De komende weken blog ik mee over het thema ‘ouderzonden’. Een leuk initiatief van deze twee dames.
Deze week behandelen we de hoofdzonde ‘Gula’ (onmatigheid, gulzigheid, vraatzucht). De vraag van de week is: Wat kan je kinderen nooit weigeren wanneer ze erom vragen?

Wat kan ik mijn kinderen nooit weigeren? Ik denk dan meteen aan:

  • een knuffel na een zware driftbui. Zo’n woedeaanval van de kleuter waarin hij mij de stomste mama van de wereld noemt en ik kwaad op hem ben. Tot ik dat ene betraande oogje zie en weer besef dat er een heel klein kindje achter dat woedend mannetje schuilgaat die soms ook niet goed weet wat er met hem allemaal aan het gebeuren is
  • snoep op dagen dat ik geen zin heb in discussies. ‘Choose your battles wisely’ denk ik dan, soms is het echt de moeite niet om alweer een discussie aan te gaan over dat ene snoepje dat ze vragen terwijl ze goed weten dat er op dat moment normaal gezien niet gesnoept mag worden. Laat ze het maar hebben, dan kan ik nog even verder genieten van de rust & stilte
  • mag er iemand komen spelen?‘ .. dat kan ik nu zeker niet meer weigeren sinds ik weet hoe geweldig de zonen het vinden om vriendjes uit te nodigen. We zijn daar nog maar net mee van start gegaan want met de verbouwingen ging dat niet eerder. Al is de praktische kant bij deze vraag wel vaak een beperking (is het vriendje wel thuis, mag hij wel komen spelen, moeten we zelf niet al ergens naar toe, …)
  • Samen spelen …. al vind ik dat eigenlijk niet zo leuk, zeker niet wanneer ik weer in één of ander rollenspel word betrokken 🙂 Maar ze vinden het zo fijn dus achja dan doe ik weer maar eens alsof ik hun plastieken wortels in hun zogezegde restaurant super lekker vind en dat het lege tasje met onzichtbare koffie de beste koffie ter wereld is
  • Kom je kijken naar ….‘ Als er iets te doen is op school bijvoorbeeld. Het zijn soms kleine dingen waar ze veel belang aan hechten. Laatste was het carnavalsstoet en was ik speciaal thuis gebleven om hen voorbij te zien wandelen, wat trouwens heel schattig was. MAAR blijkbaar hadden alle andere ouders (volgens de zoon) het volledige parcours meegewandeld en hadden die ouders hun ook een soort van slot dansje zien doen op het einde van het parcours. Daar was ik dus niet bij en ik merkte toch enige teleurstelling. Had ik het op voorhand geweten dan had ik ook dat zeker niet kunnen weigeren en was ik flink meegestapt!
  • Een verhaaltje of gesprekje voor het slapengaan, zelfs als heb ik net drie keer geroepen dat ik zeker geen verhaaltje ga lezen als ze zo traag hun pyjama aandoen …. en dan lees ik toch. Achja …

Maar over het algemeen kan ik eigenlijk wel goed dingen weigeren. Of weigeren is niet het juiste woord, ik probeer altijd een alternatief aan te bieden dat mij beter past of een wens uit te stellen naar een punt in een verre toekomst. Willen ze bijvoorbeeld één of ander speelgoedje dan moeten ze wachten tot hun verjaardag/de Sint/Kerstmis. Willen ze snoep? Dan zal ik eerst fruit, yoghurt of een ander gezonder alternatief proberen aan te bieden. Willen ze met mij verstoppertje spelen? Dan zal ik hen eerst proberen te overtuigen om te puzzelen of alleen te spelen. Soms lukt dat, soms niet 😉

40 dagen bloggen: 14/40
Skipdagen : 2/6