Ze bestaat wél! Letterlijk en figuurlijk. Ik heb er na beide zwangerschappen op gezweefd en ik word soms een beetje kwaad van al die berichten die tegenwoordig dagelijks de media in worden gestuurd waarin het OK is om te klagen over het moederschap en waarbij de roze wolk als één grote leugen wordt afgeschilderd.
Het is goed dat we door de tegenberichten een realistischer beeld krijgen over het moederschap en daardoor ook de verwachtingen over de roze wolk niet te hoog leggen maar ik vond dat het intussen ook toch nog eens gezegd mocht worden dat mama worden ook een zalige periode kan zijn. Een periode waar ik met veel plezier op terug kijk, ondanks de aanpassingen, de tranen, de paniek, de machteloosheid, …. ik kon het allemaal aan want ik zat op mijn wolk 🙂 En als je nu zwanger bent wens ik je heel veel roze wolken toe!
Groetjes,
Sheena
Had het niet beter kunnen zeggen! Vandaar dat ik mijn blog, die nog in opstartfase zit, roze wolkjes heb genoemd! Ja moeder zijn kan moeilijk zijn, maar het is zoveel meer dan dat! Mama zijn is in mijn ogen het mooiste geschenk op aarde. Groetjes
Bij de oudste had ik ook een roze wolkje,bij de jongste een depressie…maar het kan inderdaad ook wel leuk zijn,mama zijn 😉
Amen!
Ik had mezelf al helemaa lvoorbereid op huilbuien en moeilijke momenten. Maar nu 3 weken ver en nog steeds 1 grote roze wolk. Leuk om te horen en te merken dat dit dus ook kan!
Moeder worden kan overwelmend zijn en stressie en groots… Gelukkig zat ik op een megaroze wolk. 🙂
Ik denk dat de belangrijkte nuance is dat de roze wolk er niet de facto is. Dat het weerwerk komt van moeders die de wolk verwachtten (want dat HOORT zo) en ze nooit gezien hebben. Met alle desillusie en twijfel tot gevolg.
Ja de wolk bestaat, maar niet voor iedereen . En het is mentaal gezonder om je voor te bereiden op een moeilijke periode om dan onverwacht op een roze wolk getrakteerd te worden, dan dat je je verwacht aan rozegeur en maneschijn om dan met een huibaby en een postnatale depressie te eindigen.
Hé het is ok, om eerlijk te zeggen hoe het voelt, of dat nu roze of donkergrijs is. Het belangrijkste is dat mama’s in spé weten dat die wolken in alle kleuren kunnen komen. En dat je niet hoeft te doen alsof.
Dat vind ik héél mooi gezegd, Kim! En dat alle mama’s niet alleen mogen zeggen op welke wolk ze zitten maar dat ze ook lief kunnen zijn voor elkaar… blij kunnen zijn voor een ander die wel op een roze wolk zit, of begripvol en steunend voor iemand die op een donkere wolk zit…
Wat een fijn tegengeluid! De roze wolk bestaat inderdaad wel. Maar je hoort hem vooral genoemd worden in termen van dat het een mythe is.
Niet iedereen ervaart de roze wolk, maar het kan wel degelijk.
Ik heb er zelf geen gehad na de geboorte van babyzoon. Daarvoor is hij een te slechte slaper geweest. Ik ben wel heel blij dat jij de roze wolk wel kent en dat hij dus toch bestaat. Duimen voor de tweede dan maar 🙂