstappen gedaan waarover ik nog niet eerder geblogd heb. Tijd om hier eens verandering in te brengen. Vandaag breng ik jullie het verslag uit van ons bezoek aan Train World.

Train World is een museum over – je raadt het nooit …..- treinen! Het is gelegen aan het station van Schaarbeek waardoor je er dus supermakkelijk met de trein naartoe kan. Daar begon dan ook al het avontuur voor onze kleuters want de trein nemen is altijd plezant.
Bij de kassa ontvingen we een treinboekje met daarin allerlei vragen waarop we in het museum een antwoord moesten vinden. Bij het juiste antwoord mochten we een gaatje knippen zoals een echte treinconducteur. Dat maakte het hele museum voor onze kleuters meteen al interessant en zelfs wij vonden het leuk om de antwoorden te zoeken. Op het einde kregen onze jongens als goede speurders zelfs een aandenken aan het museum. Helemaal top dus!


In het museum mochten we onder meer een kijkje nemen in verschillende treinen. Onze kleuters vonden dat het allerleukste. Soms was het ook wel een heel klein beetje griezelig. Onze oudste heeft 1 minder goede herinnering aan het museum overgehouden: op een gegeven moment stond er ergens een autowrak. Het wrak van een auto die bijeen was gereden door een trein. Om het wrak nog wat indrukwekkender te maken werd het verlicht en je hoorde, als ik het mij goed herinner, het geluid van het alarm voor sluitende slagbomen en de aanstormende trein. Dat maakte indruk op onze kleuter. We hebben daar een tijdje gestaan op die plaats en het ENIGE waar hij de weken daarna nog over vertelde was dat het toch wel wat griezelig was in het museum met die kapotte auto. Oepsie …


Gelukkig verder alleen maar goede herinneringen, zo mochten onze jongens zelf eens met een trein rijden in een simulator en vonden ze het heel fascinerend om een speelgoedtreintje rond te zien rijden. Ook voor ons, de volwassenen, was het een boeiend museum, ik heb mij geen minuut verveeld.

Ik had trouwens op voorhand gelezen dat het museum bijzonder geschikt is voor jonge kinderen en dat hadden volgens mij nog wel meer mensen gelezen want het liep er VOL gezinnen met jonge kinderen. Dat is misschien niet voor iedereen even leuk maar voor ons was dit best aangenaam, er was altijd wel iemand met nog ondeugendere kinderen dan die van ons waardoor wij ons niet zo schuldig moesten voelen 😉

Onze kleuters zouden graag nog eens terug gaan (ondanks het autowrak trauma) dus dat zegt genoeg denk ik. Een aanrader!

40 dagen bloggen: 5/40
Skipdagen : 1/6

februari 19, 2018by Sheena - 3 reacties
Kinderen, Persoonlijk

Wat zou ik nooit delen met mijn kinderen? #ouderzonden

De komende weken blog ik mee over het thema ‘ouderzonden’. Een leuk initiatief van deze twee dames.
Deze week behandelen we de hoofdzonde ‘Avaritia’ (hebzucht, gierigheid). De vraag van de week is: Wat zou je nooit delen met je kinderen?

Ik ben nogal gehecht aan mijn persoonlijke spullen. Ik deel die niet zo makkelijk met andere mensen.
Maar mijn kinderen, goh, dat is toch nog een verhaal apart. Die mogen nét dat ietsje meer dan al de rest. En hoewel ik vaak met een NEEN begin (‘neen je mag niet op mijn GSM‘) wordt het toch dikwijls een JA (‘alé 5 minuutjes dan en VOORZICHTIG ZIJN hè!’). Ik blijk dat dan ook vrij gemakkelijk los te kunnen laten. Ik verschiet soms echt van mijzelf, ik durf zelfs te zeggen dat ik een pak minder bezitterig ben geworden dankzij mijn kinderen.

Toch zijn er nog een paar zaken waar ze van mij écht niet mogen aankomen zoals:

  •  mijn ‘dagboek‘:  ik schrijf al vier jaar lang in een ‘one line a day’ boekje en dat ding is daardoor al bijna van onschatbare waarde geworden voor mijzelf. Iedereen moet van mijn boekje afblijven, het is van MIJ en van mij alleen
  • mijn dekentje voor in de zetel (dit hier): ik haal het ’s avonds pas boven wanneer de kinderen in bed liggen, het is mijn deken waar ik wekenlang aan gewerkt heb en het mag alleen mij warm houden. Erg eigenlijk hé 😉 Maar seg, ze hebben hun eigen dekentjes hoor, ze komen niks te kort!
  • mijn chips/snoep/chocolade/ijs dat ik alleen voor mijzelf gekocht heb. Meestal (in 99% van de gevallen) worden zo’n lekkernijen voor het hele gezin aangekocht maar soms, soms koop ik eens iets voor mij alleen en dan deel ik NIET. Of dat probeer ik toch want als ze mij betrappen terwijl ik er van aan het snoepen ben dan kan ik toch weer moeilijk neen zeggen.
  • mijn Netflix account: iedereen heeft bij ons zijn eigen account, ook de kinderen delen een account en mijn account is alleen voor mij. Ik hoef geen suggesties van ‘Masha en de beer’ en dergelijke in mijn account, neen dank u!
  • mijn e-reader: daar moeten ze echt afblijven, ik kan het niet verdragen als mijn boek plots op een paar pagina’s verder staat, dan moet ik weer gaan zoeken …
  • mijn wekkerradio (geen gsm wekker hier maar nog de ouderwetse goede wekkerradio): ook hier moeten ze afblijven, het risico is te groot dat ik anders de volgende ochtend niet of plots met een héle luide radio gewekt wordt
  • De stoffen van mijn webshop: die zijn sowieso om te verkopen en dus zeker niet om te delen maar daar mogen ze dus echt wel met hun handen niet aankomen. Kijken mag, aankomen niet 😉 Af en toe mogen ze wel een stofje kiezen waarmee ik voor hen dan iets maak.
  • Mijn yogamat: onze jongste zoon wil altijd oefeningen doen op mijn yogamat en om de één of andere reden die ik zelf niet kan verklaren kan ik dat echt niet goed verdragen dat hij aan mijn mat komt. Ik heb het al wel eens toegelaten maar ik zou liever gewoon voor hem een apart matje kopen zodat die van mij weer van mij alleen kan worden (man man man ik ben echt erg hé …)
  • Mijn krant voordat ik ze zelf gelezen heb: ik ben nog zo iemand die elke dag de papieren krant leest en ik lees die graag ‘vers’, zijnde nog niet door iemand anders gelezen. Eens de krant uit is mogen ze er mee doen wat ze willen maar eerst wil IK lezen.
  • Tijd voor mijzelf: soms wil ik alleen zijn en dan ook echt ALLEEN
  • mijn gitaar: zolang ze snaren zien als iets leuks om eens aan te trekken worden er hier geen gitaren gedeeld
  • wat er in mijn glas/tas zit of op mijn bord ligt: dat deel ik niet graag en dan moet ik altijd denken aan Friends en de scene ‘Joey doesn’t share food’ …. ik snap dat volledig!

Maar in de praktijk is het echt moeilijk hoor, om iets niet met hen te delen wanneer ze het zo lief komen vragen. Zelfs al wil ik niet altijd delen, vaak doe ik het toch. En maar goed ook zeker want hebzucht is nu niet bepaald een eigenschap om trots op te zijn 😉 Het zou maar erg zijn moesten ze later zeggen ‘ons ma die deelde nu eens echt NIKS met ons hé, wij mochten nergens aankomen en die kocht alles dubbel zodat ze niet moest delen’ …. hihi 😉

Als ik dan tot slot nog even verder denk dan alleen materiële dingen om te delen dan zijn er nog wel een paar andere zaken die ik niet wil delen. Bepaalde gedachtes bijvoorbeeld. Tegen een zieke zoon zal ik altijd zeggen ‘alles komt goed schat, rust nog maar een beetje‘ en in mijzelf denk ik ‘is dat normaal? amai die ziet er kei slecht uit? moet ik daar niet mee naar de dokter? Wow zoveel koorts!? ***paniek****).
Ze moeten niet alles weten hè die kindjes van ons 🙂

Hebben jullie last van hebzucht? Of valt dat bij jullie beter mee dan bij mij? 🙂

 

februari 8, 2018by Sheena - een reactie
Kinderen

Waarom ben ik een goede ouder? #ouderzonden

De komende weken blog ik mee over het thema ‘ouderzonden’. Een leuk initiatief van deze twee dames.
Deze week behandelen we de hoofdzonde ‘Superbia’ (hoogmoed, hovaardigheid, ijdelheid). De vraag van de week is: Waarom ben jij een goede ouder?

Toch wel een moeilijke vraag om te beantwoorden vind ik, want ergens vind ik het veel makkelijker om te vertellen waarom ik GEEN goede (lees: perfecte) ouder ben.

Als ik zelf moet antwoorden op de vraag waarom ik een goede ouder ben dan zeg ik omdat ik:

  • tijd maak voor mijn kinderen: als er iets te doen is op school probeer ik er altijd bij te zijn. Ik ben 4/5de gaan werken om hen op woensdagnamiddag te kunnen opvangen. Ik probeer regelmatig aan de schoolpoort te staan en ik probeer echt tijd te maken om met hen te spelen, te luisteren naar hun verhalen en samen dingen te beleven
  • hun liefde geef: knuffels, warmte en geborgenheid. Troost wanneer het nodig is. Ik doe mijn best om voor hen een fijne warme thuis te creëren waar ze zich goed voelen en zichzelf kunnen en mogen zijn
  • hun dingen leer: fietsen, liedjes zingen, letters lezen, … maar ook: beleefd zijn, manieren en wat goed is en wat slecht. Ik probeer ook hun vele levensvragen steeds zo goed mogelijk te beantwoorden, al dan niet met behulp van het internet

Verder lees ik hen ook nog veel verhaaltjes voor, ga ik helemaal mee op in hun fantasiespelen (soms speel ik een stewardess, dan weer mama beer, een andere keer een piraat enzovoort) en ken ik (bijna) al hun klasgenootjes bij naam en gezicht. Ik ben geïnteresseerd in hun kleine leefwereld. Ik verwen hen al eens graag met lekkernijen maar tegelijkertijd probeer ik hen ook voldoende gezonde voeding te laten eten en te doen genieten van sport & beweging.

Daarnet dacht ik: misschien moet ik deze vraag ook eens aan mijn kinderen (3,5 en 5,5 jaar) stellen want zij kunnen hier eigenlijk veel beter op antwoorden. Dit is wat ze mij vertelden:

Ik vind mijn mama een goede mama omdat ze…

  • superlief is
  • een meisje is
  • goed omeletjes kan bakken
  • goed pannenkoeken kan bakken (maar vroeger niet)
  • goed kaaspasta kan maken (die van Mme Zsazsa uit haar boek Honger, bedankt voor het superlekkere en keigemakkelijke recept 😉 )
  • goed met ons kan spelen
  • goed liedjes kan zingen en gitaar kan spelen
  • goed kan delen met ons
  • een mooie auto heeft
  • goed met de auto met ons naar de dierentuin kan rijden
  • goed haar auto kan opladen (jongens en auto’s hé ….)
  • goed een bedje in de zetel kan maken als ik ziek ben
  • de Ipad geeft / de TV opzet
  • mooie planten heeft gekozen
  • chocolade uit de kast geeft
  • goed koekjes kan bakken
  • goed kan bestellen bij het restaurant

En toen dacht ik, ik vraag het ook gewoon eens aan mijn man. Zo gezegd, zo gedaan. Hij moest er onrustwekkend lang over nadenken maar tot slot kwam hij toch met deze antwoorden op de proppen:

Hij vindt mij een goede mama omdat ik:

  • snel een opkomende crisissituatie met de kinderen kan ‘ontmijnen’
  • de jongens naar mij kan doen luisteren
  • er aan denk om voor hen op tijd nieuwe schoenen en kledij te kopen
  • goed verhaaltjes kan voorlezen
  • goede ideeën heb voor cadeautjes en uitstapjes
  • goede activiteiten kan verzinnen om de jongens mee bezig te houden

Ik moet zeggen dat ik een beetje tegen mijn verwachtingen in veel plezier heb gehad met het beantwoorden van deze vraag. Ik ben iemand die soms wat teveel blijft hangen bij wat er niet goed gaat en dan niet meer duidelijk ziet wat er wél goed gaat. Ik kan het iedereen aanraden om kinderen en partner eens te interviewen over dit thema. Mij gaf het alvast een heel fijn gevoel 🙂

PS: Alle andere deelnemers aan #ouderzonden kan je hier terugvinden.

februari 1, 2018by Sheena - 2 reacties
Kinderen

Kleuterpraat

Onze twee zonen, F. van 5,5 jaar en I. van 3,5 jaar, zeggen hier soms de gekste dingen. Veel zaken vergeet ik helaas op te schrijven maar af en toe noteer ik ze toch eens. Dit verzamelde ik de afgelopen weken:

I. : ‘ Kijk mama dit is mijn snavel‘ ** wijst naar zijn navel ** ‘Heb jij ook een snavel?’

I. : ‘Ik ga zonder mijn blootje slapen‘ (met een pyjama dus)

I. op alles wat er al dan niet opzettelijk verkeerd loopt  ‘maar mama, dat was maar een perongelukje‘

I. blijft hardnekkig een aantal worden verkeerd uitspreken: ‘fimmeltje‘ ipv film, ‘kankuu‘ ipv danku, ‘mamatheo‘ tegen vriend Matheo, ‘eilegijk‘ ipv eigenlijk en ‘dosssjjjjt‘ ipv dorst. Hilarisch was ook die keer toen we op weekend in een huisje bleven slapen, de kinderen al een hele tijd in bed lagen en plots hij in zijn pyjama de living kwam binnengestapt met de armen over elkaar gekruist en de plechtige mededeling: ‘mama, papa wij hebben dosssjjjt. F. heeft dosssjt en ik heb dossssjt’. Het is zo eentje waar je bij had moeten zijn om te weten hoe grappig het was 🙂

F. was aan het bellen met papa via Facetime. Papa zat op zijn werk en ik hoorde hem iets zeggen over een paar bomen op de achtergrond, dat die daar stonden om het werk wat aan te kleden. Na het gesprek kreeg ik een verslag van F. : ‘mama, en weet je, bij papa op zijn werk zijn er mensen in een boom verkleed!’

I. als hij geen zin heeft om zelf te wandelen (wat bijna altijd het geval is): ‘maar mama, ik heb stukke benen!’. Dezelfde uitvlucht wordt ook gebruikt wanneer hij moet opruimen (stukke handen) en laatst had hij zelfs last van een stuk hoofd.

F. bestudeert graag zijn jongere broer en komt soms tot interessante vaststellingen: ‘mama, I. is moe want ik zag bruin onder zijn ogen en hij geeuwde!‘ …. en ook:  ‘mama, ik denk dat I. nu ook echt kan dromen want hij is drie jaar en ik kon dat ook toen ik drie jaar was‘

I. : ‘mama ik ben bang voor meisjes dus jij moet een jongen worden‘

I.: ‘mama ben je nu lief op mij?‘  – elke keer nadat hij stout geweest is

Een beetje drama in huis is ons ook niet vreemd, zeker niet als er honger in het spel is. Laatst vertelde ik F. dat hij nog even moest wachten tot het eten klaar was. Toen zei hij op zeer dramatische wijze ‘mama, je kan doodgaan van honger, WIL JIJ DAT JOUW KINDJE DOODGAAT MISSCHIEN???‘ – en toen rolde ik eens hard met mijn ogen 😉

F. : ‘mama, wij hebben vandaag in de klas een filmpje gezien over verliefd zijn en weet je wat ik gezegd heb? Dat ik verliefd ben op mijn mama. En E. (klasgenootje) was ook verliefd op zijn mama!’  – en toen keek hij met een verliefde blik naar mij, dan zijn ze toch plots weer zo schattig 🙂

F. is gefascineerd door het menselijk lichaam. Laatst vroeg hij zich af hoe mijn borsten wisten dat ze nu geen melk meer moesten maken, hoe die wisten dat er geen baby meer in huis was. Plots kwam hij zelf met het antwoord: ‘mama , ik weet het! Er zit zo een topje op jouw borsten met zo’n klein rondje en dat zal het oog zijn en zo kunnen jouw borsten dat zien‘ — als dat geen duidelijke verklaring is dan weet ik het ook niet meer!

Toch een zalige periode, die kleutertijd.

januari 20, 2018by Sheena - 5 reacties
Page 3 of 20«12345»1020...Last »

Volg Sheena blogt via

Follow

Sheena?

About me

Niet mijn echte naam ;-) Geboren in 1984, mama van 2 zonen (°2012 en °2014), vrouw van 1 man, reist graag (favoriete bestemming Australië), andere interesses zijn: tuinieren, naaien, lezen, yoga, joggen, bloggen, lekker eten & Pearl Jam!

Bucketlist Reizen, uitstapjes & dromen

Dossier

Tweedehands

Recente reacties

  • José op Voor u getest: het (gratis) patroon van de baby sweater MARE
  • Goofball op Leven ten tijde van een pandemie – update augustus 2020
  • Le petit requin op Leven ten tijde van een pandemie – update augustus 2020
  • Goofball op Mijn corona dagboek van de eerste 2 weken in semi-lockdown
  • Ann op Mijn corona dagboek van de eerste 2 weken in semi-lockdown

Archief

“If you never try, you'll never know ”

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
Contact
© 2015 copyright SHEENA // All rights reserved // <