boostyourpositivity

De derde opdracht in het kader van #boostyourpositivity verscheen bij Oon: Hoe beleven jullie je lichaam? Ben je er blij mee? Besteed je daar veel tijd aan? Laat je het zweten? En hoe zit dat met die body/mind verhouding? 

Ben ik blij met mijn lichaam? Dat hangt van dag tot dag af. Op slechte dagen vind ik mij één van de lelijkste wezens op aarde. Op goede dagen kan ik mijzelf mooi vinden. Meestal voel ik mij wel OK, vaak ben ik gewoon te druk bezig om stil te staan bij mijn lichaam. Ik verschoot wel een beetje van mijzelf toen ik een instagramfoto van mijn lijf nam voor deze challenge. In een ver verleden, in het pre-zwangerschapstijdperk, had ik een platte gespierde buik. Nu heb ik een buikje dat groeit naarmate de dag vordert. Tegen de avond kan ik makkelijk iemand overtuigen dat ik 4 maanden zwanger ben. Meestal stoor ik mij er niet aan maar nu ik mijn buik zo op foto zag, wetende hoe het er vroeger uit zag, besloot ik dat het toch tijd is geworden om mijn buik gedeelte eens aan te pakken in de plaats van het verder te negeren. Ik ben intussen dan ook gestart met de ’30 day crunch challenge’ om weer buikspieren te kweken. Op het einde van de maand zal ik jullie laten weten wat hiervan het resultaat is! En weet je, als dat dan nog steeds een buikje is dan heb ik daar best vrede mee, ik heb het dan toch geprobeerd 😉

Besteed ik veel tijd aan mijn lichaam? Niet echt. Laat ik het zweten? Ja dat wel! Een tijdje geleden heb ik hier geloof ik al eens iets geschreven over het feit dat ik in maart van dit jaar gestart was met start-to-run en dat ik in de zomer een blessure kreeg die er voor zorgde dat ik moest stoppen met lopen. Even zag ik het allemaal niet goed meer zitten, ik dacht dat ik het lopen wel kon vergeten. Maar ik besloot de koe bij de horens te vatten en ging naar de dokter, nam twee weken ontstekingsremmers, ging terug naar de dokter die mij doorverwees naar de kinesist, ging dan negen sessies naar de kinesist en deed (en doe nog steeds) wekenlang allerlei oefeningen om mijn bekken-been-knie te versterken. De blessure is nog steeds niet weg maar ik kan wel al weer lopen! En mannekes, dat doet deugd! Ik heb intussen zelfs mijn langste loopje ooit gedaan: 50 minuten! Zalig vind ik het.

Ik probeer nu dus extra zorg te dragen voor mijn lichaam in de hoop dat ik nog lang ga kunnen blijven lopen en weldra ook weer yoga kan oppikken, iets waar ik ook mee gestopt was sinds de blessure.

Het allerbelangrijkste is toch wel dat mijn lichaam werkt zoals het moet. Geen blessures, geen pijn, .. Ik merk trouwens ook dat wanneer ik werk aan mijn spieren (oa ook door yoga) ik mij vanzelf beter in mijn vel begin te voelen. Zelfzekerder. Door het feit dat ik loop en mij fit voel maakt het mij bijvoorbeeld veel minder uit dat ik ook nog een buikje heb. Want ik voel mij best goed in mijn vel door het lopen.

Besluit: mijn lichaam is OK maar er mag nog wel wat gewerkt worden aan de spieren en aan mijn houding zodat ik ook in de toekomst nog veel kan blijven sporten en mij goed kan blijven voelen!

Groetjes,

Sheena